Praca atypowa jako praca elastyczna. Wzrost niestabilności zatrudnienia na hiszpańskim rynku pracy

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/zpppips.2020.18.04

Słowa kluczowe:

reformy prawa pracy, niestabilne formy zatrudnienia, umowa na czas nieokreślony, praca atypowa, niestabilność zatrudnienia

Abstrakt

Celem niniejszego artykułu jest analiza reform prawa pracy przeprowadzonych w Hiszpanii na przestrzeni ostatnich piętnastu lat, a także wpływu tych reform na poziom stabilności lub niestabilności zatrudnienia. W szczególności artykuł skupia się na podnoszeniu lub obniżaniu stabilności zatrudnienia poprzez promocję atypowych form zatrudniania. Artykuł kończy się wnioskami, zgodnie z którymi legislacyjne próby promocji zatrudnienia na podstawie umowy o pracę polegające głównie na obniżeniu obowiązkowych składek na ubezpieczenie społeczne płaconych przez pracodawcę zostały – w tym samym czasie i wbrew logice – zrównoważone przez reformy prawa pracy promujące atypowe formy zatrudnienia, takie jak umowy na czas określony, staże, umowy na część etatu oraz promocję samozatrudnienia. W rezultacie wzrosła popularność atypowych form zatrudnienia, które stały się tym samym nowymi elastycznymi formami zatrudnienia, co spowodowało wzrost niestabilności na rynku pracy.

Opublikowane

2020-04-01

Jak cytować

Fabrellas, A. G. i. (2020). Praca atypowa jako praca elastyczna. Wzrost niestabilności zatrudnienia na hiszpańskim rynku pracy. Z Problematyki Prawa Pracy I Polityki Socjalnej, 18(1), 61–87. https://doi.org/10.31261/zpppips.2020.18.04