Prescriptum. GEOlogos. Edukacja humanistyczna w czasach antropocenu

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/PS_P.2023.31.16

Słowa kluczowe:

edukacja humanistyczna, ekoglottodydaktyka, humanistyka środowiskowa, antropocen

Abstrakt

Autorka artykułu podejmuje namysł nad rolą nowoczesnej edukacji humanistycznej mierzącej się z problemami współczesnego świata, przede wszystkim z kryzysem klimatycznym. Edukacja, w tym edukacja humanistyczna i glottodydaktyka, znalazła się w niezwykle interesującym momencie, w którym dochodzi do zmiany paradygmatów opowieści o świecie, podawania w wątpliwość obowiązującego dotąd antropocentrycznego punktu widzenia czy dualistycznego konceptualizowania świata, w którym oddzielono człowieka od przyrody. Edukacja humanistyczna stawia również przed nami nowe pytania: Czy da się uprawiać humanistykę użyteczną, przydatną społecznie? Jaka jest rola nauk humanistycznych w czasach kryzysu klimatycznego? Czy nauki humanistyczne i o sztuce są w stanie budzić zaangażowanie, wyzwalać emocje, empatię, wrażliwość, zmuszać do myślenia? Czy humanistyka, głosząc hasła sprawczości i odpowiedzialności, zapobiega kolejnym kryzysom? Celem artykułu jest namysł nad przyszłością edukacji humanistycznej i poszukiwanie odpowiedzi na pytania o projekt mogący przezwyciężyć kryzysy ludzkiej wyobraźni w czasach aberracji klimatu. Na taki projekt składają się teksty złożone do niniejszego numeru „Postscriptum Polonistycznego”, któremu przyświecają przełożenie postulatów nowoczesnej humanistyki (zwłaszcza nowej humanistyki, a w jej ramach humanistyki środowiskowej) na współczesny dyskurs edukacyjny, zarówno ten akademicki, jak i szkolny, oraz zamiar wypracowania zróżnicowanych ścieżek dotarcia do szerokiego grona odbiorców z Polski i zagranicy.

Bibliografia

Albrecht G., 2019, Earth Emotions. New Words for a New World, Cornell University Press Ithaca–London Press, Ithaca.

Archiwum GEOlogos, 2022, GEOlogos, https://geologos.us.edu.pl/index.php/archiwum-geologos/ [dostęp: 07.06.2023].

Bińczyk E., 2018, Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Buell L., 1995, The Environmental Imagination. Thoreau, Nature Writing, and the Formation of American Culture, Harvard University Press, Cambridge.

Crutzen P.J., 2002, Geology of Mankind, „Nature”, vol. 415, no. 23, https://doi.org/10.1038/415023a.

Crutzen P.J., Stoermer E.F., 2000, The „Anthropocene”, http://people.whitman.edu/~frierspr/Crutzen%20and%20Stoermer%202000%20Anthropocene%20essay.pdf [dostęp: 12.06.2023].

Cudak R., 2020, Glottodydaktyka polonistyczna w perspektywie przemian, „Postscriptum Polonistyczne”, nr 2 (26), s. 11–29, DOI: 10.31261/PS_P.2020.26.01.

Domańska E., 2022, Wprowadzenie: humanistyka prewencyjna, w: Humanistyka prewencyjna / Resilience Academic Team (RAT), koordynacja prac red. E. Domańska, P. Słodkowski, M. Stobiecka, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie–Poznańskie Centrum Dziedzictwa, Warszawa–Poznań, s. 7–24.

Foer J.S., 2020, Klimat to my. Ratowanie planety zaczyna się przy śniadaniu, przeł. A. Wojtasik, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa.

Margulis L., 1998, Symbiotic Planet: A New Look at Evolution, Basic Books, New York.

Oziewicz M., Krawczyk S., 2019, Opowieści na nowe czasy, „Kontakt”, 21.08.2019, http://magazynkontakt.pl/oziewicz-opowiesci-na-nowe-czasy.html [dostęp: 24.06.2023].

„Postscriptum Polonistyczne” 2021, nr 2 (28): Narodziny eko(glotto)dydaktyki, https://journals.us.edu.pl/index.php/PPol/issue/view/1192 [dostęp: 20.06.2023].

Tabaszewska J., 2022, Humanistyka służebna. Negocjowanie pola i budowanie autonomii w dobie kryzysu, Instytut Badań Literackich PAN, Warszawa.

Pobrania

Opublikowane

2023-06-30

Jak cytować

Ochwat, M. (2023). Prescriptum. GEOlogos. Edukacja humanistyczna w czasach antropocenu. Postscriptum Polonistyczne, 31(1), 1–13. https://doi.org/10.31261/PS_P.2023.31.16