„Ani lider, ani oryginalny myśliciel”. Portret rosyjsko-żydowskiego dziennikarza Michaiła Berchina (Benediktowa)
DOI:
https://doi.org/10.31261/IR.2022.08.05Słowa kluczowe:
dziennikarstwo rosyjsko-żydowskie, Bierchin, Rosja, społeczność żydowska, Uniwersytet Charkowski, teatr „Gołuboj głaz”Abstrakt
Michaił Bierchin (Bieniediktow) to jeden z ważnych rosyjskich czy też rosyjsko-żydowskich dziennikarzy, przywódca syjonistyczny i lojalny zwolennik Władimira Żabotyńskiego. Jego obszerny dorobek dziennikarski w języku rosyjskim, angielskim, hebrajskim i jidysz pozostaje niemal nieznany, a jego życie osobiste, działalność i twórczość literacka nie zostały dotąd zbadane. Niniejszy artykuł stanowi pierwszą, w zasadzie, próbę przedstawienia w miarę pełnego przeglądu dostępnego materiału biograficznego, dotyczącego Bierchina oraz jego dorobku ideologicznego i twórczego.
Bibliografia
Abitbol, Michel. Les Deux Terres Promises. Les Juifs de France et le Sionisme. Paris: Éditions Olivier Orban, 1989.
Abyzov, Jurij. Gazeta “Segodnja”: rospis’ 1919–1940 (2 vol.). Riga: Latvinskaja nacional’naja biblioteca, 2001.
Abyzov, Jurij, Ravdin, Boris, Flejshman, Lazar’. Russkaja pechat’ v Rige: iz istorii gazety “Segodnja” 1930-ch godov (17 vol.). Stanford: Stanford Slavic Studies, 1997.
Budnickij, Oleg (ed.). Evrei i russkaja revolucija. Moscow–Jerusalem: Gesharim, 1999.
Budnickij, Oleg (ed.). Evrejskaja emigracija iz Rossii. 1881–2005. Moscow: ROSSPEN, 2006.
Cohen, Aaron J. “Oh, That! Myth, Memory, and World War I in the Russian Emigration and the Soviet Union.” Slavic Review, vol. 62, no. 1, 2003: 69–86.
Don-Aminado. Nasha malen’kaya zhizn’: Stikhotvoreniya. Politicheskiy pamflet. Proza. Vospominaniya. Sost., vstup. stat’ya, komment. V.I. Korovin. Moscow: TERRA, 1994.
Freeze, ChaeRan. Khar’kiv, <https://yivoencyclopedia.org/article.aspx/Kharkiv>.
Gousseff, Catherine. L’exil russe. La fabrique du réfugié apatride (1920–1939). Paris: CNRS éditions, 2008.
Graur, Mina. The Revisionist-Zionists Chronology 1923–1949. Tel Aviv: The Jabotinsky Institute in Israel, 2014 (in Hebrew).
Graur, Mina. The Voice of a Party: Revisionist Movement and its Press. Tel Aviv: The Jabotinsky Institute in Israel, 2002 (in Hebrew).
Hassel, James E. “Russian Refugees in France and the United States between the World Wars.” Transactions of the American Philosophical Society, vol. 81, no. 7. 1991: 1–96.
Horowitz, Brian. Vladimir Jabotinsky’s Russian Years 1900–1925. Bloomington: Indiana University Press, 2020.
Jabotinsky, Vladimir, et al. Letters [18 vol.]. Jerusalem: Jabotinsky Institute of Israel, 1992 (in Hebrew).
Jabotinsky, Vladimir. Povest’ moikh dnei. Jerusalem: Biblioteka Aliya, 1988.
Jabotinsky, Vladimir. Story of my life. Detroit: Wayne State University Press, 2016.
Kac, Shmuel. Odinokij volk. Zhizn’ Zhabotinskogo [2 vol.]. Tel Aviv: Irvus, 2000.
Kaplan, Eran. The Jewish Radical Right: Revisionist Zionism and Its Ideological Legacy. Madison: University of Wisconsin Press, 2005.
