The Non-Disposable Book [re: M. Wicha: Rzeczy, których nie wyrzuciłem]

Authors

  • Kamila Czaja University of Silesia in Katowice

Keywords:

mourning, loss, things, mother, irony

Abstract

In his book Rzeczy, których nie wyrzuciłem [Things I Didn’t Throw Out] Marcin Wicha, in a gesture of filial mourning, tries to reconstruct the portrait of his
deceased mother by writing about the objects she has left. Starting from the material, he recreates the behaviours, views, and family memories of his mother, and saves from the oblivion the scenes that most fully reflect her complexity. Wicha’s book is also an expression of rebellion against the ready word formulas used in the face of death as it attempts to create a story that matches only one deceased person. Rzeczy, których nie wyrzuciłem corresponds with other “mourning texts” (works by Różewicz, Iwasiów, Barthes and Zagajewski) but thanks to the author’s skillful oscillation between individual life and general truths, pathos and irony, understatements and exposures, the personal and the literary – the book turns out to be an original example of writing about loss as it avoids banality and sentimentality.

References

Barthes Roland, 2013: Dziennik żałobny. 26 października 1977–15 września 1979. Tekst przygotowany i oprac. przez Nathalie Léger. Tłum. Kajetan Maria Jaksender. Wrocław: Teatr Polski.

Ciura Magdalena, 2007: Kolaże pamięci – czyli „Matka odchodzi” Tadeusza Różewicza. „Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio FF, Philologiae”, vol. 25.

Czabanowska-Wróbel Anna, 2012: Ogień życia. Wiersz Adama Zagajewskiego „O mojej matce”. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka”, nr 19. DOI: https://doi.org/10.14746/pspsl.2012.19.18

Czechowicz Jarosław, 2017: Ślady [rec.: Marcin Wicha: Rzeczy, których nie wyrzuciłem]. Krytycznym Okiem. Blog krytycznoliteracki Jarosława Czechowicza. 18.05.2017. http://krytycznymokiem.blogspot.com/2017/05/rzeczy-ktorych-nie-wyrzuciem-marcin.html [4.06.2018].

Czyżak Agnieszka, 2011: Matki odchodzą – wariacje 2009. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka”, nr 18. DOI: https://doi.org/10.14746/pspsl:2011.18.9

Iwasiów Inga, 2013: Umarł mi. Notatnik żałoby. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne.

Kubisiowska Katarzyna, 2017: Pięknie to, Kasiu, pokazałaś, dziękuję, córeczko. wyborcza.pl. 27.05.2017. http://krakow.wyborcza.pl/krakow/7,44425,21865105,pieknie-to-kasiu-pokazalas-dziekuje-coreczko-felieton.html [3.06.2018].

Kurkiewicz Juliusz, 2017: „Rzeczy, których nie wyrzuciłem” Marcina Wichy. Czytajcie i płaczcie. wyborcza.pl. 19.05.2017. http://wyborcza.pl/7,75517,21837151,rzeczy-ktorych-nie-wyrzucilem-marcina-wichy-czytajcie-i.html [3.06.2018].

Lektor, 2017: „Wpadnijcie po pogrzebie”. „Tygodnik Powszechny”. 5.06.2017. https://www.tygodnikpowszechny.pl/wpadnijcie-po-pogrzebie-148371 [3.06.2018].

Marcin Wicha laureatem Paszportów „Polityki” w kategorii literatura.Booklips. 9.01.2018. http://booklips. pl/newsy/marcin-wicha-laureatem-paszportow-polityki-w-kategorii-literatura [3.06.2018].

Marcin Wicha laureatem Paszportów POLITYKI w kategorii Literatura. Polityka. 9.01.2018. https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/kultura/paszporty/1733486,1,marcin-wicha-laureatem-paszportow-polityki-w-kategorii-literatura.read [3.06.2018].

Marcin Wicha: Nie umiem opowiedzieć o mojej matce od początku do końca. Z Marcinem Wichą rozmawia Magdalena Kicińska. Wyborcza.pl. Magazyn Świąteczny. 26.05.2017. http://wyborcza.pl/magazyn/7,124059,21869442,marcin-wicha-nie-umiem-opowiedziec-o-mojej-matce-od.html [4.06.2018].

Najder Łukasz, 2017: Nie wszystko o mojej matce. „Dwutygodnik”, nr 5. http://www.dwutygodnik.com/artykul/7191-nie-wszystko-o-mojej -matce.html [4.06.2018].

Nawarecki Aleksander, 1993: Rzeczy i marzenia. Studia o wyobraźni poetyckiej skamandrytów. Katowice: „Śląsk”.

Oleksy Maciej, 2017: Przedmiot i orzeczenie. Ilustracja Sonia Jaszczyńska. „Mały Format”, nr 9. http://malyformat.com/2017/09/przedmiot-i-orzeczenie/ [7.06.2018].

Opoczyńska-Morasiewicz Małgorzata, Wojciechowska Magdalena, 2017: Fragmenty żałobne. O utracie matki z perspektywy egzystencjalnej. „Psychoterapia”, nr 4.

Pańków Lidia, 2017: „Umrę, ale dopiero kiedy nie będziesz mnie potrzebował” – odpowiedziała na pytanie pięcioletniego syna. 17.06.2017. http://www.wysokieobcasy.pl/wysokie-obcasy/7,127763,21961609,umre-ale-dopiero-kiedy-nie-bedziesz-mnie-potrzebowal-odpowiedziala.html [4.06.2018].

Perec Georges, 1982: Rzeczy. Tłum. Anna Tatarkiewicz. Warszawa: Książka i Wiedza.

Różewicz Tadeusz, 2000: Matka odchodzi. Wyd. 2. Wrocław: Wydawnictwo Dolnośląskie.

Sala Zuzanna, 2017: Śmieszność, której się nie wstydzę (Marcin Wicha: „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”). „artPAPIER”, nr 19. http://artpapier.com/index.php?page=artykul&wydanie=333&artykul=6390[7.06.2018].

Wicha Marcin, 2017: „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”, czyli to, co po nas zostaje. 6.09.2017. Tytuł audycji: Moje książki w paśmie „Kultura na wakacje”. Prowadzi: Magda Mikołajczuk. https://www.polskieradio.pl/7/173/Artykul/1844932,Rzeczy-ktorych-nie-wyrzucilem-czyli-to-co-po-nas-zostaje [3.06.2018].

Wicha Marcin, 2018: Jak przestałem kochać design. Wyd. 2. Kraków: Wydawnictwo Karakter (wyd. 1 – Kraków 2015).

Zagajewski Adam, 2017: Wiersze wybrane. Wyd. nowe, rozszerzone. Kraków: a5.

Published

2018-12-28

How to Cite

Czaja, K. (2018). The Non-Disposable Book [re: M. Wicha: Rzeczy, których nie wyrzuciłem]. Śląskie Studia Polonistyczne [Silesian Journal of Polish Studies], 12(2), 181–194. Retrieved from https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/SSP/article/view/8804

Issue

Section

Discussion and Polemics