Polskie kino po reformie (2005–2010)

Autor

  • Tadeusz Miczka profesor zwyczajny w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz na Wydziale Nauk Humanistycznych i Studiów Międzynarodowych Wyższej Szkoły Administracji w Bielsku­-Białej. https://orcid.org/0000-0002-0464-9793

Abstrakt

The article presents Polish cinema after the reforms. The author begins with the origins of Polish cinematography in 1910 and follows with its evolution throughout the years. Special interest is focused on the effects of all state regulation acts on cinematography. Moreover, the most important Polish film institutions are mentioned. Various statistical data are adduced (e. g. film box office) from the years 1990 – 2005). Regional Funds established by the Polish Film Institute are further discussed as well as the workings of the Institute itself. The author concludes with the thought that changing as it constantly is, Polish cinema requires large­scale, awarded productions to attain world class.

Biogram autora

Tadeusz Miczka - profesor zwyczajny w Instytucie Nauk o Kulturze Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach oraz na Wydziale Nauk Humanistycznych i Studiów Międzynarodowych Wyższej Szkoły Administracji w Bielsku­-Białej.

Prowadzi badania z zakresu historii i teorii kultury, filmoznawstwa, medioznawstwa, edukacji medialnej, komunikacji kultury oraz dziejów awangard i holokaustu. Jest autorem około 300 publikacji naukowych (70 wydanych za granicą w 20 krajach), z których połowa poświęcona jest kinematografiom narodowym, polskiej, włoskiej, hiszpańskiej, rosyjskiej, czeskiej i in. Jest członkiem 14 towarzystw naukowych polskich i zagranicznych, m.in. Stowarzyszenia Filmowców Polskich, Polskiego Towarzystwa Conradowskiego, Compares – International Society for Iberian­Slavonic Studies, Slovenske Filozoficke Zdruzenie pri Slovenskej akademii vied i innych.

Bibliografia

Gębicka E., 2006, Między państwowym mecenatem a rynkiem. Polska kinematografia po 1989 roku w kontekście transformacji ustrojowej, Katowice.

Krzysztofek K., 2002, Przemysły kultury a globalizacja – wnioski dla Polski, w: Szomburg J., red., Kultura i przemysły kultury szansą rozwojową dla polski, Gdańsk.

Kucharski K., 2002, KinoPlus. Film i dystrybucja filmowa w Polsce w latach 1990–2000, Toruń.

Kucharski K., Salamon S., 2005, Kino Plus 2. Film i dystrybucja kinowa w Polsce w latach 2001–2003, Toruń.

Kultura w 2004 r. Informacje i opracowania statystyczne, Warszawa 2005.

Lubelska K., 2000, Nakręćcie mi to ładnie. Raport o niezależnych producentach filmowych i telewizyjnych, „Polityka”, nr 22.

Łagodziński W., 2004, Szanse i zagrożenia uczestnictwa w kulturze w latach 1993–2003. Raporty. Analizy, Opinie, Warszawa.

Madej A., 1994, Kino, w: Zajiček E., red., Encyklopedia kultury polskiej XX w. Film. Kinematografia, Warszawa.

Sobolewski T., 2010, Polskie kino – czas eksperymentów, „Gazeta Wyborcza”, 8 stycznia.

Zajiček E., 1994, Kinematografia, w: Zajiček E., red., Encyklopedia kultury polskiej XX w. Film. Kinematografia, Warszawa.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-31

Jak cytować

Miczka, T. (2020). Polskie kino po reformie (2005–2010). Postscriptum Polonistyczne, 5(1), 65–85. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/PPol/article/view/11058

Numer

Dział

Polskie kino po… – Po reformie