Aesthetics as Critical Theory: Theodor W. Adorno’s Philosophy of Art

Authors

DOI:

https://doi.org/10.31261/SSP.2022.20.05

Keywords:

Theodor W. Adorno, aesthetics, Frankfurt School, aesthetic theory, critical theory

Abstract

In his article, Rafał Czekaj presents Theodor W. Adorno’s aesthetic theory as an example of critical theory in the sense given to this term by the Frankfurt School. Czekaj outlines the context of the development of Adorno’s philosophy of art, which consisted of the School representatives’ insights into and diagnoses of contemporary civilization and social structures. He also names those themes of Adorno’s philosophical work which determined the conclusions of his aesthetics, i.e., chiefly the idea of instrumental rationality presented in Dialectic of Enlightenment as well as the so-called identity thinking, both being mechanisms responsible for the oppressive state of reality.

References

Adorno Theodor W., 1920: Expressionismus und künstlerische Wahrhaftigkeit. „Die neue Schaubühne”, Nr. 2, s. 233–236.

Adorno Theodor W., 1983: Prism. Trans. from the German by Samuel and Shierry Weber. MIT Press, Cambridge, Massachusetts.

Adorno Theodor W., 1986: Dialektyka negatywna. Przeł. [z niem.] i wstępem poprzedziła Krystyna Krzemieniowa, przy współpr. Sława Krzemienia-Ojaka. Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa.

Adorno Theodor W., 1990: Sztuka i sztuki. Wybór esejów. Przeł. [z niem.] Krystyna Krzemień-Ojak. Wybrał i opatrzył wstępem Karol Sauerland. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.

Adorno Theodor W., 1994: Teoria estetyczna. Przeł. [z niem.] Krystyna Krzemieniowa. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Brecht Bertolt, 1939: An die Nachgeborenen. https://www.lyrikline.org/de/gedichte/die-nachgeborenen-740 [dostęp: 6.01.2022].

Craib Ian, 1992: Modern Social Theory: From Parsons to Habermas. St. Martin’s Press, New York.

Czekaj Rafał, 2013: Krytyczna teoria sztuki Theodora W. Adorna. Universitas, Kraków.

Heller Agnes, 2002: The Frankfurt School. W: Rethinking the Frankfurt School: Alternative Legacies of Cultural Critique. Eds. Jeffrey T. Nealon, Caren Irr. State University of New York Press, New York, s. 207–221.

Horkheimer Max, 1987: Teoria krytyczna a tradycyjna. Tłum. [z niem.] Jerzy Łoziński. W: Szkoła frankfurcka. T. 2. Cz. 1. Wybór Jerzy Łoziński. Tłum. Jerzy Łoziński et al. Kolegium Otryckie, Warszawa, s. 137–172.

Horkheimer Max, Adorno Theodor W., 1994: Dialektyka oświecenia. Przeł. [z niem.] Małgorzata Łukasiewicz. Przekł. Przejrzał i posłowiem opatrzył Marek J. Siemek. Wydawnictwo IFiS PAN, Warszawa.

Kołakowski Leszek, 2001: Główne nurty marksizmu. Cz. 3: Rozkład. Zysk i S-ka, Poznań.

Morawski Stefan, 1992: Główne nurty estetyki XX wieku. Zarys syntetyczny. Wiedza o Kulturze, Wrocław.

Rasmussen David M., 1996: Critical Theory and Philosophy. W: The Handbook of Critical Theory. Ed. David M. Rasmussen. John Wiley & Sons, Oxford, s. 11–38.

Siemek Marek, 1994: Posłowie do wydania polskiego. W: Max Horkheimer, Theodor W. Adorno: Dialektyka oświecenia. Przeł. [z niem.] Małgorzata Łukasiewicz. Przekł. przejrzał i posłowiem opatrzył Marek J. Siemek. Wydawnictwo IFiS PAN, Warszawa, s. 283–298.

Siemek Marek, 2002: Rozum, wolność, intersubiektywność. Oficyna Naukowa, Warszawa.

Szahaj Andrzej, 2008: Teoria krytyczna szkoły frankfurckiej. Wprowadzenie. Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.

Wawrzynowicz Andrzej, 2001: Hegel i Adorno – opozycja dwóch koncepcji myślenia dialektycznego i dwóch wykładni racjonalności. Wydawnictwo Naukowe Instytutu Filozofii UAM, Poznań.

Published

2022-10-21

How to Cite

Czekaj, R. (2022). Aesthetics as Critical Theory: Theodor W. Adorno’s Philosophy of Art. Śląskie Studia Polonistyczne [Silesian Journal of Polish Studies], 20(2), 1–12. https://doi.org/10.31261/SSP.2022.20.05