Jakość życia zależna od zdrowia a znajomość języka migowego jako języka drugiego u osób dorosłych z głuchotą prelingwalną korzystających z implantu ślimakowego

Abstract

W artykule poszukiwano odpowiedzi na pytanie, czy znajomość języka migowego w subiektywnej ocenie uczestników badań pozostaje w związku z jakością życia zależną od zdrowia specyficzną ze względu na głuchotę/słyszenie i zadowoleniem z życia. W badaniach wzięło udział 107 osób z głuchotą prelingwalną, użytkowników implantu ślimakowego od okresu dzieciństwa, adolescencji lub dorosłości. Okazało się, że występują istotne zależności między jakością życia zależną od głuchoty/słyszenia ocenianą za pomocą kwestionariusza Nijmegen Cochlear Implant Questionnaire a stopniem znajomości języka migowego w obszarach: zaawansowanej percepcji słuchowej i percepcji mowy – osoby biegle znające język migowy uzyskiwały w nich wyniki istotnie niższe. Ponadto odnotowano, że proporcja osób niekorzystających z telefonu była większa w grupie o wysokim poziomie znajomości języka migowego niż w grupach o znajomości średniej lub braku znajomości języka migowego. Nie stwierdzono natomiast istotnej różnicy ze względu na znajomość języka migowego w odniesieniu do zadowolenia z życia mierzonego Skalą Satysfakcji z Życia. Podjęte zagadnienie roli języka migowego względem HRQoL osób z głuchotą prelingwalną wymaga dalszych badań z uwzględnieniem m.in. obiektywnej oceny kompetencji językowych w polskim języku migowym oraz wieku i sposobu ich nabywania, a także badań jakościowych.