Skąd się wziął impas? Marii Poprzęckiej refleksje o sztuce współczesnej

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/PS_P.2022.29.07

Słowa kluczowe:

Maria Poprzęcka, impas, sztuka współczesna, kryzys sztuki

Abstrakt

Celem artykułu jest skomentowanie wybranych problemów podjętych w ostatniej książce Marii Poprzęckiej pt. Impas. Opór, utrata, niemoc, sztuka (Gdańsk 2019) poszerzone o perspektywę wcześniejszych zainteresowań i prac naukowych oraz wypowiedzi krytycznych autorki. Rozważania nad problemami dzisiejszej twórczości artystycznej osnuto wokół kolejnych pojęć zawartych w podtytule książki. Uwagę skupiono na zagadnieniach związanych m.in. ze współczesnym opisem sztuki i osobowości artystów, ontologią dzieł oraz historyczną utratą umiejętności ich wartościowania. Autorka artykułu eksponuje wyzwania, jakie przed badaczami i krytykami sztuki stawia charakter współczesnej twórczości artystycznej w perspektywie jej odczuwalnego w społeczeństwie kryzysu odbiorczego. Przywołuje inspirujące opinie Poprzęckiej w tym zakresie, poparte jej wieloletnim namysłem badawczym. Podkreśla, iż autorka Impasu nie akceptuje tez o końcu sztuki i jako rozwiązanie zaistniałej sytuacji wskazuje potrzebę wychodzenia w dzisiejszym dyskursie krytyczno-artystycznym poza tradycyjnie rozumiane ramy nauki o sztuce, ku zagadnieniom antropologicznym czy socjologicznym. Intencją artykułu jest więc przybliżenie szerszemu gronu odbiorców proponowanej przez Poprzęcką otwartości na nowe perspektywy metodologiczne, niezbędne do pełnego zrozumienia problematyki współczesnej sztuki, a co za tym idzie – przełamania tytułowego impasu.

Biogram autora

Judyta Dąbrowska - Uniwersytet Jagielloński

JUDYTA DĄBROWSKA –  mgr, Szkoła Doktorska Nauk Humanistycznych, Uniwersytet Jagielloński, Kraków, Polska.

Absolwentka historii sztuki oraz krytyki literackiej na Uniwersytecie Jagiellońskim, obecnie doktorantka programu Nauki o Kulturze i Religii w Szkole Doktorskiej Nauk Humanistycznych UJ, gdzie przygotowuje rozprawę na temat: Mieczysław Porębski a dyskursy współczesnej krytyki artystycznej. Jej zainteresowania badawcze obejmują głównie teorię sztuki oraz współczesną krytykę artystyczną.

Bibliografia

Agamben G., 2010, O tym, czego możemy nie robić, w: G. Agamben, Nagość, przeł. K. Żaboklicki, Wydawnictwo W.A.B., Warszawa, s. 53–55.

Benjamin W., 1975, Dzieło sztuki w dobie reprodukcji technicznej, w: Twórca jako wytwórca, wybór H. Orłowski, przeł. J. Sikorski, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań, s. 66–105.

Chassey É. de, 2015, Introduction: Starting from Scratch-Twice, w: Andrzej Wróblewski: Recto/verso, ed. É. de Chassey, M. Dziewańska, Museum of Modern Art, Warsaw, s. 59–78.

Didi-Huberman G., 1991, Devant l’image. Question posée aux fins d’une histoire de l’art, Minuit, Paris.

Kuspit D., 2006, Koniec Sztuki, przeł. J. Borowski, Muzeum Narodowe, Gdańsk.

Poprzęcka M., 1986, Czas wyobrażony. O sposobach opowiadania w polskim malarstwie XIX wieku, „Rozprawy Uniwersytetu Warszawskiego”, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.

Poprzęcka M., 1998, O złej sztuce, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, Warszawa.

Poprzęcka M., 2009, „Prawda”, „fikcja”, wyobraźnia, „Artium Quaestiones”, t. XX, s. 7–27.

Poprzęcka M., 2010, Malewicz znowu w Warszawie!, Dwutygodnik.com, 10/2010, https://www.dwutygodnik.com/artykul/1540-malewicz-znowu-w-warszawie.html [dostęp: 10.11.2020].

Poprzęcka M., 2013, Piękna porażka: Wolałbym nie, Dwutygodnik.com, 5/2013, https://www.dwutygodnik.com/artykul/4507-piekna-porazka-wolalbym-nie.html [dostęp: 23.11.2020].

Poprzęcka M., 2014, Dzieło sztuki w epoce rekonstrukcji rękodzielniczej – Pamięci Profesora Mieczysława Porębskiego, „Konteksty”, nr 1 (304), s. 136–144.

Poprzęcka M., 2016, W szczelinie między sztuką a życiem, „Magazyn SZUM”, 24.06.2016, https://magazynszum.pl/w-szczelinie-miedzy-sztuka-a-zyciem/ [dostęp: 4.11.2020].

Poprzęcka M., 2019, Impas. Opór, utrata, niemoc, sztuka, Fundacja Terytoria Książki, Gdańsk.

Poprzęcka M., b.r.w., Na oko: Co nie zabije, to wzmocni. Banksy, Dwutygodnik.com, https://www.dwutygodnik.com/artykul/1617-na-oko-co-nie-zabije-to-wzmocni-banksy.html [dostęp: 10.11.2020].

Poprzęcka: wypieramy chorobę, starość, śmierć. Sztuka nam te rzeczy brutalnie przypomina. Z prof. Marią Poprzęcką, historykiem sztuki, rozmawia Grzegorz Sroczyński, 2012, „Gazeta Wyborcza”, 5.11.2012, https://www.wysokieobcasy.pl/wysokieobcasy/1,53662,12732251,Poprzecka__wypieramy_chorobe__starosc__smierc__Sztuka.html?disableRedirects=true [dostęp: 22.10.2020].

Porębski M., 1983, Wstęp do metakrytyki, w: M. Porębski, Pożegnanie z krytyką, Wydawnictwo Literackie, Kraków−Wrocław, s. 62–127.

Przejmująca niedoskonałość, 2019, „Newsweek Polska” 34/2019, https://www.newsweek.pl/kultura/prof-maria-poprzecka-o-sztuce-i-muzeum-narodowym-w-warszawie/gsr-7lbf [dostęp: 29.10.2020].

Rottenberg A., 2015, The Pythagorean Trap, w: Andrzej Wróblewski: Recto/verso, ed. É. de Chassey, M. Dziewańska, Museum of Modern Art, Warsaw, s. 244 i nast.

Pobrania

Opublikowane

2022-07-14

Jak cytować

Dąbrowska, J. (2022). Skąd się wziął impas? Marii Poprzęckiej refleksje o sztuce współczesnej. Postscriptum Polonistyczne, 29(1), 1–13. https://doi.org/10.31261/PS_P.2022.29.07