Czerwone imperium. Obraz Związku Radzieckiego w reportażach polskich klasyków gatunku (M. Wańkowicz, K. Pruszyński, H. Krall, R. Kapuściński)

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/https://doi.org/10.31261/PS_P.2021.27.17

Słowa kluczowe:

reportaż, Melchior Wańkowicz, Ksawery Pruszyński, Hanna Krall, Ryszard Kapuściński, ZSRR, stalinizm, komunizm, człowiek radziecki, pierestrojka

Abstrakt

Powodem podjęcia tematyki opisu Związku Radzieckiego w polskich reportażach była chęć zbadania, jak najwięksi polscy reportażyści zmagali się z tak ważnym polityczno-społecznym problemem. Radziecki komunizm stanowił dla pisarzy i historyków trudne wyzwanie, które stawiało przed nimi wiele pytań: jak ustrzec się czarnych i białych stereotypów, presji historycznych zaszłości czy nacisków cenzury okresu PRL. Jak nie dołączyć do naiwnego chóru niektórych zachodnich intelektualistów oczarowanych sowiecką propagandą (z czym borykali się Wańkowicz i Pruszyński)? W artykule pokazano wykorzystanie indywidualnych technik reporterskich i środków artystycznych w podjętych obserwacjach i formułowanych refleksjach.
Materiał badawczy uporządkowany został chronologicznie. Napisane z artyzmem reportaże Wańkowicza z lat 30. XX w. utrwalają fascynację nowo powstającym państwem robotników, ale odnotowują też wiele niepokojących zjawisk, kontrastów, kłamstw. Szczególnie krytyczne spostrzeżenia musiał potem pisarz usuwać bądź łagodzić w powojennych wydaniach. Te interesujące, autocenzorskie zmiany zbadano szczegółowo w niniejszym artykule. Teksty Pruszyńskiego stanowią cenny suplement do skomplikowanych relacji rządu Sikorskiego i głównych aliantów z państwem Stalina. Przedstawiają też budowanie polskiej armii na terenie ZSRR. Jest to zarazem pełen kunsztu i ekspresji obraz dzielnego narodu kierowanego przez charyzmatycznego dyktatora (teksty powstały przed odkryciem zbrodni katyńskiej!). Hanna Krall – reporterka z państwa satelickiego – choć zależna od swoich partyjnych szefów, zdołała swym stylem „małego realizmu” i techniką mikroanaliz przekazać autentyczny obraz życia jednostek w państwie radzieckim. Nie udało jej się jednak uniknąć obowiązkowego wtedy optymizmu w odniesieniu do całego systemu (zwłaszcza reform rozpoczynanych przez Chruszczowa i Breżniewa). Ryszard Kapuściński podejmował tematy radzieckie w licznych utworach na przestrzeni wielu lat, szczególnie ciekawe są jego reportaże z egzotycznych, azjatyckich republik i pokazanie całego tygla kulturowego byłego ZSRR. Dane mu było też opisywać pierestrojkę i ostateczny upadek czerwonego imperium, budowanie fundamentów nowej Rosji.
Artykuł opiera się na następującej tezie: najwybitniejsi a dysponujący zróżnicowanym warsztatem reportażyści natrafiali na poważne – obiektywne i subiektywne – trudności w ukazaniu dynamicznego spektrum przeobrażeń i perspektyw, jakie dla samego ZSRR, ale także dla Polski, niósł komunizm. Efekty prac reporterskich są więc zróżnicowane, widać na nich odciśnięte piętno czasów.
Tekst sytuuje się w obszarach: nauki o komunikacji społecznej i mediach, literaturoznawstwa i historii współczesnej. Metodologie zastosowane w artykule to analiza i interpretacja tekstu, analiza stylistyczna, genologiczna i porównawcza, badania tematologiczne i historyczne.

Biogram autora

ANDRZEJ KALISZEWSKI - Unierystet Jagielloński

ANDRZEJ KALISZEWSKI – dr hab., prof. UJ, Instytut Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej, Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej, Uniwersytet Jagielloński, Kraków, Polska.

Jego zainteresowania naukowe dotyczą genologii dziennikarskiej, reportażu i literatury faktu, kultury współczesnej oraz literatury światowej i polskiej XX i XXI wieku. Opublikował m.in.: Gry Pana Cogito (monografia twórczości Zbigniewa Herberta, Kraków 1982, Łódź 1990), Nostalgia stylu. Neoklasycyzm liryki polskiej XX wieku w krytyce, badaniach i poetykach immanentnych (Kraków 2007), Główne nurty w kulturze XX i XXI wieku (Warszawa 2012) i Mistrzowie polskiego reportażu wojennego (1914–2014) (Kraków 2017).

Bibliografia

Andrzejewski J., 1951, O człowieku radzieckim. Szkice, Warszawa: „Książka i Wiedza”.

Bauer Z., 2001, Antymedialny reportaż Ryszarda Kapuścińskiego, Warszawa: Wydawnictwo PAP.

Bocheński A., 1937, Między Niemcami a Rosją, Warszawa: Polityka.

