Poeci i ich zwierzęta

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/Rana.2020.2.10

Słowa kluczowe:

polska poezja współczesna, studia nad zwierzętami, ekoaktywizm, naturocentryzm, przemoc wobec zwierząt

Abstrakt

Studia Anity Jarzyny zebrane w książce Post-koiné. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich) lokują się w polu „przeżywających” obecnie rozkwit studiów nad zwierzętami i wypracowują spójną koncepcję czytania poezji z zastosowaniem najnowszych metodologii. Pomysł Jarzyny, która poddała mikrologicznej analizie wiersze kilkudziesięciu poetek i poetów, oparty jest na śledzeniu intencjonalnych rekonfiguracji utartych wyrażeń i dowartościowaniu tropów, ponieważ, jak przekonuje Donna Haraway, to one powodują, że język „odchyla się od właściwego kursu i skręca”. Uwaga ta odnosi się nie tylko do twórczości Joanny Mueller i Justyny Bargielskiej, które przechwytują i unieważniają inwektywy łowieckie (pomiot, pokot), lecz również poetów dekonstruujących funkcjonujące w polszczyźnie oksymorony (casus Ryszarda Krynickiego), a także aluzyjnie nawiązujących do kanonicznych formuł (np. Adorna), których znaczenie ulega rozszerzeniu (casus wiersza Życie ptaków i ssaków po Kronholda). Nie jest to jedyna strategia, na jaką decyduje się Jarzyna. Zarysowuje też komplementarną narrację o zwierzęcych biografiach (np. Łajki), których nagłaśnianie wpisuje się w projekt poszerzania ludzkiej historii o nieludzkich aktorów, autorstwa Érica Barataya. Francuski historyk postuluje, że zwierzę nie może być nadal białą plamą historii, dlatego należy wypracować koncepcję czytania dokumentów i świadectw, która pozwoliłaby na zrekonstruowanie losu zwierząt. Ich sprawczość jest w świetle nowych badań niepodważalna, co podkreśla również Jarzyna. Jej projekt poddaje krytyce wiele stereotypów i zapowiada wypracowywanie nowego sposobu mówienia i myślenia o zwierzętach. Pierwszym etapem rewizji starego porządku ma być rewolucja języka i oczyszczenie go z inwektyw o podłożu animalnym i porównań, które zawsze pozostają krzywdzące dla zwierząt. W ocenie autora tekstu monografia Jarzyny wyróżnia się na tle innych publikacji sposobem prowadzenia wywodu i narracją, która wykracza poza kostyczny styl książek akademickich.

Bibliografia

Agamben G.: Co zostaje z Auschwitz. Archiwum i świadek. Przeł. S. Królak. Warszawa 2008.

Baratay É.: Zwierzęcy punkt widzenia. Inna wersja historii. Przeł. P. Tarasewicz. Gdańsk 2014.

Baratay É.: Zwierzęta w okopach. Zapomniane historie. Przeł. B. Brzezicka. Gdańsk 2017.

Barcz A.: Realizm ekologiczny. Od ekokrytyki do zookrytyki w literaturze polskiej. Katowice 2016.

Bargielska J.: Szybko przez wszystko. Wrocław 2013.

Bielska M.: Torfowy ogród z mostem i tygrysem. Poznań 2019.

Braidotti R.: Po człowieku. Przeł. J. Bednarek, A. Kowalczyk. Warszawa 2014.

Czapliński P.: Literatura i życie. Perspektywy biopoetyki. W: Teoria – literatura – życie. Praktykowanie teorii w humanistyce współczesnej. Red. R. Nycz, A. Legeżyńska. Warszawa 2012, s. 63–93.

Dalej niż gender. Ludzie i inne zwierzęta. https://www.gosc.pl/doc/1874121.Dalejniz-gender-Ludzie-i-inne-zwierzeta [dostęp: 26.07.2020].

Domańska E.: Nekros. Wprowadzenie do ontologii martwego ciała. Warszawa 2017.

Fiedorczuk J.: Cyborg w ogrodzie. Wprowadzenie do ekokrytyki. Gdańsk 2015.

Fiedorczuk J., Beltrán G.: Ekopoetyka. Ekologiczna obrona poezji. Warszawa 2015.

