Środek karny z art. 39 pkt 2b k.k. a prawo ofiary i sprawcy do samostanowienia
DOI:
https://doi.org/10.31261/PPK.2019.03.01Słowa kluczowe:
victim, perpetrator, a prohibition on being in certain communities and location, a prohibition on contacting certain individuals, a prohibition on approaching certain individuals, a prohibition on leaving a specific place of residence without the court’s consentAbstrakt
The penal measure of a prohibition on being in certain communities and locations, on contacting certain individuals or on approaching certain individuals or
on leaving a specific place of residence without the court’s consent, evidently restricts the liberty of a person sentenced. The said restriction most of all serves to implement the preventative function of penal law, particularly the protection of the victim against the repeat victimisation. At the same time, however, implementing this measure interferes with the victim’s life. Insofar as the restriction of the perpetrator’s liberty is in this case fully justified, ignoring the opinion of the victim in decision-making process pertaining to implementation of the discussed legal measure does not meet the constitutional criterion of proportionality.
Bibliografia
Bieńkowska E., Wójcik D.: Pokrzywdzony i sprawca przestępstwa. W: Zagadnienia ogólne. System Prawa Karnego. T. 1. Red. A. Marek. Warszawa 2010.
Falandysz L.: Pokrzywdzony w prawie karnym i wiktymologii. Warszawa 1980.
Filar M.: Pokrzywdzony (ofiara przestępstwa) w polskim prawie karnym materialnym. CPKiNP 2002, nr 2.
Fleszer D.: Godność i prywatność osoby w świetle Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. „Roczniki Administracji i Prawa” nr XV(1).
Hryniewicz-Lach E.: Ofiara w polskim prawie karnym. Interesy ofiary przestępstwa i karno-materialne instrumenty służące ich zabezpieczeniu. Warszawa 2017.
Jaworska-Wieloch A.: O potrzebie zachowania spójności wokół nakazu opuszczenia lokalu zajmowanego wspólnie z pokrzywdzonym. W: Współczesne przekształcenia sankcji karnych – zagadnienia teorii, wykładni i praktyki stosowania. Red. P. Góralski, A. Muszyńska. Warszawa 2018.
Kodeks karny. Część ogólna. T. II: Komentarz do art. 32–116. Red. M. Królikowski, R. Zawłocki. Warszawa 2011.
Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz. Red. J. Giezek. Warszawa 2012.
Komadowska A.: Stosowanie kar i środków karnych wobec sprawców przemocy domowej jako przejaw realizacji funkcji prewencyjnej kary. W: M. Kopeć: Prawnokarna ochrona pokrzywdzonych przemocą domową. Lublin 2017.
Konstytucja RP. T. I: Komentarz do art. 1–86. Red. M. Safjan, L. Bosek. Warszawa 2016, Legalis.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz. T. 3. Red. L. Garlicki. Warszawa 2003.
Kośla J.: Zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu. W: Środki karne po nowelizacji w 2015 roku. Red. R.A. Stefański. Warszawa 2016.
Kulesza C.: Rola pokrzywdzonego w procesie karnym w świetle ustawodawstwa i praktyki krajów zachodnich. Białystok 1995.
Kulik M.: Zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu. W: Środki karne, przepadek i środki kompensacyjne w znowelizowanym Kodeksie karnym. Red. P. Daniluk. Warszawa 2017.
Melezini M.: Środki karne jako instrument polityki kryminalnej. Białystok 2013.
Melezini M., Sakowicz A.: Zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu. CPKiNP 2008, nr 2.
Michalska-Warias A.: Prawnokarne środki przeciwdziałania przemocy seksualnej między małżonkami w teorii i praktyce. W: M. Kopeć: Prawnokarna ochrona
pokrzywdzonych przemocą domową. Lublin 2017.
Nestoruk I.B.: Wnioskowy tryb ścigania przestępstw w polskim i niemieckim prawie karnym. RPEiS 2001, z. 4.
Osiatyński W.: Filozofia i historia praw człowieka. W: Prawa człowieka a policja.
Problemy teorii i praktyki. Red. A. Rzepliński. Legionowo 1994.
Sakowicz A.: Zakaz przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu. W: Kary i inne środki reakcji prawnokarnej. System Prawa Karnego. T. 6. Red. M. Melezini. Warszawa 2016.
Sitarz O.: Ustawowe znamiona czynu zabronionego: W: Prawo karne. Część ogólna, szczególna i wojskowa. Red. T. Dukiet-Nagórska. Warszawa 2018.
