„Kto jest fałszerzem pieprzu?”. Monika Sznajderman: Fałszerze pieprzu. Historia rodzinna. Wołowiec, Wydawnictwo Czarne, 2016, ss. 280

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/NoZ.2018.04.29

Słowa kluczowe:

esej autobiograficzny, relacje polsko-żydowskie

Abstrakt

Recenzja autobiograficznego eseju Moniki Sznajderman koncentruje się na technikach i etycznym wymiarze rekonstrukcji żydowskiego oraz polskiego losu w historii rodziny i własnej dwojakiej tożsamości pisarki. Autorka recenzji przedstawia opowieść o Żydach i Polakach w czasie wojny, pokazuje także, w jaki sposób Sznajderman unika, konstruując swoją wypowiedź, stereotypów. W recenzji podkreśla się również, że nie tło historyczne, ale międzyludzkie więzi najmocniej interesują eseistkę.

Bibliografia

Ficowski J.: Spis abonentów sieci telefonów miasta stołecznego Warszawy na rok 1938/39. W: Tenże: Lewe strony widoków. Wybrał i oprac. P. Sommer. Poznań 2014.

Pobrania

Opublikowane

2018-11-11

Jak cytować

Czwordon-Lis, P. (2018). „Kto jest fałszerzem pieprzu?”. Monika Sznajderman: Fałszerze pieprzu. Historia rodzinna. Wołowiec, Wydawnictwo Czarne, 2016, ss. 280. Narracje O Zagładzie, (4), 472–480. https://doi.org/10.31261/NoZ.2018.04.29