Filipowicz A.: (Prze)zwierzęcenia. Poetyckie drogi do postantropocentryzmu. Gdańsk 2017.

Foltz C.R.: Czy przyroda jest sprawcza w znaczeniu historycznym? Historia świata, historia środowiska oraz to, w jaki sposób historycy mogą pomóc ocalić Ziemię. Przeł. A. Czarnacka. W: Teoria wiedzy o przeszłości na tle współczesnej humanistyki. Antologia. Red. E. Domańska. Poznań 2010, s. 631–659.

Galant A.: Polowania i linienia. Śmierć zwierząt w wybranej prozie kobiet. W: Twórczość niepozorna. Szkice o literaturze. Red. J. Grądziel‑Wójcik, A. Kwiatkowska, L. Marzec. Kraków 2015, s. 249–258.

Gzyra D.: Dziękuję za świńskie oczy. Jak krzywdzimy zwierzęta. Warszawa 2018.

Gzyra D.: Zwierzęta i ich studia. https://krytykapolityczna.pl/kraj/gzyra-zwierzeta-i-ich-studia/ [dostęp: 26.07.2020].

Haraway D.: Manifest gatunków stowarzyszonych. Przeł. J. Bednarek. W: Teorie wywrotowe. Antologia przekładów. Red. A. Gajewska. Poznań 2012, s. 241–260.

Hilberg R.: Sprawcy – ofiary – świadkowie. Zagłada Żydów 1933–1945. Przeł. J. Giebułtowski. Warszawa 2007.

Jarzyna A.: Imaginauci. Pismo wyobraźni w poezji Bolesława Leśmiana, Józefa Czechowicza, Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, Tadeusza Nowaka. Łódź–Kraków 2017.

Jarzyna A.: Post‑koiné. Studia o nieantropocentrycznych językach (poetyckich). Łódź 2019.

Jarzyna A.: Pójście za Norwidem (w polskiej poezji współczesnej). Lublin 2013.

Kott J.: Powiastki dla wnuczek. Warszawa 2002.

Kramkowska‑Dąbrowska A.: Krasiński. Świadectwo. Łódź 2020.

Krupiński P.: Dlaczego gęsi krzyczały? Zwierzęta i Zagłada w literaturze polskiej XX i XXI wieku. Warszawa 2016.

Leociak J.: „jak owce na rzeź” – figura Zagłady. W: Literatura polska wobec Zagłady (1939–1968). Red. S. Buryła, D. Krawczyńska, J. Leociak. Warszawa 2012, s. 159–165.

Łubieński S.: Książka o śmieciach. Warszawa 2020.

Łukasiewicz J.: Poeta Grochowiak. Wrocław 2019.

Mytych‑Forajter B.: Czułe punkty Grochowiaka. Szkice i interpretacje. Katowice 2010.

Poetyki ekocydu. Historia – natura – konflikt. Red. A. Ubertowska, D. Korczyńska‑Partyka, E. Kuliś. Warszawa 2019.

Sontag S.: Widok cudzego cierpienia. Przeł. S. Magala. Kraków 2010.

Spowiedź wyobraźni (szkice i rozmowy). Wybór, wstęp A. Jarzyna. Kraków 2014.

Taborska A.: Spiskowcy wyobraźni. Gdańsk 2013.

Ubertowska A.: Historie biotyczne. Pomiędzy estetyką a geotraumą. Warszawa 2020.

Ubertowska A.: „Kamienie niepokoją się i stają się agresywne”. Holokaust w świetle ekokrytyki. „Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka” 2015, nr 25, s. 93–111.

Ubertowska A.: Natura u kresu (ekocyd). Podmiotowość po katastrofie. „Teksty Drugie” 2013, nr 1–2, s. 33–44.

Zwierzęta i ich ludzie. Zmierzch antropocentrycznego paradygmatu. Red. A. Barcz, D. Łagodzka. Warszawa 2015.

Zwierzęta i ludzie. Red. J. Kurek, K. Maliszewski. Chorzów 2011.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-17

Jak cytować

Juchniewicz, A. (2020) „Poeci i ich zwierzęta”, Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość, (2), s. 1–27. doi: 10.31261/Rana.2020.2.10.

Numer

Dział

Lektury i diagnozy