Zwierzęca eseistyka Tatiany Goriczewej w refleksji genologicznej. Rekonesans

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/PS_P.2024.33.05

Słowa kluczowe:

zooteologia, Tatiana Goriczewa, zwierzęta, osoby nie-ludzkie

Abstrakt

Zooteologia jako nowa dyscyplina badawcza w Polsce zajmuje się kwestią zwierzęcą w odniesieniu do religii, jej świętych tekstów, praktyk religijnych oraz szeroko rozumianej tradycji, do której zaliczają się również hagiografie chrześcijańskie – wśród wyznawców zarówno wschodnich, jak i zachodnich cieszące się wyjątkową estymą. Celem tego artykułu jest analiza i interpretacja prezentacji istot pozaludzkich w eseistyce Tatiany Goriczewej. W niniejszym opracowaniu uwzględniono refleksje filozoficzne, teologiczne, w tym hagiograficzne, zaproponowane przez współczesną prawosławną filozofkę i teolożkę. Autor szkicu odpowiada na następujące pytania: Czy zwierzęta posiadają w myśli Goriczewej status samodzielnego bytu? Czy można mówić o świętości istot nie-ludzkich? Czy opisy zachowania zwierząt zaprezentowane w hagiografiach zgadzają się z ich behawiorem opisywanym przez biologów/zoologów/etologów? Przeprowadzona analiza pozwoli na wstępne rozstrzygnięcie hipotezy postawionej w tytule artykułu. Badania te mogą stać się przyczynkiem do pogłębiania tego zagadnienia w kolejnych publikacjach, w ramach zarówno
zooteologii, jak i ekokrytyki, posthumanizmu czy też animal studies.

Biogram autora

Krzysztof Małek - Uniwersytet Śląski w Katowicach

KRZYSZTOF MAŁEK – mgr, Wydział Humanistyczny, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Katowice, Polska. Absolwent teologii, turystyki historycznej oraz filologii rosyjskiej na swojej Alma Mater. Interesuje się: myślą posthumanistyczną, animal studies, ekoteologią, a przede wszystkim zooteologią. Obecnie realizuje grant w ramach projektu „Prawosławna teologia zwierząt w eseistyce Tatiany Goriczewej”, finansowanego
przez Narodowe Centrum Nauki (PRELUDIUM BIS-2, 2020/39/O/HS2/02968), pod kierownictwem dr hab. Justyny Tymienieckiej-Suchanek, prof. UŚ. Autor następujących publikacji: Papież, teolog, duszpasterz. Trzy pomysły na poprawę losu zwierząt według zooteologii (w: Dobre dla zwierząt. Pozytywne przemiany w relacjach ludzko-nie-ludzkich, Wrocław 2021), Rozwój teologii ekologicznej w Polsce. Od teoekologii do ekoteologii („Studia Philosophiae Christianae” 2022), Teologia zwierząt jako nowa (sub)dyscyplina („Studia Pelpińskie” 2022).

Bibliografia

Bendza M., 2014, Prawosławie a ekologia, „Elpis”, nr 11 (19–20), s. 111–130.

Bestiariusz, 2023, w: Encyklopedia PWN, https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/bestiariusz;3876627.html [dostęp: 25.08.2023].

Charkiewicz J., 2010, Kult świętych w Prawosławiu, „Elpis”, nr 12 (21–22), s. 109–159.

Charkiewicz J., 2014, Wybrane aspekty kultu Matki Boskiej w prawosławiu, „Elpis”, nr 16, s. 23–31.

Chrząszcz M., 2018, Obcy w kuchni. Jedzenie jako sposób realizacji opozycji „swoje–obce” i „arystokratyczne–plebejskie” w kulturze rosyjskiej do XIX w., „Slavica Wratislaviensia”, nr 166 (3821), s. 9–18.

Co Polacy sądzą o znęcaniu się nad zwierzętami? [SONDAŻ], 2018, Radio Zet, https://wiadomosci.radiozet.pl/Polska/Sondaz-Ilu-chce-wyzszych-kar-za-znecanie-sie-nad-zwierzetami [dostęp: 30.11.2022].

Drączkowski F., 2012, Geometryczna struktura teologii, Wydawnictwo Bernardinum, Lublin–Pelplin.

Godzińska E., 2007, Więzi międzyosobnicze, miłość, empatia, altruizm: neurobiologiczne korzenie dobra, „Kosmos. Problemy Nauk Biologicznych”, nr 56 (1–2), s. 75–85.

Goriczewa T., 2022, Święte zwierzęta, przeł. G. Ojcewicz, Wydawnictwo GregArt, Szczytno.

Goriczewa T., 2023a, Córki Hioba. Chrześcijaństwo a feminizm, przeł. G. Ojcewicz, Wydawnictwo GregArt, Szczytno.

Goriczewa T., 2023b, Prawosławie a postmodernizm, przeł. G. Ojcewicz, Wydawnictwo GregArt, Szczytno.