Chomiuk A., 2004, Wobec Rosji sowieckiej. Obraz społeczeństwa totalitarnego w reportażach Stanisława Mackiewicza i Melchiora Wańkowicza, w: Stępnik K., Piechota M., red., Reportaż w dwudziestoleciu międzywojennym, Lublin: Wydawnictwo UMCS, s. 169–181.

Domosławski A., 2010, Kapuściński non-fiction, Warszawa: „Świat Książki”.

Heller M., Niekricz A., 1985, Utopia u władzy, przeł. Mietkowski A., t. 1, Londyn: Polonia.

Heller M., Niekricz A., 1987, Utopia u władzy, przeł. Mietkowski A., t. 2, Londyn: Polonia.

Herling-Grudziński G., 2002, Inny świat, Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Kaliszewski A., 2008, Nauczyć się myśleć o człowieku. Poezja Ryszarda Kapuścińskiego, w: Wolny-Zmorzyński K., Piątkowska-Stepaniak W., Nierenberg B., Furman W., red., Ryszard Kapuściński – portret dziennikarza i myśliciela, Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego, s. 263–274.

Kaliszewski A., 2009, Od socrealizmu do metafizyki, w: tegoż, Wieczna gra. Artykuły i szkice, Kraków: Księgarnia Akademicka, s. 39–61.

Kaliszewski A., 2017, Żołnierz i reporter dwóch światowych wojen, w: tegoż, Mistrzowie polskiego reportażu wojennego 1914–2014, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, s. 57–96.

Kaliszewski A., 2020, Od „małego realizmu” do „wielkiej metafory”. Obraz czasów PRL-u w reportażach Hanny Krall, „Rocznik Historii Prasy”, t. XXIII, z. 3 (59), s. 77–103.

Kapuściński R., 1993, Imperium, Warszawa: „Czytelnik”.

Kapuściński R., 2013, Kirgiz schodzi z konia, Warszawa: Spółdzielnia Wydawnicza „Czytelnik”.

Kopaliński W., 1975, Słownik wyrazów obcych i zwrotów obcojęzycznych, Warszawa: Wiedza Powszechna.

Kossak-Szczucka Z., 1990, Pożoga, Łódź: Wydawnictwo Artus.

Krall H., 1972, Na wschód od Arbatu, Warszawa: „Iskry”.

Krall H., 1977, Dojrzałość dostępna dla wszystkich, Warszawa: Krajowa Agencja Wydawnicza.

Małaczewski E., 1921, Koń na wzgórzu, Warszawa: Gebethner i Wolff.

Newerly I., 1988, Zostało z uczty bogów, Warszawa: Niezależna Oficyna Wydawnicza.

Newerly I., 1986, Wzgórze Błękitnego Snu, Warszawa: Czytelnik.

Ossendowski F., 2016, Cień ponurego Wschodu, Warszawa: LTW.

Ossendowski F., 1930, Lenin, Poznań: Wydawnictwo Polskie R. Wegner.

Pipes R., 2005, Rosja bolszewików, przeł. Jeżewski R., Warszawa: Magnum.

Pruszyński K., 1989, Noc na Kremlu, Warszawa: Oficyna Literacka „Rój”.

Rak K., 2019, Polska – niespełniony sojusznik Hitlera, Warszawa: Bellona: Fundacja Historia i Kultura.

Reporterka. Rozmowy z Hanną Krall, 2015, wybór, kompozycja, uzupełnienia oraz dokumentacja Antczak J., Warszawa: Agora.

Smaga J., 1992, Narodziny i upadek imperium. ZSRR 1917–1991, Kraków: „Znak”.

Wańkowicz M., 1974, Opierzona rewolucja, w: tegoż, Czerwień i amarant (Szczenięce lata. Opierzona rewolucja), Kraków: Wydawnictwo Literackie, s. 145–197.

Wańkowicz M., 1934, Opierzona rewolucja, Warszawa: Towarzystwo Wydawnicze „Rój”.

Wolny-Zmorzyński K., 1998, O twórczości Ryszarda Kapuścińskiego. Próba interpretacji, Rzeszów: „Libri Ressovienses”.

Wolny-Zmorzyński K., 1999, Wokół twórczości Melchiora Wańkowicza. W stronę dziennikarstwa, socjologii, polityki oraz krytyki literackiej, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Zychowicz P., 2012, Pakt Ribbentrop-Beck, czyli jak Polacy u boku III Rzeszy mogli pokonać Związek Sowiecki, Poznań: Dom Wydawniczy Rebis.

Żukrowski W., 1961, Skąpani w ogniu, Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej.

Żukrowski W., 1970, Kierunek Berlin: nowele filmowe, Warszawa: Książka i Wiedza.

Pobrania

Opublikowane

2021-06-30

Jak cytować

KALISZEWSKI, A. (2021). Czerwone imperium. Obraz Związku Radzieckiego w reportażach polskich klasyków gatunku (M. Wańkowicz, K. Pruszyński, H. Krall, R. Kapuściński). Postscriptum Polonistyczne, 27(1), 309–342. https://doi.org/10.31261/https://doi.org/10.31261/PS_P.2021.27.17