Skąd pochodzą polskie nazwy kolorów

Autor

  • Agnieszka Madeja dr, Szkoła Języka i Kultury Polskiej, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Polska.

Słowa kluczowe:

history of Polish language, names of non-basic colors

Abstrakt

The article attempts to explain the origin of some Polish names of non­‑basic colours. Lexemes that serve as bases for forming the names of colours in Polish have been divided into four semantic categories. The most numerous one consists of the names of colours derivative from the names of certain plants. Second most numerous group of lexemes is based on the names of minerals, metals, stones. The third one refers to the names of animals, birds, fish and reptiles. The last, and least numerous group consists of the names of colours that originate from the names of the staining substances. Among the names of the colours presented in the article some examples can be found that do not belong to any of the four groups. The name of the colour can also originate from grocery articles, atmospheric phenomena, drinks or proper nouns.

Biogram autora

Agnieszka Madeja - dr, Szkoła Języka i Kultury Polskiej, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Polska.

Jej zainteresowania dotyczą zagadnień glottodydaktycznych oraz językoznawczych, w szczególności z zakresu leksykografii historycznej i rozwoju zasobu leksykalnego polszczyzny. Od 1998 roku zajmuje się nauczaniem języka polskiego jako obcego na różnych poziomach zaawansowania. Jest współautorką podręczników i pomocy dydaktycznych dla cudzoziemców. Członkini ministerialnych komisji rekrutacyjnych osób pochodzenia polskiego na studia w Polsce oraz egzaminatorka i wizytatorka Państwowej Komisji do spraw Poświadczania Znajomości Języka Polskiego jako Obcego.

Bibliografia

Brückner A., 1927, Słownik etymologiczny języka polskiego. Kraków (BrEt).

Linde S.B., 1854–1960, Słownik języka polskiego. T. I–VI. Lwów (SL).

Doroszewski W., red., 1958–1969, Słownik języka polskiego. T. I–XI. Warszawa (SJPD).

Karłowicz J., Kryński A. i Niedźwiedzki W., red. 1900–1927, Słownik języka polskiego. T. I–VIII. Warszawa (SWar).

Mayenowa M.R., red. 1966–1998, Słownik polszczyzny XVI wieku. T. I–XXVI. Wrocław–Warszawa–Kraków (SPXVI).

Słownik języka polskiego. T. I–II. Wydany staraniem i kosztem M. Orgelbranta, Wilno 1861 (SWil).

Słownik wyrazów obcych. Warszawa 1995 (SWO).

Szymczak M., red., 1993, Słownik języka polskiego. T. I–III. Wyd. 8. Warszawa (SJPSz).

Urbańczyk S., red., 1953–1998, Słownik staropolski. T. I–XI., Wrocław–Warszawa–Kraków (SStp).

Opracowania

Kuraszkiewicz W., 1949, Nazwy maści końskich dziś i w 1539 r. „Język Polski”, XXIX,

z. 4, s. 145–155.

Moszyńska D., 1975, Morfologia zapożyczeń łacińskich i greckich w staropolszczyźnie. Prace Języko-znawcze PAN 75, Wrocław.

Rzepińska M., 1983, Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. T. I–II, Kraków.

Zaręba A., 1954, Nazwy barw w dialektach i historii języka polskiego, Wrocław.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-29

Jak cytować

Madeja, A. (2020). Skąd pochodzą polskie nazwy kolorów. Postscriptum Polonistyczne, 6(2), 197–217. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/PPol/article/view/10951