Zraniony Leptynes, ukryty Teodor (Parnicki) – bolesna sygnatura w tekście

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/Rana.2021.3.05

Słowa kluczowe:

Leptynes, Parnicki, obrzezanie, rana symboliczna, orientalizacja, sygnatura

Abstrakt

W tekście podjęta zostaje próba pokazania konsekwencji obrzezania Leptynesa, bohatera dwóch powieści Teodora Parnickiego, na trzech polach: fizycznym (erotycznym), społecznym (antysemityzm), tożsamości. Jednocześnie wskazuje się, że Leptynes nie tylko jest jednym z pierwszych bohaterów‑mieszańców w prozie Parnickiego, ale także ich życiorysy są tak
podobne, że można przyjąć, iż Leptynes stanowi rodzaj sygnatury pisarza w jego tekstach.

Bibliografia

Bettelheim B.: Rany symboliczne. Rytuały inicjacji i zazdrość męska. Przeł. D. Danek. Warszawa 1989.

Czermińska M.: Trójkąt autobiograficzny. Świadectwo, wyznanie i wyzwanie. Kraków 2000.

Gajewska A.: Zagłada i gwiazdy. Przeszłość w prozie Stanisława Lema. Poznań 2017.

Gołuński M.: Chodzenie boso, chodzenie w obuwiu, czyli o drogach w stronę Boga lub Natury w twórczości Teodora Parnickiego. W: Literackie drogi wobec mitu. Red. L. Wiśniewska przy współpracy M. Gołuńskiego. Bydgoszcz 2006, s. 109–118.

Gołuński M.: Mity w twórczości Teodora Parnickiego. Bydgoszcz 2012.

Gosk H.: Przemoc (w) opowieści. Ze studiów post zależnościowych nad literaturą polską XX i XXI wieku. Kraków 2019.

Grzymała‑Siedliecki A.: Sto jedenaście dni letargu. Kraków 1967.

Kadłubek Z.: Kompleks Leptynesa. W: Inspiracje Parnickiego. Materiały z konferencji historycznoliterackiej „Inspiracje Parnickiego”, Katowice, 2–3 grudnia 1999 r. Katowice 2000, s. 35–44.

Koziołek R.: Zdobyć historię. Problem przedstawienia w „Twarzy księżyca” Teodora Parnickiego. Katowice 1999.

Leociak J: Młyny Boże. Zapiski o Kościele i Zagładzie. Warszawa 2020.

Łukasiewicz J.: Republika mieszańców. Wrocław 1974.

Markiewka T.: „The Gently Budding Rose”: Greeks and Fear in Teodor Parnicki’s Historical Novel „The End of ‘The Concord of Nations’”. In: Fearful Symmetries: Representations of Anxiety in Cultural, Literal and Politica Discourses. Eds. L. Drong, J. Mydla. Katowice 2013, s. 166–181.

Mazurkiewicz F.: Podróż na Atlantydę. O pierwszym tomie „Nowej baśni” Teodora Parnickiego. Katowice 2012.

McHale B.: Powieść postmodernistyczna. Przeł. M. Płaza. Kraków 2012.

Mętrak K.: „Powieść to jakby rozwiązywanie łamigłówki…”. Rozmowa z Teodorem Parnickim. „Kultura” 1968, nr 32, s. 7.

Parnicki T.: Koła na piasku (powieść z roku 160 przed narodzeniem Chrystusa). Warszawa 1967.

Parnicki T.: Koniec „Zgody Narodów”. Powieść historyczna z roku 186. Warszawa 1957.

Parnicki T.: Muza Dalekich Podróży. Warszawa 1970.

Parnicki T.: Rodowód literacki. Warszawa 1974.

Parnicki T.: Tożsamość. Powieść. Warszawa 1970.

Said E.: Orientalizm. Przeł. W. Kalinowski. Warszawa 1991.

Sartre M.: Greckie koncepcje męskości. W: Historia męskości. T. 1: Od starożytności do oświecenia. Wymyślanie męskości. Red. G. Vigarello. Przeł. T. Stróżyński. Gdańsk 2020, s. 13–56.

Szewczyk J.: Historiografia i mitologia kobiecości. Powieściopisarstwo Teodora Parnickiego. Toruń 2017.

Szymutko S.: Parnicki – ostatni pisarz bytu. W: Idem: Po co literatura jeszcze jest? Pisma rozproszone. Wybór, oprac. i posłowie G. Olszański, M. Jochemczyk. Katowice 2013, s. 27–36.

Szymutko S.: Poza pociechą logosu (w stronę interpretacji „Słowa i ciała"). W: Idem: Przeciw marzeniu. Jedenaście przykładów, ośmioro pisarzy. Katowice 2006, s. 84–96.

Szymutko S.: Zrozumieć Parnickiego. Katowice 1992.

Żukowski T.: Wielki retusz. Jak zapomnieliśmy, że Polacy zabijali Żydów. Warszawa 2019.

Pobrania

Opublikowane

2021-05-18

Jak cytować

Gołuński, M. (2021) „Zraniony Leptynes, ukryty Teodor (Parnicki) – bolesna sygnatura w tekście”, Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość, (1 (3), s. 1–16. doi: 10.31261/Rana.2021.3.05.

Numer

Dział

Rozpoznania i autopsje