O niektórych cechach słowotwórczych języka rosyjskiego na Łotwie (1918–1940)

Autor

  • Igors Koškins Латвийский университет, Латвия
  • Tatjana Stoikova Вентспилсская высшая школа / Ventspils Augstskola

DOI:

https://doi.org/10.31261/pr.13296

Słowa kluczowe:

język rosyjski na Łotwie, rosyjski język metropolii, publicystyka, słowotwórstwo rzeczowników

Abstrakt

W artykule na materiale rosyjskojęzycznej publicystyki omówiono specyfikę tworzenia rzeczowników osobowych o ogólnym znaczeniu w języku rosyjskim na Łotwie w latach 1918–1940 w porównaniu z językiem metropolii. Słowotwórstwo w tej kategorii nazw w języku metropolii w latach 20–30. oraz późniejszych charakteryzuje się pogłębioną specyfikacją produktywnych sufiksów -ист-; -(ов)ец-/-(ев)ец-; -щик- /-льщик. W procesie specyfikacji eliminuje się dublety w wyrażaniu znaczeń słowotwórczych oraz bezpośrednią konsekwencję dubletów – konkurowanie nominacji w tym samym znaczeniu z różnymi przyrostkami. Proces ten w języku rosyjskim na Łotwie w okresie objętym badaniami nie jest obserwowany, przeciwnie, można zauważyć wzrost dubletów i aktywną konkurencję nominacji-dubletów. Jeden z dubletów często jest nieznany w języku metropolii i powstaje w języku rosyjskim na Łotwie: спортист–спортсмен, конторист–конторщик, ленинец–ленинист.

Biogramy autorów

Igors Koškins - Латвийский университет, Латвия

Doktor nauk filologicznych, profesor, kierownik katedry rusycystyki i slawistyki na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Łotewskiego (Ryga), pracownik naukowy w Instytucie Języka Łotewskiego Uniwersytetu Łotewskiego; ekspert Rady Naukowej Łotwy w dziedzinie językoznawstwa. Jest przewodniczącym Narodowego Komitetu Slawistów Łotwy i członkiem Międzynarodowego Komitetu Slawistów.

Zainteresowania naukowe: historia i teoria języka rosyjskiego, rosyjski język regionalny, kontakty językowe na Łotwie (kontakty rosyjsko-łotewskie i rosyjsko-niemieckie), slawizmy i rusycyzmy w języku łotewskiem w aspekcie językoznawstwa historycznego, etymologia bałtosłowiańska. Autor ponad 80 artykułów naukowych, a także monografii „Русско-германские языковые контакты в грамотах Северо-Запада Руси XII–XV вв.” (Petersburg: Wydawnictwo Uniwersytetu Petersburskiego, 2008). Monografia poświęcona jest rosyjsko-niemieckim kontaktom językowym w tekstach korespondencji dyplomatycznej regionu bałtyckiego.

Tatjana Stoikova - Вентспилсская высшая школа / Ventspils Augstskola

Doktor nauk filologicznych, docent, pracownik naukowy Wydziału Translatoryki Windawskiej Szkoły Wyższej (Ventspils Augstskolas, Windawa, Łotwa), ekspert Rady Naukowej Łotwy w dziedzinie językoznawstwa. Zainteresowania naukowe: rosyjski język regionalny i rosyjsko-łotewskie kontakty językowe, porównawcza frazeologia i leksykografia bałtosłowiańska, stylistyka języka artystycznego i języka pisarzy, teoria i praktyka przekładu artystycznego. Autor ponad 60 artykułów naukowych, a także monografii „Слово персонажа в мире автора: роман М. Булгакова Мастер и Маргарита” (Moskwa: URSS, 2012, 2014 (wydanie drugie), 2021 (wydanie trzecie)). Autor pierwszego słownika bułgarsko-łotewskiego (we współautorstwie z Igorem Koszkinem): Bulgāru-latviešu vārdnīca. Българско-латвийски речник. Ventspils: Ventspils Augstskola, 2010.

Pobrania

Opublikowane

2022-05-30

Jak cytować

Koškins, I., & Stoikova, T. (2022). O niektórych cechach słowotwórczych języka rosyjskiego na Łotwie (1918–1940). Przegląd Rusycystyczny, (2 (178), 215–238. https://doi.org/10.31261/pr.13296