Prawo do tłumaczenia pokrzywdzonego w polskim procesie karnym – wybrane zagadnienia

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/PPK.2021.05.03

Słowa kluczowe:

right to interpreting, victim, asymmetry of rights

Abstrakt

The analysis of the provisions of the Code of Criminal Procedure shows a clear asymmetry in the rights of the accused and the victim as regards the right to interpreting. Despite the implementation of subsequent amendments, the legislators consistently ignored the rights of the victim with regard to the right to interpreting; when they actually dealt with that issue, it was done in a fragmented and selective manner.
Moreover, the exegesis of the provisions on the right to interpreting leads to the conclusion that the analyzed right is not fully regulated by the provisions of the Code of Criminal Procedure, and some extremely important normative parts of it must be decoded from the Law on the System of Common Courts. Both these spheres interpenetrate each other, which is undeniably undesirable from the point of view of the standard of legal certainty and transparency.
This study aims at identifying legislative shortcomings, as well as at proposing de lege ferenda solutions in relation to the analyzed right of the victim to interpreting.

Bibliografia

Bieńkowska B.: Zasady procesu karnego. Białystok 2012.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw. Red. E. Bieńkowska, L. Mazowiecka. Warszawa 2014.

Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Red. A. Sakowicz. Warszawa 2018.

Kodeks postępowania karnego. Komentarz. Red. K. Dudka. Warszawa 2018.

Kodeks postępowania karnego. Komentarz do art. 1–166. Red. R.A. Stefański, S. Zabłocki. Warszawa 2017.

Kulesza C .: Projekt Europejskiej Dyrektywy z dnia 18 maja 2011 r. w sprawie wsparcia i ochrony ofiar w świetle prawa polskiego. Prok. i Pr. 2011, nr 12.

Marszał K.: Proces karny. Zagadnienia ogólne. Katowice 2009.

Nowak C .: Prawo do korzystania z pomocy tłumacza w europejskim i polskim prawie karnym. Prok. i Pr. 1998, nr 10.

Olesiuk M.: Wpływ regulacji Unii Europejskiej na prawo pokrzywdzonego do pomocy tłumacza w polskiej procedurze karnej. „Białostockie Studia Prawnicze” 2014, nr 15.

Paluszkiewicz H.: Nowe środki ochrony pokrzywdzonego w polskim prawie karnym procesowym na tle europejskiej polityki karnej. RPEiS 2010, nr 3.

Płachta M.: Postępowanie karne przeciwko cudzoziemcowi w świetle badań empirycznych. SP 1990, nr 2.

Ponikowski R., Posnow W., Skorupka J., Świda Z. W: Postępowanie karne. Część ogólna. Red. J. Skorupka. Warszawa 2008.

Prawo o ustroju sądów powszechnych. Ustawa o Krajowej Radzie Sądownictwa. Komentarz. Red. J. Gudowski. LEX/el 2009.

Schabas W.A.: The European Convention on Human Rights. A commentary. Oxford 2015.

Sowiński P.K.: Uprawnienia składające się na prawo oskarżonego do obrony. Uwagi na tle czynności oskarżonego oraz organów procesowych. Rzeszów 2012.

Stachowiak S.: Uprawnienia pokrzywdzonego do korzystania z tłumacza w polskim procesie karnym. Prok. i Pr. 2000, nr 12.

Stefański R.A.: Tłumacz w procesie karnym. „Wojskowy Przegląd Prawniczy” 2006, nr 4.

Stefański R.A.: Udział tłumacza w postępowaniu karnym jako przejaw rzetelnego procesu karnego. W: Rzetelny proces karny. Księga Jubileuszowa Profesor Zofii Świdy. Red. J. Skorupka. Warszawa 2009.

Świda Z.: Prawo cudzoziemca do obrony. W: Przestępczość przygraniczna. Postępowanie karne przeciwko cudzoziemcom w Polsce. Red. A.J. Szwarc. Poznań 2000.

Wąsek-Wiaderek M.: Zasada równości stron w polskim procesie karnym w perspektywie prawnoporównawczej. Kraków 2003.

Wiliński P.: Zasada prawa do obrony w polskim procesie karnym. Warszawa 2006.

Witkowska K.: Tłumacz w postępowaniu karnym. Prok. i Pr. 2014, nr 1.

Woźniewski K.: Prawidłowość czynności procesowych w polskim procesie karnym. Gdańsk 2010.

Akty prawne

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r. Kodeks postępowania karnego, t.j. Dz.U. 2020, poz. 30, 413, 568, 1086.

Ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych, t.j. Dz.U. 2020, poz. 365, 288, 875, 1086.

Ustawa z dnia 10 stycznia 2003 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego, ustawy – Przepisy wprowadzające kodeks postępowania karnego, ustawy o świadku koronnym oraz ustawy o ochronie informacji niejawnych, Dz.U. 2003, nr 17, poz. 155; nr 111, poz. 1061.

Ustawa z dnia 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. 2013, poz. 1247.

Ustawa z dnia 28 listopada 2014 r. o ochronie i pomocy dla pokrzywdzonego i świadka, Dz.U. 2015, poz. 21.

Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej, Dz.Urz.UE C 326/47 z dnia 26 października 2012 r.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2010/64/UE z dnia 20 października 2010 r. w sprawie prawa do tłumaczenia ustnego i tłumaczenia pisemnego w postępowaniu karnym, Dz.Urz.UE L 280/1 z dnia 26 października 2010 r.

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2012/29/UE z dnia 25 października 2012 r. ustanawiająca normy minimalne w zakresie praw, wsparcia i ochrony ofiar przestępstw oraz zastępująca decyzję ramową Rady 2001/220/WSiSW, Dz.Urz.UE L 315/57 z dnia 14 listopada 2012 r.

Orzecznictwo

Wyr. SN z dnia 3 kwietnia 2003 r., III KKN 143/01. LEX nr 78914.

Wyr. SN z dnia 22 marca 2007 r., V KK 190/06. Prok. i Pr. 2007, nr 10, poz. 11.

Wyr. ETPC z dnia 27 października 1993 r. w sprawie Dombo Beheer p. Niderlandom (skarga nr 14448/88).

Pobrania

Opublikowane

2020-11-20

Jak cytować

Toruński, M. (2020). Prawo do tłumaczenia pokrzywdzonego w polskim procesie karnym – wybrane zagadnienia. Problemy Prawa Karnego, 5(1), 1–16. https://doi.org/10.31261/PPK.2021.05.03

Numer

Dział

Artykuły Problemowe