„Konik bardzo się zmęczył”. Koń jako metafora ciała doświadczającego

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/ZOOPHILOLOGICA.2021.07.05

Słowa kluczowe:

koń, taniec, balet, ciało doświadczające, Europa

Abstrakt

Celem tego artykułu jest pokazanie, że ciało konia może stać się metaforą ciała doświadczającego, przeciwstawionego baletowemu ciału idealnemu (nadrealnemu). Ważnym kontekstem jest dla mnie pozycja koni w cyrku tradycyjnym, których występy są traktowane jako forma manifestacji władzy człowieka nad światem natury. Ujarzmienie dzikości na cyrkowej arenie można bowiem rozpatrywać jako proces paralelny do dyscyplinowania ciała baletowego. Drugim ważnym dla mnie wątkiem jest związek koni z wojną. W kulturze i historii koń jest jednocześnie podbijanym i podbijającym. To samo można powiedzieć o ciele, które z jednej strony musi przejść represyjny i uprzedmiotawiający proces uspołeczniania, z drugiej – warunkuje „ja” bycie w świecie, realnie kształtuje tożsamość podmiotu. Do zilustrowania tych tez i przemyśleń służy mi spektakl kolektywu Via Negativa Dziewiąta.

Bibliografia

Agamben, Giorgio. The Open and Animal. Translated by Kevin Attell. Stanford: Stanford University Press, 2004.

Donner, Katarzyna. “Idiomy (nowego) cyrku.” In Cyrk w świecie widowisk, edited by Grzegorz Kondrasiuk, 209–237. Lublin: Pracownia Kultury i Sztuki Ludycznej, 2017.

Douglass, Rodney B. “Arystotelesowska koncepcja komunikacji retorycznej.” Pamiętnik Literacki, nr 68 (1) (1977): 203–210.

Duniec, Krystyna. Ciało w teatrze. Perspektywa antropologiczna. Warszawa: Instytut Historii Polskiej Akademii Nauk, 2012.

Foucault, Michel. Nadzorować i karać. Narodziny więzienia. Translated by Tadeusz Komendant. Warszawa: Aletheia, 1998.

Kępiński, Antoni. Schizofrenia. Kraków: Sagittarius, 1992.

Moore, Lucy. Niżyński. Bóg tańca. Legenda, geniusz, skandalista, biseksualista, schizofrenik. Translated by Hanna Pawlikowska-Gannon. Warszawa: Wydawnictwo Marginesy, 2014.

Müller, Alicja. Sobątańczenie. Między choreografią a narracją. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2017.

Nasierowski, Tadeusz. “Posłowie. Choroba Wacława Niżyńskiego.” In Wacław Niżyński, Dziennik. Translated by Grzegorz Wiśniewski. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 2000.

Niżyński, Wacław. Dziennik. Translated by Grzegorz Wiśniewski. Warszawa: Wydawnictwo Iskry, 2000.

Obidowicz, Agata. “Dresaż – kunszt i technika.” Accessed January 10, 2020. https://artelis.pl/artykuly/4687/Dresaz--kunszt-i-technika.

Platon. Dialogi. Warszawa: Unia Wydawnicza Verum, 2007.

Westerman, Frank. Czysta biała rasa. Cesarskie konie, genetyka i wielkie wojny. Wołowiec: Wydawnictwo Czarne, 2014.

Zamorska, Magdalena. “Witajcie w IX musicalu.” Accessed January 10, 2020. https://www.taniecpolska.pl/krytyka/452.

Ziarek, Krzysztof. “Po humanizmie: Agamben i Heidegger.” Accessed January 12, 2020. https://www.praktykateoretyczna.pl/artykuly/krzysztof-ziarek-po-humanizmieagamben-i-heidegger/.

Opublikowane

2021-06-29

Jak cytować

Müller, A. (2021). „Konik bardzo się zmęczył”. Koń jako metafora ciała doświadczającego. Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies, (1 (7), 1–13. https://doi.org/10.31261/ZOOPHILOLOGICA.2021.07.05