Kino Wolność (1990–2009)

Autor

  • Tadeusz Lubelski historyk i krytyk filmu. Profesor zwyczajny, od 2008 dyrektor Instytutu Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1994–2006 był zastępcą naczelnego redaktora miesięcznika „Kino”. https://orcid.org/0000-0001-8476-1656

Abstrakt

The article deals with Polish cinema after the year 1989. Starting with the characteristics of Polish cinema before the period of transformations, the author continues with an analysis of the new cinema to distinguish four currents: “works of mourning” encompassing films which were meant as settling accounts or reconciliation with World War II and communism; “cinema of testimony” with special interest in films by Marcel Łoziński, but also mentioning others such as Kazimierz Karabasz and Jacek Blawut; “filmmakers young and old” based on three strategies of authorship, namely those of a fabulator (e.g. Krzysztof Kieślowski), a myth­biographer (e.g. Andrzej Kondratiuk, Marek Koterski and Marcin Koszałka), and an artist (e.g. Andrzej Barański, Dorota Kędzierzawska and Lech J. Majewski); and “popular cinema” with its four basic genres: action cinema, comedy, literary adaptation and romantic comedy.

Biogram autora

Tadeusz Lubelski - historyk i krytyk filmu. Profesor zwyczajny, od 2008 dyrektor Instytutu Sztuk Audiowizualnych Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 1994–2006 był zastępcą naczelnego redaktora miesięcznika „Kino”.

Opublikował m.in. książki: Poetyka powieści i filmów Tadeusza Konwickiego (1984), Strategie autorskie w polskim filmie fabularnym 1945–1961 (1992, 2 wyd. 2000), Nowa Fala. O pewnej przygodzie kina francuskiego (2000), Wajda (2006), Historia kina polskiego. Twórcy, filmy, konteksty (2009, Nagroda PISF dla najlepszej książki filmowej roku). Redaktor pierwszej polskiej Encyklopedii kina (2003), współredaktor Historii kina, której tom pierwszy pt. Kino nieme, ukazał się w 2009 roku. Członek Europejskiej Akademii Filmowej (od 2006), przewodniczący Komitetu Nauk o Sztuce PAN (od 2007).

Bibliografia

Amenacer F., 2006, Prospero et le vieux juge, „Positif”, nr 10 (548).

Bauman Z., 2007, Liquid Times. Living in an Age of Uncertainty, Cambridge.

Brzozowska B., 2005, Gen X: pokolenie konsumentów, Kraków.

Cichością krzyknąłem. Z A. Barańskim rozm. K. Bielas, „Gazeta Wyborcza. Duży Format” 21.11.2005.

Czapliński P., 1997, Ślady przełomu. O prozie polskiej 1976–1996, Kraków.

Freud S., 2007, Żałoba i melancholia, w: Freud S., Psychologia nieświadomości, przeł. Reszke R., Warszawa.

Gross J.T., 2000, Sąsiedzi. Historia zagłady żydowskiego miasteczka, Sejny.

Insdorf A., 1999, Double Lives, Second Chances. The Cinema of Krzysztof Kieslowski, New York.

Jagielski S., 2007, Być w świecie, którego już nie ma. Kino Andrzeja Barańskiego, „Kwartalnik Filmowy”, nr 59. Jesień 2007.

Polański R., 1989, Roman, przeł. Szymanowscy K. i P., Warszawa.

Sama nie wiem, dlaczego. Z D. Kędzierzawską rozm. B. Janicka, „Kino” 1995, nr 2.

Stachówna G., 2002, Polański od A do Z, Kraków.

Szpilman W., 2001, Pianista. Warszawskie wspomnienia 1939–1945, opr. Szpilman A., Kraków.

Świda­-Ziemba H., 2000, Obraz świata i bycia w świecie (z badań młodzieży licealnej), Warszawa.

Walas T., 2003, Zrozumieć swój czas. Kultura polska po komunizmie. Rekonesans, Kraków.

Zagajewski A., 1986, Solidarność i samotność, Warszawa.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-31

Jak cytować

Lubelski, T. (2020). Kino Wolność (1990–2009). Postscriptum Polonistyczne, 5(1), 35–62. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/PPol/article/view/11057

Numer

Dział

Polskie kino po… – Po zburzeniu muru