Literackie wędrówki i historyczne podróże wokół społeczności Tatarów polsko-litewskich Baśnie, podania i legendy polskich Tatarów autorstwa Selima Mirzy Chazbijewicza

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/FLPI.2019.01.10

Słowa kluczowe:

Tatarzy, mniejszości w Polsce, islam w Polsce, Selim Mirza Chazbijewicz, popularna literatura tatarska

Abstrakt

W artykule podjęta została próba kulturowej i historycznej rekonstrukcji społeczności Tatarów zamieszkałych na terytorium Wielkiego Księstwa Litewskiego. Tatarzy, pochodzący z Azji Środkowej, po podziale imperium mongolskiego udali się do Europy Wschodniej, dając początek chanatowi Złotej Ordy. Pierwsze migracje Tatarów na ziemie polskie z woli Wielkiego Księcia Litwy Witolda datuje się na wiek XIV. Dzięki przynależności do religii muzułmańskiej Tatarzy zdołali na przestrzeni wieków ocalić własną tożsamość. Twórczość literacką Tatarów polsko-litewskich można podzielić na dwa typy literatury: religijną i popularną. Najznakomitszym przedstawicielem polskiej współczesnej literatury tatarskiej jest Selim Mirza Chazbijewicz. Twórca, oprócz poezji i eseistyki, interesował się popularną literaturą tatarską. Książka Baśnie, podania i legendy polskich Tatarów to zbiór 21 opowiadań z tradycji tatarskiej, przekazywanych przez wieki ustnie. Książka ta jest dowodem na występowanie kulturowego splotu tradycji judeochrześcijańskiej, islamskiej i turecko-mongolskiej.

Biogram autora

Sara Spina - Università degli Studi di Bari Aldo Moro

dyplom z filologii obcych i literaturoznawstwa uzyskała na Università degli Studi di Bari Aldo Moro we Włoszech (główne języki w ramach studiów neofilologicznych: polski i arabski). Zaangażowana w badania dziedzictwa kulturowego, tradycji i mniejszości językowych w Europie Wschodniej i na Bliskim Wschodzie. Uczęszczała na studia magisterskie z historii islamu na Uniwersytecie w Ankarze. Uczyła języka włoskiego, angielskiego, łaciny i arabskiego w uniwersytetach i ośrodkach kultury w Turcji. Obecnie pracuje w Ambasadzie Włoch w Sudanie. Zajmuje się badaniami nad oralną tradycją popularnej literatury sudańskiej, ze szczególnym uwzględnieniem baśni.

Bibliografia

Ágoston Gábor, Masters Bruce (2009): Encyclopedia of the Ottoman Empire. New York.

Akiner Shirin (2009): Religious Language of a Belarusian Tatar Kitab. A Cultural Monument of Islam in Europe. Wiesbaden.

Arik Sabire (2008): Polonya-Litvanya Tatar Türkleri (Lipkalar). “Modern Türklükar Araştırmaları Dergisi” [Ankara], sayı 5/3, p. 156–161.

Arik Sabire (2010): Kuruluştan XVII Yüzyıla Polonya Tarihi. Ankara.

Behnke Alison (2008): The Conquests of Genghis Khan. Minneapolis.

Bonnefoy Yves (1933): Asian mythologies. Chicago.

Burgan Michael (2005): Empire of the Mongols. New York.

Chazbijewicz Selim (2012): Baśnie, podania i legendy polskich Tatarów. Białystok.

Cope Tim (2014): On the Trail of Genghis Khan: An Epic Journey Through the Land of the Nomads. London.

Crummey Robert (1987): The Formation of Muscovy 1300–1613. New York.

Czerwiński Grzegorz (2011): Panorama de la littérature polono-tatare aux XXe et XXIe siècle. “Slavica bruxellensia” [Bruxelles], N. 7.

DeWeese Devin (1994): Islamization and Native Religion in the Golden Horde. Philadelphia.

Eberhard Wolfram (1947): Çin tarihi. Ankara.

Forbes Manz Beatrice (1989): The Rise and Rule of Tamerlane. Cambridge.

Gerasimova Irina (2009): Between Vilna and Konigsberg: a history of one flight, August 1655. “Ajalooline Ajakiri” [Tartu], N. 3–4.

Gezici Aytekin (2013): Cengiz Han. Ankara.

Grousset Rene (1996): Bozkur İmparatorluğu. İstanbul.

Halperin Charles J. (1987): Russia and the Golden Horde: The Mongol Impact on Medieval Russian History. Bloomington.

Kamalov Ilyas (2007): Avrasya Fatihi Tatarlar. İstanbul.

Lerski George J. (1999): Historical Dictionary of Poland, 966–1945. Westport.

Marshall Robert (1993): Storm from the East: From Genghis khan to Khubilai khan. Los Angeles.

Meisami Julie Scott, Starkey Paul (1998): Encyclopedia of Arabic literature. Vol. 2. London.

Mickūnaitė Giedrė (2006): Making a Great Ruler: Grand Duke Vytautas of Lithuania. Budapest.

Radziszewska Iwona (2009): Język ksiąg religijnych Tatarów litewsko-polskich, funkcjonujących w środowisku muzułmanów polskich. „Linguistica Copernicana” [Toruń], nr 2 (2).

Rąkowski Grzegorz (2005): Polska egzotyczna. Warszawa.

Sapolyo Enver Behnan (1967): Türk Efsaneleri. Istanbul.

Suziedelis Saulius (1997): Historical Dictionary of Lithuania. Maryland.

Vásáry István (2005): Cumans and Tatars: Oriental Military in the Pre-Ottoman Balkans 1185–1365. Cambridge.

Yasushi Inoue (2008): The Blue Wolf: a novel of the life of Chinggis Khan. New York.

Zayonckovski Ananyas (1939): Lehistan arazisinde Türk unsurlari. Türklük. Istanbul.

Opublikowane

2019-12-15

Jak cytować

Spina, S. (2019). Literackie wędrówki i historyczne podróże wokół społeczności Tatarów polsko-litewskich Baśnie, podania i legendy polskich Tatarów autorstwa Selima Mirzy Chazbijewicza. Fabrica Litterarum Polono-Italica, (1), 207–219. https://doi.org/10.31261/FLPI.2019.01.10