Romans z Balladyną

Autor

Słowa kluczowe:

romantic irony, parabasis, game, tradition

Abstrakt

The aim of the article is to interpret Ignacy Karpowicz’s novel Balladyny i romanse in the context of romantic literature. The concept of romantic irony becomes the main theme and here in this article it distinguishes, in Karpowicz’s work, the aesthetic features that are characteristic of such romantic texts as Balladyna or Beniowski by Juliusz Słowacki. The contradictions that are characteristic of romantic irony in Karpowicz’s novel exist as a process of creating and destroying, where interweaving and complicating cultures and orders result in creating a chaotic but deliberate reality. The digressive character of the novel, metaliterary reflections and self­reference, reveal the author’s attitude to the creative process as an intellectual, romantic and ironic game.

Biogram autora

Lidia Romaniszyn-Ziomek - dr, Katedra Literatury i Kultury Polskiej, Akademia Techniczno-Humanistyczna w Bielsku-Białej, Polska.

W latach 2013–2015 pracowała w Portugalii jako lektor języka polskiego na Uniwersytecie w Lizbonie. W swoich badaniach koncentruje się na literaturze XIX i XX wieku. Jest autorką monografii Między filozofią a dramatem. „Maria Stuart”, „Balladyna”, „Beatryks Cenci” (2012) oraz współautorką książki „Gdzie ziemia się kończy, a morze zaczyna”. Szkice polsko-portugalskie (2016).

Bibliografia

Bielik­Robson A., 2010, Duch powierzchni. Rewizja romantyczna i filozofia, Kraków.

Bourgeois L., 1974, L’ironie romantique. Spectacle et jeu de Mme de Staël à Gérard de Nerval, Grenoble.

Byron G.G., 1954, Don Juan, tłum. Porębowicz E., Warszawa.

Karpowicz I., 2010, Balladyny i romanse, Kraków.

Karpowicz I., 2011, Balladyny i romanse [wywiad wideo],

http://www.youtube.com/watch?v=CGonJ_BPklM [dostęp: 30.05.2012].

Kawyn S., 1976, Poemat ironiczno­romantyczny, w: Kawyn S., Studia i szkice, Kraków.

Maślanka J., 1997, Juliusz Słowacki – „Balladyna”, w: Gruchała J., Borowski A., red., Lektury polonistyczne, Kraków.

Novalis, 1995, Kwietny pył, tłum. Krzemieniowa K., w: Kowalczykowa A., oprac., Manifesty romantyzmu 1790–1830, Warszawa.

Paul J., 2000, Estetyka. Kurs przygotowawczy, tłum. Krzemień K., w: Namowicz T., oprac., Pisma teoretyczne niemieckich romantyków, Wrocław.

Płaszczewska O., 2009, W stronę romantycznej genologii – rekonesans, w: Kuziak M., red., Romantyzm i nowoczesność, Kraków.

Saganiak M., 1999, Słowacki postmodernistyczny?, w: Troszyński M., red., Słowacki, Warszawa.

Schlegel F., 1995a, List o powieści, tłum. Krzemieniowa K., w: Kowalczykowa A., wyb. i oprac., Manifesty romantyzmu 1790–1830. Anglia, Niemcy, Francja, Warszawa.

Schlegel A.W., 1995b, Wykłady o sztuce i literaturze dramatycznej, tłum. Łukaszewicz M., w: Kowalczykowa A., oprac., Manifesty romantyzmu 1790–1830, Warszawa.

Siwiec M., 2009, Słowacki i nowoczesność, w: Kuziak M., red., Romantyzm i nowoczesność, Kraków.

Słowacki J., 1984, Balladyna, oprac. Inglot M., Wrocław.

Sobolewska J., 2011, Będziesz śmiał się każdego dnia, „Polityka” z dn. 1.04., http://www.polityka.pl/kultura/aktualnoscikulturalne/1513662,2,przewodnik­po­ignacym­karpowiczu.read, [dostęp: 25.04.2012].

Szturc W., 1992, Ironia romantyczna, Warszawa.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-12

Jak cytować

Romaniszyn-Ziomek, L. (2020). Romans z Balladyną. Postscriptum Polonistyczne, 11(1), 127–137. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/PPol/article/view/10562