Sitarz O., Bek D.: Glosa do uchwały SN z 20 VI 2012, I KZP 9/12. PiP 2014, z. 9.
Sitarz O., Bek D.: Mediacja z udziałem małoletniego. Zagadnienia wiktymologiczne. Arch. Krym. T. XXXVI/2014.
Spurek S.: Izolacja sprawcy od ofiary. Instrumenty przeciwdziałania przemocy w rodzinie. Warszawa 2013.
Spurek S.: Ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Praktyczny komentarz. Warszawa 2011.
Stefański R.A.: Środek karny w postaci obowiązku powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakazu kontaktowania się z określonymi osobami lub zakazu opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu. PS 2006, nr 6.
Walker L.E.: The Battered Woman. New York 1980.
Zalewski W.: Sprawiedliwość naprawcza. Początek ewolucji polskiego prawa karnego?. Gdańsk 2006
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Właściciele praw autorskich do nadesłanych tekstów udzielają Czytelnikowi prawa do korzystania z dokumentów pdf zgodnie z postanowieniami licencji Creative Commons 4.0 International License: Attribution-Share-Alike (CC BY-SA 4.0). Użytkownik może kopiować i redystrybuować materiał w dowolnym medium lub formacie oraz remiksować, przekształcać i wykorzystywać materiał w dowolnym celu.
1. Licencja
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego zapewnia natychmiastowy otwarty dostęp do treści swoich czasopism na licencji Creative Commons BY-SA 4.0 (http://creativecommons.org/licenses/by-sa/4.0/). Autorzy publikujący w tym czasopiśmie zachowują wszelkie prawa autorskie i zgadzają się na warunki wyżej wymienionej licencji CC BY-SA 4.0.
2. Oświadczenie Autora
Autor deklaruje, że artykuł jest oryginalny, napisany przez niego (i współautorów), nie był wcześniej publikowany, nie zawiera stwierdzeń niezgodnych z prawem, nie narusza praw innych osób, jest przedmiotem praw autorskich, które przysługują wyłącznie autorowi i jest wolny od wszelkich praw osób trzecich, a także, że autor uzyskał wszelkie niezbędne pisemne zgody na cytowanie z innych źródeł.
Jeśli artykuł zawiera materiał ilustracyjny (rysunki, zdjęcia, wykresy, mapy itp.), Autor oświadcza, że wskazane dzieła są jego dziełami autorskimi, nie naruszają niczyich praw (w tym osobistych, m.in. prawa do dysponowania wizerunkiem) i posiada do nich pełnię praw majątkowych. Powyższe dzieła udostępnia jako część artykułu na licencji „Creative Commons Uznanie autorstwa-Na tych samych warunkach 4.0 Międzynarodowe”.
UWAGA! Bez określenia sytuacji prawnej materiału ilustracyjnego oraz załączenia stosownych zgód właścicieli majątkowych praw autorskich publikacja nie zostanie przyjęta do opracowania redakcyjnego. Autor/autorka oświadcza równocześnie, że bierze na siebie wszelką odpowiedzialność w przypadku podania nieprawidłowych danych (także w zakresie pokrycia kosztów poniesionych przez Wydawnictwo UŚ oraz roszczeń finansowych stron trzecich).
3. Prawa użytkownika
Zgodnie z licencją CC BY-SA 4.0 użytkownicy mogą udostępniać (kopiować, rozpowszechniać i przekazywać) oraz adaptować (remiksować, przekształcać i tworzyć na podstawie materiału) artykuł w dowolnym celu, pod warunkiem, że oznaczą go w sposób określony przez autora lub licencjodawcę.
4. Współautorstwo
Jeśli artykuł został przygotowany wspólnie z innymi autorami, osoba zgłaszająca niniejszy formularz zapewnia, że została upoważniona przez wszystkich współautorów do podpisania niniejszej umowy w ich imieniu i zobowiązuje się poinformować swoich współautorów o warunkach tej umowy.
Oświadczam, że w przypadku nieuzgodnionego z redakcją i/lub wydawcą czasopisma wycofania przeze mnie tekstu z procesu wydawniczego lub skierowania go równolegle do innego wydawcy zgadzam się pokryć wszelkie koszty poniesione przez Uniwersytet Śląski w związku z procedowaniem mojego zgłoszenia (w tym m.in. koszty recenzji wydawniczych).
