O tożsamości Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Recenzja książki Beaty Morzyńskiej-Wrzosek: „…i na piękność, i na wyczyn burzy”. 
Proces kształtowania świadomości w poezji Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej,

Autor

Abstrakt

brak

Biogram autora

Joanna Kisiel - dr hab., Instytut Nauk o Literaturze Polskiej im. Ireneusza Opackiego, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Polska.

Jej zainteresowania koncentrują się na sztuce interpretacji jako formie opisu świata i jednostki, związkach poezji i wyobraźni w XX wieku, poszukiwaniach egzystencjalnego wymiaru literatury. W swych pracach podejmuje namysł nad doświadczeniami skończoności, samotności i straty oraz lękiem i bezsennością w literaturze XX i XXI wieku. Opublikowała: Retoryka i melancholia. O poezji Jana Lechonia (Katowice 2001), Chwile ulotne. O poezji Ryszarda Kapuścińskiego (Katowice 2009), Imiona lęku. Szkice o poetach i wierszach (Katowice 2009), Tropy samotności. O doświadczeniu egzystencji w poezji (Katowice 2011).

Pobrania

Opublikowane

2020-11-02

Jak cytować

Kisiel, J. (2020). O tożsamości Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. Recenzja książki Beaty Morzyńskiej-Wrzosek: „…i na piękność, i na wyczyn burzy”. 
Proces kształtowania świadomości w poezji Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej,. Postscriptum Polonistyczne, 17(1), 257–261. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/PPol/article/view/10201