Johnston, Robert Harold. New Mecca, New Babylon: Paris and the Russian Exiles, 1920–1945. Kingston: McGill-Queen’s UP, 1988.
Khazan, Vladimir. Dovid Knut: sud’ba i tvorchestvo. Lyon: Centre d’Études Slaves André Lirondelle, Université Jean-Moulin, 2000.
Khazan, Vladimir. “K portretu Michaila Berchina.” Lechaim.ru. <http://www.lechaim.ru/ARHIV/250/hazan.htm>.
Khazan, Vladimir. Osobennyj evrejsko-russkij vozduch. Moscow–Jerusalem: Mosty kul’tury — Gesharim, 2001.
Korostelev, Oleg, Shruba, Manfred (eds.). “Sovremennye zapiski” (Parizh, 1920–1940). Iz archiva redakcii [Vol. 1]. Moscow: Novoe literaturnoe obozrenie, 2011.
Korostelev, Oleg, Šruba, Manfred (eds.). Vokrug redakcionnogo archiva “Sovremennych zapisok” (Parizh, 1920–1940) [5 vol.]. Moscow: Novoe literaturnoe obozrenie, 2010.
Kudelko, Sergey. Istoricheskiy ocherk. Ot kazach’yego poseleniya — do krupnogo promyshlennogo, kul’turnogo i nauchnogo tsentra, <https://www.city.kharkov.ua/ru/o-xarkove/istoriya/istoricheskij-ocherk.html> [Куделко, Сергей. Исторический очерк. От казачьего поселения — до крупного промышленного, культурного и научного центра, <https://www.city.kharkov.ua/ru/o-xarkove/istoriya/istoricheskij-ocherk.html>].
Markish, Shimon. “Quand Vladimir Jabotinsky était parisien. ‘Le Rassvet’, revue sioniste-révisionniste en langue russe”, Archives Juives, no. 36/1, 2003.
Moskovich, Wolf, Khazan, Vladimir, Breuillard, Sabine. Evrei Rossii — immigranty Francii. Očerki o russkoj emigracii. Moscow–Jerusalem: Mosty kul’tury — Gesharim, 2000.
Nikoljukin, Aleksandr. Literaturnaja enciklopedija russkogo zarubež’ja (1918–1940). Periodika i literaturnye centry. [Vol. 2]. Moscow: ROSSPEN, 2000.
Parkhomovskij, Mikhail (ed.). Evrei v kul’ture russkogo zarubezh’ja [25 vol.]. Jerusalem: Michail Parchomovskij ,1992–2011.
Parkhomovskij, Mikhail (ed.). Russkoe evrejstvo v zarubezhe [10 vol]. Jerusalem: Russian Jewry Abroad, 2000–2003.
Raeff, Marc. Russia abroad. A cultural history of the Russian emigration (1919–1939). New York–Oxford: Oxford University Press, 1990.
Remba, Isaac. Kefi she-hikartim: Bnei doro shel Jabotinsky. Ramat Gan: Tnuat haherut, 1959.
Schechtman, Joseph B., Benari, Yehuda. History of the Revisionist movement. Vol. 1. 1925–1930. Tel-Aviv: Hadar, 1970.
Schechtman, Joseph B. The Vladimir Jabotinsky Story [2 vol.]. New York: T. Yoseloff, 1956–1961.
Shruba, Manfred, Korostelev, Oleg (eds.). Psevdonimy russkogo zarubezhja. Materialy i issledovanija. Moscow: Novoe literaturnoe obozrenie, 2016.
Slobin, Greta. Russians Abroad. Literary and Cultural Politics of Diaspora (1919–1939). Brighton: Academic Studies Press, 2013.
Slutsky, Yehuda. The Russian-Jewish Press in the Twentieth Century. Tel Aviv: Tel Aviv University, 1978 (in Hebrew).
Stanislawski, Michael. Zionism and the Fin the Siècle — Cosmopolitanism and Nationalism from Nordau to Jabotinsky. Los Angeles: University of California Press, 2001.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
