Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa

Autor

  • Aleksander Lipiński

Słowa kluczowe:

Local development plan, source of law, determination of the land use, environmental protection

Abstrakt

W świetle Konstytucji źródłem prawa powszechnie obowiązującego w Rzeczypospolitej Polskiej są m.in. akty prawa miejscowego (art. 87). Cechą charakteryzującą prawo miejscowe jest to, że jest tworzone przez organy lokalne na podstawie ustaw i w celu ich wykonania, a ponadto obowiązuje ono wyłącznie w granicach objętych właściwością miejscową danego organu. Przykładem takiego aktu jest uchwała rady gminy w sprawie przyjęcia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Taki plan ma charakter fakultatywny i tylko w nielicznych sytuacjach ustawa nakazuje jego uchwalenie. Podstawową funkcją planu miejscowego jest określenie przeznaczenia objętego nim terenu, w tym rozgraniczenie terenów o zróżnicowanych funkcjach. Ma to ogromne znaczenie z punktu widzenia wymagań dotyczących gospodarowania gruntami oraz ochrony środowiska. Skoro taki plan jest aktem prawa miejscowego o charakterze powszechnie wiążącym, to musi być redagowany wedle takich zasad, jakie dotyczą redagowania tekstów przepisów prawa. Również jego wykładnia musi odbywać się wedle takich zasad.

Bibliografia

Bąkowski T., Bielski P., Kaszubowski K., Kokoszczyński M., Stelina J., Warylewski J.K., Wierczyński G.: Zasady techniki prawodawczej. Komentarz do rozporządzenia. Warszawa 2003.

Czerski P., Hanusz A., Musiał M., Niezgoda A., Szczęśniak P.: Źródła finansowania samorządu terytorialnego. Red. A. Hanusz. Warszawa 2015.

Dauter B., Gruszczyński B., Kabat A., Niezgódka-Medek M.: Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Warszawa 2016.

Dąbek D.: Prawo miejscowe. Warszawa 2015.

Federczyk W., Fogel A., Kosieradzka-Federczyk A.: Prawo ochrony środowiska w procesie inwestycyjno-budowlanym. Warszawa 2015.

Izdebski H., Zachariasz I.: Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Warszawa 2013.
Jaworska-Dębska B.: Glosa do wyroku NSA z dnia 18 listopada 2014 r., II OSK 2377/14. „Samorząd Terytorialny” 2015, nr 9.

Kaczor J.: Językowy aspekt redagowania i interpretacji miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego. „Samorząd Terytorialny” 2007, nr 10.

Kmieciak Z.: Glosa do wyroku WSA z dnia 18 stycznia 2007 r., II S.A./Gl 385/06. „Orzecznictwo Sądów Polskich” 2008, z. 4.

Kruś M., Leoński Z., Szewczyk M.: Prawo zagospodarowania przestrzeni. Warszawa 2012.

Murzydło J.: Znaczenie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w świetle zmian wprowadzonych art. 7 ustawy z 9.06.2011 r. — Prawo geologiczne i górnicze. „FinanseKomunalne” 2013, nr 3.

Niewiadomski Z.: Planowanie przestrzenne. Zarys systemu. Warszawa 2003.

Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne. Komentarz. Red. Z. Niewiadomski. Warszawa 2015.

Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz. Red. T. Woś. Warszawa 2016.

Szewc T.: Glosa do wyroku NSA z dnia 18 listopada 2014 r., II OSK 2377/14. „Orzecznictwo w Sprawach Samorządowych” 2016, nr 4.

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Komentarz. Red. M. Wierzbowski, A. Plucińska-Filipowicz. Warszawa 2016.

Pobrania

Opublikowane

2017-07-21

Jak cytować

Lipiński, A. (2017). Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako źródło prawa. Prawne Problemy Górnictwa I Ochrony Środowiska, (1), 33–54. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/ppgos/article/view/11242

Numer

Dział

Artykuły