Owady społeczne i ptaki jako wzorce inteligencji rozproszonej

Autor

  • Urszula Boryczka Uniwersytet Śląski
  • Tomasz Płoska

DOI:

https://doi.org/10.31261/no_limits.2021.3.06

Słowa kluczowe:

inteligencja stadna, inteligencja rozproszona, sztuczna inteligencja, metaheurystyka

Abstrakt

Klucze dzikich ptaków czy ławice ryb w harmonijny i skoordynowany sposób podążają w danym kierunku w symetrycznym układzie. Gdy nagle zmieniają kierunek nie wpadają na siebie i nie łamią szyku. To prawdziwy przyrodniczy fenomen. I to właśnie takim fenomenom zaczęli przyglądać się badacze niekoniecznie związani z naukami przyrodniczymi, którzy na podstawie modeli matematycznych zaobserwowanych w świecie przyrody stworzyli algorytmy sztucznej inteligencji przydatne w rozwiązaniu konkretnych problemów optymalizacyjnych. Kolektywny wzorzec zachowań indywiduów (czyli poszczególnych osobników) w samoorganizujących się systemach, takich jak klucz ptaków, ławica ryb czy kolonia owadów, posłużył do stworzenia techniki sztucznej inteligencji zwanej inteligencją stadną (ang. Swarm Intelligence, SI).

Opublikowane

2021-04-07

Jak cytować

Boryczka, U., & Płoska, T. (2021). Owady społeczne i ptaki jako wzorce inteligencji rozproszonej. No Limits, (1(3), 16–19. https://doi.org/10.31261/no_limits.2021.3.06

Numer

Dział

Artykuły