Empatia i wypalenie zawodowe u pracowników Służby Więziennej

Abstract

narażona jest na szybkie wypalenie zawodowe. Kilka godzin dziennie przebywają w ograniczonej przestrzeni, z tymi samymi osobami – współpracownikami i osobami osadzonymi. Udzielając wsparcia tym ostatnim, często jednak nie widzą efektów swojej pracy. Poza tym pozostawanie w bliskim kontakcie, szczególnie w tym bezpośrednim, z osobami nieprzystosowanymi społecznie – z tzw. trudnymi klientami – sprzyja procesowi desensytyzacji. Dlatego celem badania własnego było ustalenie poziomu empatii emocjonalno-poznawczej i nasilenia wypalenia zawodowego u wychowawców penitencjarnych i funkcjonariuszy ochrony w zakładach karnych. W związku z tym przeprowadzono badanie własne metodą sondażu diagnostycznego, wykorzystując Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego OLBI w celu ustalenia, w jakim stopniu badane osoby są wypalone zawodowo, oraz Indeks Reaktywności Interpersonalnej (IRI) w adaptacji polskiej w celu udzielenia odpowiedzi na pytanie o to, w jakim stopniu uczestnicy badania są empatyczni. W badaniu uczestniczyło 70 pracowników służby więziennej z czterech jednostek penitencjarnych z Okręgowego Inspektoratu Służby Więziennej w Białymstoku i Lublinie, z czego połowę stanowili wychowawcy penitencjarni.