Goriczewa T.M., 2017, Święte zwierzęta (fragmenty). (Przekład: Ekaterina Nikitina. Redakcja: Alina Mitek‑Dziemba), „Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies”, nr 3, s. 69–81.

Grzegorz z Nyssy, 2006, O stworzeniu człowieka, przeł. M. Przyszychowska, Wydawnictwo WAM, Kraków.

Holocaust, 2022, w: Encyklopedia PWN, https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/Holocaust;4008463.html [dostęp: 7.05.2022].

Hryniewicz W., 2013, O grzechu pierwszych ludzi w świetle odwiecznej życzliwości Boga: perspektywa ekumeniczna, Kleofas, https://teologia.deon.pl/o-grzechu-pierwszych-ludzi-w-swietle-odwiecznej-zyczliwosci-boga-perspektywa-ekumeniczna/ [dostęp: 17.08.2023].

Jarco M., 2021, Połowa wegetarian w Polsce ma 34 lata lub mniej, Bankier.pl, https://www.bankier.pl/wiadomosc/Polowa-wegetarian-w-Polsce-ma-34-lata-lub-mniej-8219362.html [dostęp: 30.11.2022].

Jezierski A., 2010, Świętość człowieka w nauczaniu Kościoła prawosławnego, „Elpis”, nr 12 (21–22), s. 97–108.

Lejman J., 2008, Ewolucja ludzkiej samowiedzy gatunkowej. Dzieje prób zdefiniowania relacji człowiek–zwierzę, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin.

Lejman J., 2020, Filozoficzne źródła naszego stosunku do zwierząt. O aksjologicznym statusie zwierząt i ludzi, „Ethos. Kwartalnik Instytutu Jana Pawła II KUL”, nr 26 (2), s. 67–95.

Małek K., 2022, Teologia zwierząt jako nowa (sub)dyscyplina, „Studia Pelplińskie”, nr 56, s. 269–283.

Modlitwa za dusze zmarłych, 2021, https://www.prawoslawie.pl/prawoslawie/o-prawoslawiu/rozne/2551-modlitwa-za-dusze-zmarlych [dostęp: 5.12.2022].

Ojcewicz G., 2022, Wokół dziennika podróży ekoteolożki Tatiany Goriczewej „Człowiek ustawicznie szuka szczęścia”, „Studia Rossica Gedanensia”, nr 9, s. 53–78.

Paściak J., 1972, Biblijny obraz Chrystusa Króla (ze szczególnym uwzględnieniem Apokalipsy), „Ruch Biblijny i Liturgiczny”, nr 3 (25), s. 168–189.

Starowieyski M., 2014, Zapytaj zwierząt, pouczą, czyli opowiadania wczesnochrześcijańskich pisarzy o zwierzętach, Wydawnictwo WAM, Kraków.

Szewczyk L., 2010, Homilia czy kazanie? O nieuzasadnionym sentymencie kaznodziejów do kazań katechizmowych, „Przegląd Homiletyczny”, nr 14, s. 7–17.

Tymieniecka-Suchanek J., 2013, Literatura rosyjska wobec upodmiotowienia zwierząt. W kręgu zagadnień ekofilozoficznych, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice.

Tymieniecka-Suchanek J., 2015, Prawosławna „teologia zwierząt” wobec tradycyjnej humanistyki. Przypadek Tatiany Goriczewej, „Akcent”, nr 4, s. 143–150.

Ware T., 2007, Święcenia kapłańskie w Prawosławiu, przeł. W. Misijuk, wiara.pl, https://liturgia.wiara.pl/doc/420753.Swiecenia-kaplanskie-w-Prawoslawiu [dostęp: 16.08.2023].

Wasielewska M., Pętlak J., Szatkowska I., 2018, Niebezpieczne piękno – umaszczenie merle, w: Piąte Warsztaty Kynologiczne. Higiena i profilaktyka w chowie i hodowli psów, red. K.M. Kavetska, K. Królaczyk, D. Witkowska, Wydawnictwo Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego w Szczecinie, Szczecin, s. 63–66, http://kynologia.zut.edu.pl/fileadmin/pliki/szkolenie_uzytkowe/Vwarsztaty/V_warsztaty.pdf#page=41 [dostęp: 20.08.2023].

Zwierzę – nie osoba, 2001, „Niedziela Legnicka”, nr 45, https://www.niedziela.pl/artykul/4121/nd/Zwierze--nie-osoba [dostęp: 14.05.2022].

Горичева Т., 2010, Блажен иже и скоты милует, Wydawnictwo kudLogos, Ljubljana.

Горичева Т., 2020, Говорящие «Да», Экологическая палата России, Москва.

Покорны П., 2015, Язык в точных и гуманитарных науках, включая теологию, „Вестник Санкт-Петербургского Университета”, № 9 (4), s. 4–16.

Pobrania

Opublikowane

2024-05-14

Jak cytować

Małek, K. (2024). Zwierzęca eseistyka Tatiany Goriczewej w refleksji genologicznej. Rekonesans. Postscriptum Polonistyczne, 33(1), 1–20. https://doi.org/10.31261/PS_P.2024.33.05