Zwroty niedookreślone w dyrektywie UE 2019/1937 w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii oraz jej wpływ na ochronę środowiska (wybrane zagadnienia)
DOI:
https://doi.org/10.31261/PPGOS.2023.01.05Słowa kluczowe:
wykładnia przepisów prawa, przedsiębiorcy, prawo ochrony środowiska, klauzule generalne, implementacja, sygnaliści, interes publiczny, ochrona praw sygnalistówAbstrakt
Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1937 z dnia 23 października 2019 r. w sprawie ochrony osób zgłaszających naruszenia prawa Unii stwarza nowe wyzwania dla państw członkowskich Unii Europejskiej. Akt ten wpływa na sytuację i funkcjonowanie nie tylko organów oraz instytucji publicznych różnego rodzaju, lecz także przedsiębiorców. Zarazem ma szeroki zakres zastosowania, a jedną z dziedzin jest ochrona środowiska. Dodatkowo twórcy dyrektywy posługują się wieloma zwrotami niedookreślonymi, niewątpliwie bardzo interesującymi z punktu widzenia wykładni, w tym takimi, które są znane prawodawstwu unijnemu i krajowemu, ale którym nadają odmienne znaczenie. Powinno być ono rekonstruowane
odrębnie na potrzeby stosowania tego konkretnego aktu prawnego oraz przepisów implementujących. Nie można też automatycznie odnosić orzecznictwa ani poglądów doktrynalnych, które wykształciły się w dotychczasowej praktyce, do przepisów o ochronie osób zgłaszających naruszenia prawa Unii.
Bibliografia
Arystoteles, Etyka nikomachejska, tłum., wstęp i koment. D. Gromska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.
Blicharz J., Kategoria interesu publicznego jako przedmiot działania administracji publicznej, „Acta Universitatis Wratislaviensis. Przegląd Prawa i Administracji” 2004, t. 40, s. 39–43.
Boć J., O bezpieczeństwie wewnętrznym, w: Bezpieczeństwo wewnętrzne w działaniach terenowej administracji publicznej, red. A. Chajbowicz, T. Kocowski, Kolonia Limited, Wrocław 2009.
Complak K., Normy pierwszego rozdziału Konstytucji RP, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2007.
Deswarte M.-P., Intérêt général, bien commun, „Revue du droit public et de la science politique en France et à l’étranger” 1988, no 5, s. 1289–1313.
Dobro wspólne, red. D. Probucka, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2010.
Drążkiewicz J., Interesy a struktura społeczna. Pojęcie interesu w marksistowskiej teorii struktury społecznej, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982.
Duda A., Interes prawny w polskim prawie administracyjnym, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2008.
Ehrlich S., Władza i interesy. Studium struktury politycznej kapitalizmu, wyd. 2 popr., Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1974.
Encyklopedia popularna PWN, red. A. Karwowski, wyd. 11, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1982.
Flathman R.E., The public interest: An essay concerning the normative discourse of politics, John Wiley & Sons, New York–London–Sydney 1966.
Gieorgica J.P., Pojęcie interesu w marksistowskiej nauce o polityce, w: Z zagadnień teorii polityki. System polityczny, interesy, wartości, normy polityczne, decyzje polityczne, red. K. Opałek, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978.
Held V., The public interest and individual interests, Basic Books, New York–London 1970.
Jaxa-Dębicka A., Sprawne państwo. Współczesne koncepcje i instrumenty zarządzania publicznego a administracja publiczna, Wolters Kluwer, Warszawa 2008.
Kania M., Zasada efektywności w nowym Prawie zamówień publicznych, „Prawo Zamówień Publicznych” 2020, nr 1, s. 3–19.
Lavastida J.I., Health care and the common good: A Catholic theory of justice, University Press of America, Boston 2000.
Leszczyński L., Tworzenie generalnych klauzul odsyłających, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2000.
Lewaszkiewicz-Petrykowska B., Dobro wspólne versus konstytucyjne prawa i wolności jednostki, „Studia i Materiały Trybunału Konstytucyjnego” 2003, t. 17, s. 69–77.
Misztal M., Problematyka wartości w socjologii, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980.
Morawski L., Zasady wykładni prawa, wyd. 2, TNOiK „Dom Organizatora”, Toruń 2010.
Mucha J., Konflikt i społeczeństwo. Z problematyki konfliktu społecznego we współczesnych teoriach zachodnich, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1978.
Mucha J., Konfliktowe modele społeczeństwa we współczesnej socjologii niemarksistowskiej – próba typologii, „Studia Socjologiczne” 1975, nr 1.
Nowy leksykon PWN, red. A. Dyczkowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1998.
Oniszczuk J., Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, Zakamycze, Kraków 2000.
Ortiz Díaz J., El bien común y la Administración pública, w: Estudios dedicados al Profesor García Oviedo con motivo de su jubilación, vol. 1, Universidad de Sevilla, Sevilla 1954.
Piechowiak M., Dobro wspólne jako fundament polskiego porządku konstytucyjnego, Biuro Trybunału Konstytucyjnego, Warszawa 2012.
Słownik języka polskiego PWN [online], https://sjp.pwn.pl [dostęp: 30.08.2022].
Sokolewicz W., Komentarz do art. 1 Konstytucji, w: Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, red. L. Garlicki, t. 5, Wydawnictwo Sejmowe, Warszawa 2007.
Śpiewak P., W stronę wspólnego dobra, Fundacja Aletheia, Warszawa 1998.
Wiatr J.J., Społeczeństwo. Wstęp do socjologii systematycznej, wyd. 7, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1977.
Wilczyńska A., Interes publiczny w prawie stanowionym i orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego, „Przegląd Prawa Handlowego” 2009, nr 6, s. 48–55.
Żurawik A., Interes publiczny w prawie gospodarczym, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2013.
Żurawik A., Problem publicyzacji prawa prywatnego w kontekście ustrojowym, „Państwo i Prawo” 2010, nr 5, s. 32–41.
Żurawik A., Wykładnia w prawie gospodarczym, Wydawnictwo C.H. Beck, Warszawa 2021.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
