Barbarzyńcy w teatrze. 
Strategie artystyczne 
Moniki Pęcikiewicz, Moniki Strzępki i Wiktora Rubina

Autor

  • Aneta Głowacka mgr, Instytut Nauk o Kulturze i Studiów Interdyscyplinarnych, Uniwersytet Śląski, Polska.

Słowa kluczowe:

contemporary theatre in Poland, antiaesthetics, postdramatic theatre, pop culture

Abstrakt

The article concerns contemporary Polish theatre, and particularly the creativity of young directors who are in their thirties: Monika Pęcikiewicz, Monika Strzępka and Wiktor Rubin who give up the traditional theatre and mingle with mass and popular culture. The article also focuses on the problem of reception, because theatrical performances, distancing themselves from the traditional ones, still cause emotional reactions of conservative spectators who often feel shocked and offended by such theatre. Such performances ignore the hegemony of dramatical text – they deconstruct cause and effect order of narration, confront text with contemporary context, they are incoherent; they use new media to contact with a spectator by acting that is based on quoting a character and constant balancing between theatrical performance and private life.

Biogram autora

Aneta Głowacka - mgr, Instytut Nauk o Kulturze i Studiów Interdyscyplinarnych, Uniwersytet Śląski, Polska.

Redaktorka „Opcji”. Publikuje w „Teatrze”, „Notatniku Teatralnym” i „Śląsku”. W Teatrze Rozrywki w Chorzowie zajmuje się impresariatem.

Bibliografia

Baniewicz E., 2007, Nowa republika spryciarzy, „Dziennik” z dn. 26.06.

Cieślak J., 2010, Szekspir pocięty na kawałki, „Rzeczpospolita” z dn. 23.03., (online) http://www.rp.pl/ artykul/9131,450868_Szekspir_pociety_na_kawalki.html (dostęp: 27.07.2011).

Debord G., 2006, Społeczeństwo spektaklu oraz Rozważania o społeczeństwie spektaklu, tłum. Kwaterko M., Warszawa.

Derkaczew J. 2006, Tramwajem po wirtualnej wiosce, „Gazeta Wyborcza” nr 141, z dn. 19.06.

Fazan K., 2010, Tandeta w złym czy dobrym gatunku? Antyestetyka w polskim teatrze dwudziestolecia (1989–2009), „Didaskalia”, nr 95.

Featherstone M., 2008, Ciało w kulturze konsumpcyjnej, tłum. Kurz I., w: Szpakowska M., red., Antropologia ciała. Zagadnienia i wybór tekstów, Warszawa.

Foster H., 2010, Powrót Realnego. Awangarda u schyłku XX wieku, tłum. Borowski M., Sugiera M., Kraków.

Foucault M., 1995, Historia seksualności, tłum. Banasiak B., Komendant T., Matuszewski K., Warszawa.

Foucault M., 2009, Nadzorować i karać. Narodziny więzienia, tłum. Komendant T., Warszawa.

Goffman E., 1981, Człowiek w teatrze życia codziennego. tłum. Śpiewakowie H. i P., Warszawa.

Gruszczyński P., 2003, Ojcobójcy. Młodsi zdolniejsi w teatrze polskim, Warszawa.

Gruszczyński P., 2006, Nowi niezadowoleni, „Tygodnik Powszechny”, nr 24.

Kopaliński W., 2003, Słownik mitów i tradycji kultury, Warszawa.

Kowalczyk I., 2002, Ciało i władza. Polska sztuka krytyczna lat 90., Warszawa.

Kowalczyk J.R., 2008, Od buntu i drwiny do arogancji, „Życie Warszawy” z dn. 5.04., (on­line) http://www.e­teatr.pl/pl/artykuly/53921.html (dostęp: 27.07.2011).

Krajewski M., 2003, Kultury kultury popularnej, Poznań.

Kristeva J., 2007, Potęga obrzydzenia. Esej o wstręcie. Kraków.

Kucharski K., 2009, Po premierze spektaklu „Niech żyje wojna!!!” w Teatrze Dramatycznym w Wałbrzychu, „Polska Gazeta Wrocławska” z dn. 5.12., (on­line) http://www.e­teatr.pl/pl/artykuly/84418.html (dostęp: 27.07.2011).

Lehmann H.­T., 2009, Teatr postdramatyczny, Kraków.

Mościcki T., 2007, Krytycy bez zasad, „Dziennik” z dn. 13.10., (online) http://kultura.dziennik.pl/artykuly/216224,krytycy­bez­zasad.html (dostęp: 17.07.2011).

Mościcki T., 2008, Prorok i jego wyznawcy, „Odra” nr 5.

Nowak M. 2004, My czyli nowy Teatr, „Notatnik Teatralny” nr 32–33.

Pęcikiewicz M., 2008, Na krawędzi, „Notatnik Teatralny” nr 49–51.

Sadocha M. 2008, Siedmiu wspaniałych, „Notatnik Teatralny” nr 49–51.

Sarrazac J.P., red., 2007, Słownik dramatu nowoczesnego i najnowszego, tłum. Borowski M., Sugiera M., Kraków.

Stankiewicz­Podhorecka T., 2008, Kompleks prowincji, „Nasz Dziennik” z dn. 4.04., (on­line) http://www.e­teatr.pl/pl/artykuly/53874.html (dostęp: 27.07.2011).

Strzępka M., 2010, Głosujemy na lepszy garnitur, a nie na programy, rozm. przepr. Liszka S., „Krytyka Polityczna”, (on­line),http://www.krytykapolityczna.pl/Wywiady/StrzepkaGlosujemynalep szygarnituranienaprogramy/menuid­1.html (dostęp: 28.07.2011).

Strzępka M., Demirski P. 2010, Potencjał rewolucyjny, rozm. przepr. Kwaśniewska M., „Didaskalia” nr 95.

Węgrzyniak R., 2004, Generacje i skandale. Kilka dygresji historycznych, „Notatnik Teatralny” nr 35.

Węgrzyniak R., 2007, Nowa lewica w teatrze, „Teatr” nr 5.

Węgrzyniak R., 2008, Cząsteczki, „Odra” nr 11.

Zupančič A., 2010, Absolutna komedia. Fizyka nieskończoności przeciw metafizyce skończoności, „Didaskalia” nr 97–98.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-16

Jak cytować

Głowacka, A. (2020). Barbarzyńcy w teatrze. 
Strategie artystyczne 
Moniki Pęcikiewicz, Moniki Strzępki i Wiktora Rubina. Postscriptum Polonistyczne, 8(2), 75–93. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/PPol/article/view/10704

Numer

Dział

Teatr i dramat polski po 1989 roku