Quo vadis – poziomy recepcji w Bułgarii
Słowa kluczowe:
Henryk Sienkiewicz, Quo Vadis, Bulgarian receptionAbstrakt
The article deals with the different levels of reception of Henryk Sienkiewicz’s ‘Christian epic’ Quo Vadis in Bulgaria. It focuses on an issue which is of exceptional interest in the Bulgarian context: Quo Vadis is amongst the most widely read and translated novels of the world classics and yet has not been integrated in the ‘repertoire’ of Bulgarian literary science and thought. According to some research statistics its scale of reception is phenomenological, but it has not impacted our literary tradition of novel writing. This is a paradox, which can only be explained as a result of the specificity of the intellectual and religious experience of the Bulgarian people.
Bibliografia
Barbar R., 1925, Henryk Sienkiewicz, „Славянски глас”, zeszyt 7–9.
Cybienko E., 1968, H. Sienkiewicz w Rosji, w: Henryk Sienkiewicz. Twórczość i recepcja światowa. Materiały konferencjii naukowej, listopad, 1966, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
Igow S., 1984, Една митологична структура в българската традиция, w: Проблеми на история и теорията на българската литература, БАН, София.
Igow S., 1990, История на българската литература 1878–1944, БАН, София.
Kujew K., 1968, Twórczość Henryka Sienkiewicza w ocenie bułgarskich historyków literatury oraz krytyków literackich, w: A. Piołunowa i K. Wyka (red.), Henryk Sienkiewicz, Twórczość i recepcja światowa, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
Papini G., 1969, Život Krista, Tatran.
Pochmorski B., 1924, Życie i twórczość Sienkiewicza, „Полскобългарски преглед”, rok 6, zeszyt 24–25.
Sienkiewicz H., 1948–1955, Dzieła, red. Krzyżanowski J., t. XLV, Warszawa.
Бахнева К., 1988, Страници от история на рецепцията на полската поезия у нас, w: Славянските литератури в България, Проблеми на рецепцията, УИ „Св. Кл. Охридски”, София.
Биолчев Б.А., 1995, Мицкевич в българското културно пространство, w: Отвъд мита, УИ „Св. Кл. Охридски”, София.
Вазов И., 1975, Събрани съчинения, t. V, София.
Даскалов Н., 1976, За Вазовите преводи на „Кримските сонети”, w: Иван Вазов, Материали и документи по случай 125 години от рождението, БАН, Х. Г. Данов, Пловдив.
Даскалов Н., 2001, Равнища на рецепция в България, w: Н. Даскалов, Сюжетите на история и реваншът на духа (Полската епопейна ос „Quo vadis” – „Фараон” – „Пепелища”), Университетско издетелство „Св. Св. Кирил и Методий”, Велико Търново.
Димов Г., 1988, Основни насоки в развитието на българското литературознание между двете световни войни, w: Критика, естетика, народопсихология, БАН, София.
Иванов В., 1966, Хенрик Сенкевич в България, „Отечествен фронт”, nr 6794.
Карабелова-Панова М., 1988, Хенрик Сенкевич, Характерни особености на рецепцията му в България, w: Славянските литератури в България, Унив.изд. „Св. Климент Охридски”, София.
Куюмджиев К., 1989, Словототворец, БП, София.
Ничев Б., 1983, Славянската литературна рецепция в историята на новата българска литература, Славянските литератури в България. Проблеми на рецепцията. Унив. изд. „Св. Климент Охридски”.
Пенев Б., 1926, Българските преводи на „Кримските сонети” – годишник на СУ, ИФФ.
Пенев Б., 1978, Славянски елементи в творчеството на Сенкевич, w: Ив. Радев, Г. Бакалов (red.), Изкуството е наша памет.
Смоховска-Петрова В., 1978, „Славянските литератури” на Мицкевич и основните въпроси на словянското сравнително литературознание, w: Проблеми на сравнителното литературознание, БАН, София.
Шишманов Ив., 1924, Мястото на Хенрик Сенкевич в европейската литература, „Листопад”, zeszyt 3–4.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).