Polski kabaret – tradycja i współczesność

Autor

Słowa kluczowe:

cabaret, stage expression, popular culture

Abstrakt

Polish cabaret, while being inspired by European ancestors, has been evolving over years. It served many purposes, searched for new means of expression. The article presents significant stages of its evolution, which serves as the main context for describing the expansion of contemporary types of cabaret that have been developed under the influence of new media and culture that concentrates on entertainment. Rich cabaret life and significant presence of cabaret programs on TV provokes question concerning the identity of cabaret. An answer to such question enables understanding the reasons of its attractiveness and its presence in different means of popular culture.

Biogram autora

Dorota Fox - dr hab., Instytut Nauk o Kulturze i Studiów Interdyscyplinarnych, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Polska.

Teatrolog Jej zainteresowania naukowe koncentrują się wokół trzech zasadniczych zagadnień: historii krytyki teatralnej, teatru dwudziestolecia międzywojennego oraz form sztuki estradowej. Jest członkiem Towarzystwa Historyków Teatru oraz Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego. W 2006 roku opublikowała książkę monograficzną pt. Kabarety i rewie międzywojennej Warszawy. Z prasowego archiwum Dwudziestolecia.

Bibliografia

Appignanesi L., 1990, Kabaret, tłum. Kreczmar A., Warszawa.

Beaumarchais P., 1959, Wesela Figara, tłum. Żeleński­Boy T., Warszawa

Fox D., 2007, Kabarety i rewie międzywojennej Warszawy. Z prasowego archiwum Dwudziestolecia, Katowice.

Gogol M., 1953., Rewizor, tłum. Tuwim J., Warszawa.

Huizinga J., 1985., Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, tłum. Kurecka M., Wirpsza W., Warszawa.

Karwacka H., 1982, Warszawski Kabaret Artystyczno­Literacki Momus, Warszawa.

Kiec I., 2001, Wyprzedaż teatru w ręce arlekina i błazna… czyli o kabarecie, Poznań.

Kiec I., 2004, W kabarecie, Wrocław.

Nowaczyński A., 1906, Wczasy literackie, Warszawa.

Poprawa J., 1975, Kabarety polskie, „Poglądy”, nr 24.

Sieradzki J., 1983, Krajobraz po pauzie, „Teatr”, nr 7.

Sikora W., 2011a, Definicja kabaretu, (on­line) http://www.sikora.art.pl/teoria_kabaret_jest_sztu­ka.php, (dostęp: 27.07.2011).

Sikora W., 2011b Kabaret ADIN, (on­line) http://www.sikora.art.pl/publicystyka_adin.php (dostęp: 27.07.2011).

Stępień T., 1989, Kabaret Juliana Tuwima, Katowice.

Stępień T., 1992, Kabaret literacki, w: Brodzka A., Puchalska M., Sobolewska A., Szary­Matywiecka E., red., Słownik literatury polskiej XX wieku, Wrocław.

Szczerbowski T. 1994, O grach językowych w tekstach polskiego i rosyjskiego kabaretu lat osiemdziesiątych, Kraków.

Traczyk M., 1999, Piętnaście lat w PACE, czyli o urokach amatorstwa, „Opcje”, nr 5.

Weiss T., 1987, Legenda i prawda Zielonego Balonika, Kraków.

Żeleński-Boy T., 1983, Słówka, Kraków.

Żeleński-Boy T., 1932, Znasz­li ten kraj?… (Cyganeria krakowska), Warszawa.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-16

Jak cytować

Fox, D. (2020). Polski kabaret – tradycja i współczesność. Postscriptum Polonistyczne, 8(2), 123–141. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/PPol/article/view/10707

Numer

Dział

Teatr i dramat polski po 1989 roku