Ewolucja polityki azylowej Polski. Od internacjonalizacji do przeciweuropeizacji

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/SPUS.2019.27.02

Słowa kluczowe:

uchodźca, cudzoziemiec, migracje, integracja, polityka azylowa, polityka publiczna, europeizacja, przeciweuropeizacja

Abstrakt

Celem autorki artykułu jest przeanalizowanie założeń polityki azylowej Polski w latach 1990—2019. W omawianym okresie w ewolucji polityki azylowej wyodrębniono trzy fazy: internacjonalizacji, europeizacji i przeciweuropeizacji. Polityka ta analizowana jest przez pryzmat ewolucji komponentów ważnych dla kształtowania polityki jako polityki pub‑ licznej. Wśród nich wymienić można: formy ochrony cudzoziemców, zobowiązania międzynarodowe Polski, członkostwo w organizacjach międzynarodowych, infrastrukturę, rozwiązania instytucjonalne, politykę integracyjną, intensywność debaty publicznej, stosunek Polaków do uchodźców.

Biogram autora

Agnieszka Florczak - Instytut Politologii, Wydział Nauk Społecznych, Uniwersytet Wrocławski

Agnieszka Florczak, dr nauk społecznych w dyscyplinie nauki o polityce, adiunkt w Zakładzie Badań nad Konfliktami i Przemocą Politycznymi Instytutu Politologii Uniwersytetu Wrocławskiego. Zainteresowania naukowe: ochrona praw człowieka, ochrona uchodźców, organizacje międzynarodowe, integracja europejska.

Pobrania

Opublikowane

2019-12-31

Jak cytować

Florczak, A. (2019). Ewolucja polityki azylowej Polski. Od internacjonalizacji do przeciweuropeizacji. Studia Politicae Universitatis Silesiensis, 27, 31–60. https://doi.org/10.31261/SPUS.2019.27.02