Osoba i głos: 
postać w najnowszym polskim dramacie

Autor

Słowa kluczowe:

contemporary Polish drama, character, identity crisis, voice, choir

Abstrakt

The disintegration of character in recent Polish drama is closely related to identity crisis and the ensuing negation of the basis and integrity of one's sense of self. A character can hardly be analysed as a person – more often than not, it resembles a linguistic or textual entity rather than a human being. The persona is replaced by a voice or a polyphonic collective body – a choir. In the dramatic works of contemporary Polish playwrights such as M. Koterski, M. Bieliński, M. Modzelewski, L. Amejko or D. Masłowska these forms can be realized as either a fragmented subject split into aspects that cannot be reconciled, or as the subject's external reality, which they perceive as fragmented, incomprehensible and hostile.

Biogram autora

Ewa Wąchocka - prof. dr hab., Instytut Nauk o Kulturze i Studiów Interdyscyplinarnych, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Polska.

Zajmuje się dramatem i teatrem XX wieku oraz teorią dramatu, zwłaszcza ewolucją form we współczesnej dramaturgii. Opublikowała monografie Między sztuką a filozofią. O teorii krytyki artystycznej Stanisława Ignacego Witkiewicza (1992), Autor i dramat (1999), Współczesne metody badań teatralnych (2003), Milczenie w dwudziestowiecznym dramacie (2005). Jest także redaktorką lub współredaktorka prac zbiorowych Od symbolizmu do post-teatru (1996), Pohledy II – Punkty widzenia II (2004), Teatr – media – kultura (2006), Przestrzenie we współczesnym teatrze i dramacie (2009). Współredaguje witrynę internetową www.teatry.art.pl.

Bibliografia

Baluch W., Sugiera M., Zając J., 2002, Dyskurs, postać i płeć w dramacie, Kraków.

Bieliński M., 2002, Cicho, „Dialog”, nr 10.

Fuchs E., 1989, Śmierć postaci scenicznej, tłum. Konic P., „Dialog”, nr 11–12.

Giddens A., 2007, Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce późnej nowoczesności, tłum. Szulżycka A., Warszawa.

Grabowski A., 2003, Fotodramat, „Dialog”, nr 11.

Jarząbek D., 2006, Słowo i głos. Problem rozmowy w dramacie w ujęciu teoretycznym i historycznym, Kraków.

Koterski M., 2000, Dzień świra, „Dialog”, nr 8.

Lehmann H.­T., 2004, Teatr postdramatyczny, tłum. Sajewska D., Sugiera M., Kraków.

Lehmann H.­T., 2006, Kryzys, tłum. Kopczyńska K., „Dialog”, nr 5–6.

Masłowska D., 2010, Między nami dobrze jest, w: Masłowska D., Dwa dramaty zebrane, Warszawa.

Modzelewski M., Koronacja, 2003, w: Sułek H., red., Pokolenie porno i inne niesmaczne utwory teatralne. Antologia najnowszego dramatu polskiego w wyborze Romana Pawłowskiego, Kraków.

Owsianko J., 2006, Tiramisu, w: Sułek H., red., Made in Poland: dziewięć sztuk teatralnych z Polski w wyborze Romana Pawłowskiego, Kraków.

Partyga E., 2008, Tożsamość dziś: narracyjna? dialogowa? performatywna?, „Przestrzenie Teorii”, nr 10.

Pfister M., 1988, The Theory and Analysis of Drama, transl. by Halliday J., Cambridge.

Ratajczakowa D., 2004, Reality drama, „Dialog”, nr 7.

Sarrazac J.­P., red., 2007, Słownik dramatu nowoczesnego i najnowszego, tłum. Borowski M., Sugiera M., Kraków.

Szondi P., 1976, Teoria nowoczesnego dramatu, tłum. Misiołek E., Warszawa.

Ubersfeld A., 2002, Czytanie teatru I, tłum. Żurowska J., Warszawa.

Walczak M., 2003, Podróż do wnętrza pokoju, w: Sułek H., red., Pokolenie porno i inne niesmaczne utwory teatralne. Antologia najnowszego dramatu polskiego w wyborze Romana Pawłowskiego, Kraków.

Wąchocka E., 2009, Świat przez pryzmat „ja”. Dramat subiektywny po 1989 roku, w: Baluch W., red., Dramat made (in) Poland: współczesny dramat polski we współczesnej rzeczywistości, Kraków.

Welsch W., 1998, Nasza postmodernistyczna moderna, tłum. Kubicki. R., Zeidler­Janiszewska A., Warszawa.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-16

Jak cytować

Wąchocka, E. (2020). Osoba i głos: 
postać w najnowszym polskim dramacie. Postscriptum Polonistyczne, 8(2), 27–42. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/PPol/article/view/10700

Numer

Dział

Teatr i dramat polski po 1989 roku