Ukąszenie katechety. Przegrany <i>apophrades</i> Czesława Miłosza

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/Rana.2021.3.04

Słowa kluczowe:

Czesław Miłosz, Harold Bloom, lęk przed wpływem, agon, prekursor, religia

Abstrakt

Artykuł stanowi interpretację przemiany twórczości i osobowości Czesława Miłosza zgodnie z zaproponowanym przez Harolda Blooma modelem agonu poetyckiego efeba z prekursorem. Autor polemizuje z wcześniejszymi ujęciami twórczości Miłosza w tym duchu – sugerującymi, że najważniejszym nauczycielem poety był Adam Mickiewicz. Tymczasem uważna analiza wspomnień i deklaracji ideowych autora Rodzinnej Europy dowodzi, że źródłowy wpływ, który zdecydował o przebiegu całej dalszej ewolucji Miłosza, wywarł na niego katecheta, ksiądz Leopold Chomski, inne zaś figury mistrzowskie w twórczości poety to przekształcenia obrazu tego pierwotnego nauczyciela.

Bibliografia

Banowska L.: Miłosz i Mickiewicz. Poezja wobec tradycji. Poznań 2005.

Banowska L.: „Przemilczane strefy”. Mickiewicz Miłosza jako nieznany geniusz. „Wiek XIX. Rocznik Towarzystwa Literackiego im. A. Mickiewicza” 2010, R. 3, s. 50–63.

Banowska L.: Rozpacz i pragnienie cudu – Miłosz wobec Zdziechowskiego. „Porównania” 2012, T. 10, s. 39–56.

Bielik‑Robson A.: Deus otiosus: ślad, widmo, karzeł. W: Deus otiosus. Nowoczesność w perspektywie postsekularnej. Red. A. Bielik‑Robson, M.A. Sosnowski. Warszawa 2013, s. 5–37.

Bieńkowska E.: Nie trzeba bać się Blooma. „Tygodnik Powszechny”, 14.03.2004. https://www.tygodnikpowszechny.pl/nie-trzeba-bac-sie-blooma-125662 [dostęp: 19.06.2020].

Bloom H.: Lęk przed wpływem. Przeł. A. Bielik‑Robson, M. Szuster. Kraków 2002.

Boer R.: Stalin. From Theology to the Philosophy of Socialism in Power. Singapore 2017.

Browarny W.: Ars moriendi. Śmierć i pogrzeb jako „ostatnie dzieło” Miłosza. W: Po Miłoszu. Red. M. Bielecki, W. Browarny, J. Orska. Kraków 2011, s. 180–191.

Bućko‑Żmuda P.: Dzieje „burzliwego romansu” Miłosza z Mickiewiczem w kontekście teorii wpływu Harolda Blooma. „Pamiętnik Literacki” 2010, nr 3, s. 35–54.

Czapliński P.: Polska do wymiany. Późna nowoczesność i nasze wielkie narracje. Warszawa 2009.

Dakowicz P.: Różewicz and Bonhoeffer. On the Margin of the Poem Learning to Walk by Tadeusz Różewicz. „Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica” 2016, nr 8, s. 163–202.

Delaperrière M.: Dialog Miłosza z Mickiewiczem. „Postscriptum Polonistyczne” 2011, nr 1, s. 233–246.

Dembińska‑Pawelec J.: Rytmiczne szepty dajmoniona. O mediumicznej funkcji poezji Czesława Miłosza. „Postscriptum Polonistyczne” 2011, nr 1, s. 119–136.

Fiut A.: W objęciach Tygrysa. „Teksty Drugie” 2001, nr 3–4, s. 160–170.

Franaszek A.: Miłosz. Biografia. Kraków 2012.

Freud S.: Kultura jako źródło cierpień. Przeł. R. Reszke. W: S. Freud: Pisma społeczne. Warszawa 1998, s. 165–227.

Haldane E.S.: Jacob Böhme and his Relation to Hegel. „The Philosophical Review” 1897, vol. 6, no 2, s. 146–161.

Iwaszkiewicz J.: Wiersze. T. 2. Warszawa 1977.

Jakubowska E.: W stronę wieszcza. W: Mistrz świata. Szkice o twórczości Marcina Świetlickiego. Red. P. Śliwiński. Poznań 2011, s. 90–97.

Jarzyńska K.: Literatura jako ćwiczenie duchowe. Dzieło Czesława Miłosza w perspektywie postsekularnej. Kraków 2018.

Kiślak E.: Walka Jakuba z aniołem. Czesław Miłosz wobec romantyczności. Warszawa 2000.

Kołodziejczyk E.: Elżbieta Kiślak, „Walka Jakuba z aniołem. Czesław Miłosz wobec romantyczności” [recenzja]. „Pamiętnik Literacki” 2003, nr 3, s. 220–227.

Konwicki T.: Kalendarz i klepsydra. Kompleks polski. Warszawa 2010.

Kwiatkowski F.: Problem wpływu teozofii Jakuba Böhmego na idealistyczny system Georga Wilhelma Fryderyka Hegla. „Studia z Historii Filozofii” 2016, nr 3, s. 55–68.

Markowski M.P.: Bezpłodne przepędzanie czasu. „Tygodnik Powszechny”, 20.11.2005. https://www.tygodnikpowszechny.pl/bezplodne-przepedzanieczasu-127603 [dostęp: 19.06.2020].

Mickiewicz A.: Dziady. Kraków 2010.

Mickiewicz A.: Dziady. Cz. II i IV. Poznań 1994.

Mikołajczak M.: Strategia nierozstrzygalności w wierszu „Jest taki pomnik” Tadeusza Różewicza. „Przestrzenie Teorii” 2019, nr 1, s. 143–156.

Miłosz C.: Druga przestrzeń. Kraków 2002.

Miłosz C.: Ksiądz Ch., po latach. W: Idem: Wiersze. T. 3. Kraków 1993, s. 190–194.

Miłosz C.: Piesek przydrożny. Kraków 1997.

Miłosz C.: Rodzinna Europa. Warszawa 1990.

Miłosz C.: Rok myśliwego. Kraków 2001.

Miłosz C.: To. Kraków 2001.

Miłosz C.: Ziemia Ulro. Kraków 1994.

Miłosz C.: Zniewolony umysł. Kraków 2012.

Nasz starszy brat. Oprac. T. Różewicz. Wrocław 1992.

Olejniczak J.: Antologia Miłosza. „Postscriptum Polonistyczne” 2011, nr 1, s. 201–210.

Potkański J.: Parabazy wpływu. Iwaszkiewicz – Bloom – Lacan. Warszawa 2008.

Potkański J.: Starsi bracia. Różewicz wobec lęku przed wpływem. „Przegląd Filozoficzno‑Literacki” 2009, nr 3, s. 55–72.

Słowacki J.: Dzieła. Oprac. J. Krzyżanowski. T. 1: Liryki i inne wiersze. Wrocław 1959.

Pobrania

Opublikowane

2021-05-13

Jak cytować

Potkański, J. (2021) „Ukąszenie katechety. Przegrany <i>apophrades</i> Czesława Miłosza”, Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość, (1 (3), s. 1–20. doi: 10.31261/Rana.2021.3.04.

Numer

Dział

Rozpoznania i autopsje