Głos Olgi Tokarczuk w Bułgarii, czyli jak odnaleźć zgubioną duszę

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/PS_P.2020.25.12

Słowa kluczowe:

Olga Tokarczuk, Bulgarian reception, Nobel, The Lost Soul, Nobel Lecture: The Tender Narrator

Abstrakt

The text presents aspects of Olga Tokarczuk’s Bulgarian reception: translations, interviews, Bulgarian contacts, and an overview of her visit to Bulgaria in 2014. Special attention was paid to her creative friendship with Georgi Gospodinov. The Bulgarian initiatives related to Tokarczuk’s Nobel Year are presented, including the publication of the wonderful book The Lost Soul, the second edition of the novel Flights and a series of publications in the press.

Biogram autora

Margreta Grigorova - Katedra Slawistyki, Wydział Filologiczny, Uniwersytet św. św. Cyryla i Metodego w Wielkim Tyrnowie, Bułgaria.

Interesuje się przede wszystkim literaturą polską w kontekście literatur słowiańskich i środkowoeuropejskich. Ostatnio badała temat herezji we współczesnej literaturze polskiej, relacje literatura-sztuka, bułgarską recepcję literatury polskiej, literackie motywy ruchu i podróży, między innymi w twórczości Josepha Conrada, Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Ryszarda Kapuścińskiego czy Olgi Tokarczuk. Jest autorką książek: Хоризонти и пътища на полската идентичност [Horyzonty i drogi polskiej tożsamości](2002), Литературни посвещения. Ритуални зони на словото в полската литература [Rytualne strefy słowa w literaturze polskiej] (2004), Джоузеф Конрад Коженьовски. Творецът като мореплавател [Joseph Conrad Korzeniowski. Pisarz jako żeglarz] (2011), Oczyma słowa. Studia polonistyczne (2015). Opublikowała ponad sto artykułów, w tym ponad trzydzieści na łamach polskich czasopism. Tłumaczka literatury polskiej: Rodzinna Europa Czesława Miłosza (2012) (wraz z Marią Kostovą), Książka twarzy Marka Bieńczyka (2015), Pianista. Wspomnienia Warszawskie Władysława Szpilmana (2019). Przełożyła wiersze Wisławy Szymborskiej, Romana Honeta, Zbigniewa Herberta, Jerzego Lieberta, reportaże Kazimierza Nowaka, opowiadania Gustawa Herlinga-Grudzińskiego oraz teksty krytycznoliterackie. Jest członkiem Polskiego Towarzystwa Conradystów oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Polonistów. Otrzymała odznakę honorową „Zasłużony dla Kultury Polskiej” (2014), nagrodę „Polonicum” Uniwersytetu Warszawskiego (2018) oraz Złoty Krzyż Zasługi (2019).

Bibliografia

Атанасова К., 2019, „Бегуни“ на Олга Токарчук – живот някъде другаде, http://www.kultura.bg/article/272-zhivot-nyakyde-drugade [dostęp: 10.01.2020].

Борисова С., 2019a, Абсолютна съвременност на идеите, говор. Бурова А., „Литературен вестник”, брой 35.

Борисова С., 2019b, В ключа на разказа, говор. Атанасова К., http://www.kultura.bg/article/272-zhivot-nyakyde-drugade [dostęp: 10.01.2020].

Господинов Г., Чолева С., Люцканова В., 2019, Нобел за Олга Токарчук, http://kweekly.bg/publication/4993 [dostęp: 10.01.2020].

Григорова M., изд., 2013, Нобеловата награда за литература – мост между културите. Меж- дународна научна конференция. 1–3 декември, Велико Търново.

Личева А., 2019, Световен ли е „Нобел“?, София.

Tokarczuk O., 2008, Bieguni, Kraków.

Токарчук O., 2013, За мен е добре да съм от периферията [Dla mnie lepiej należeć do peryferii], говор. Чолева С., „Литературен вестник”, брой 33.

Токарчук O., 2014a, Олга Токарчук: Моето писане е вид общуване с другия човек, говор. Петрова P., прев. Борисова С., https://azcheta.com/olga-tokarchuk/ [dostęp: 10.01.2020].

Токарчук О., 2014b, Смятам, че един ден писателят трябва да изпробва силите си в тъй наречения жанров роман, говор. Парушев, Ч., прев. Борисова С., „Литературен вестник”, брой 36.

Токарчук, О., 2014c, Болката да познаваш света, свободата да живееш истински: полската писателка Олга Токарчук в студиото на Джаз ФМ, говор. Николов, С., прев. Борисова С., http://www.jazzfm.bg/bg/interviews/bolkata-da-poznavash-sveta-svobodata-da-jiveesh-istinski-polskata-pisatelka-olga-tokarchuk-v-studioto-na-djaz-fm [dostęp: 10.01.2020].

Токарчук О., 2015, Как написах „Книгите на Якоб” [Jak napisałam „Księgi Jakubowe”], прев. Крумов К., „Литературен вестник”, брой 30.

Токарчук O., 2019a, Границата [Rubież], прев. Борисова С., „Литературен вестник”, брой 35.

Токарчук O., 2019b, Как преводачите всеки ден спасяват света [Powiem wam, kto uratuje świat], прев. Борисова С., „Литературен вестник”, брой 30.

Токарчук O., 2019c, Книгите на Якуб (фрагмента) [Księgi Jakubowe] (fragment), прев. Борисова С., „Литературен вестник”, брой 41.

Токарчук O., 2019d, Чувствителният повествовател (фрагменти) [Czuły narrator] (fragmenty), прев. Борисова С., „Литературен вестник”, брой 41.

Токарчук О., 2019e, Изгубената душа [Zgubiona dusza], прев. Борисова С., София. Tokarczuk O., 2019f, Olga Tokarczuk dla Onetu: nie było lepszego momentu, żeby dostać Nobla, rozm. przepr. Padoł E., https://kultura.onet.pl/wywiady-i-artykuly/olga-tokarczuk-wywiad-z-laureatka-literackiego-nobla/b9l5q7r [dostęp: 10.01.2020].

Tokarczuk O., 2019g, Zapytaj Olgę! (Spotkanie z noblistką podczas Conrad Festival 2019), rozm. przepr. Markowski M.P., https://www.youtube.com/watch?v=plAETYPZL_0 [dostęp: 10.01.2020].

Токарчук O., 2020, Нежният разказвач [Czuły narrator], прев. Милева М., „Култура”, nr 1.

Шимборска В., 2012, Достатъчно [Wystarczy] (последни стихове), прев. Деянова В.

Olga Tokarczuk

Pobrania

Opublikowane

2020-07-21

Jak cytować

Grigorova, M. (2020). Głos Olgi Tokarczuk w Bułgarii, czyli jak odnaleźć zgubioną duszę. Postscriptum Polonistyczne, 25(1), 163–173. https://doi.org/10.31261/PS_P.2020.25.12

Numer

Tom 25 Nr 1 (2020): Olga Tokarczuk – Literacka Nagroda Nobla 2018

Dział

Wokół recepcji

Licencja

Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.

1. Licencja

Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.

2. Oświadczenie Autora

Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.

Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.

UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).

3. Prawa użytkownika

Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.

4. Współautorstwo

Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.

Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).