« C’est une histoire singulière et terrible… », <i>La Morte amoureuse</i> ou la fascination romantique pour les vampires
Abstrakt
The present paper focuses on La Morte amoureuse [Clarimonde] by Théophile Gautier telling the story of a young priest who just before his ordination falls in love with a beautiful and mysterious courtesan. Nevertheless, he neglects his love and sets off to the parish entrusted to him. One day he is asked to visit a dying woman who turns out to be his beloved. Unable to restrain his desire, the priest kisses the dead Clarimonde, who comes back to live. Afterwards, she pays him a visit every night and takes him to Venice where they live a voluptuous life. Unable to stand the double existence of a priest and a young lord, the protagonist accepts to destroy the corpse of his beloved, which ends their relationship. Alternative to God’s love, mysterious Clarimonde, evil or vampire, becomes an interesting concept reflecting the Romantic dreams and
anxieties.
Key words : Gautier, Clarimonde, vampire, Romanticism, God, love, death
Bibliografia
Buisine Alain, 1990 : « Préface ». In : Théophile Gautier : Contes et récits fantastiques. Paris : Librairie Générale Française, 5–37.
Chmiel David, 2001 : « Les vampires et le souterrain ». Sociétés, nº 73, 21–28.
Corbin Alain, 2015 : Les Filles de noce. Misère sexuelle et prostitution au XIXe siècle. Paris : Éditions Flammarion.
Decottignies Jean, 1972 : « À propos de La Morte amoureuse de Théophile Gautier : fiction et idéologie dans le récit fantastique ». Revue d’Histoire littéraire de la France, nº 4, 616–625.
Dom Calmet Augustin, 1751 : Traité sur les apparitions des esprits et sur les vampires ou les revenants de Hongrie. T 2. Paris : Debure.
Eigeldinger Marc, 1981 : « Introduction ». In : Théophile Gautier : Récits fantastiques. Paris : Éditions Flammarion, 17–42.
Gautier Théophile, 1990 : « La Morte amoureuse ». In : Théophile Gautier : Contes et récits fantastiques. Paris : Librairie Générale Française, 77–115.
Janion Maria, 2002 : Wampir. Biografia symboliczna. Gdańsk : słowo / obraz terytoria.
Joshi Sunand Tryambak, ed., 2011 : Encyclopedia of the Vampire. The living dead in myth, legend and popular culture. Santa Barbara: Greenwood.
Kreuter Peter Marion, 2006 : “The Name of the Vampire: Some Reflections on Current Linguistic Theories on the Etymology of the Word Vampire ”. In : Peter Day, ed.: Vampires. Myths and Metaphors of Enduring Evil. Amsterdam / New York: Rodopi.
Leeming David, 2010 : Creation Myths of the World. Santa Barbara : ABC-CLIO.
Nodier Charles, 1822 : Infernaliana. Paris : Sanson.
Petoia Erberto, 1991 : Vampiri e lupi mannari. Le origini, la storia, le leggende di due tra le più inquietanti figure demoniache, dall’Antichità classica ai nostri giorni. Roma : Newton Compton.
Pezard Émilie, 2013 : « La vogue romantique de l’horreur : roman noir et genre frénétique ». Romantisme, no 160, 41–51.
Praz Mario, 1977 : La chair, la mort et le diable dans la littérature du XIXe siècle : le romantisme noir. Trad. de l’italien par Constance Thompson Pasquali. Paris : Éditions Denoël.
Richier Jean, 1981 : Études et recherches sur Théophile Gautier prosateur. Paris : A.-G. Nizet.
Ridge George Ross, 1961 : “The ‘Femme Fatale’ in French Decadence ”. The French Review, no 4 (34), 352–360.
Savalle Joseph, 1981 : Travestis, métamorphoses, dédoublements. Essai sur l’œuvre romanesque de Théophile Gautier. Paris : Librairie Minard.
Schapira Marie-Claude, 1984 : Le regard de Narcisse. Romans et nouvelles de Théophile Gautier. Lyon : Presses Universitaires de Lyon.
Smith Horation, 1917 : “The Brief-Narrative Art of Théophile Gautier”. Modern Philology, no 11 (14), 647–664.
Voisin Marcel, 1981 : Le Soleil et la nuit. L’Imaginaire dans l’œuvre de Théophile Gautier. Bruxelles : Éditions de l’Université de Bruxelles.
Pobrania
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).