Witkacy nie istnieje. Uwagi na temat motywu sobowtóra w pisarstwie Stanisława Ignacego Witkiewicza

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/Rana.2020.1.03

Słowa kluczowe:

sobowtór, ojciec, tożsamość, psychoanaliza, schizoid, Maciej

Abstrakt

Pisarstwo Stanisława I. Witkiewicza, którego światowa kariera zaczęła się w latach 50. minionego stulecia, traktowane jest dzisiaj w wielu aspektach jako prekursorskie w stosunku do postmodernizmu. W jego dramatach i powieściach znalazło to swój wyraz w kreowaniu postaci bohaterów rozbitych wewnętrznie, działających niczym rozregulowane maszyny ludzkie i niebędących w stanie panować nad własnymi popędami. Z tymi motywami korespondowała równie rozbita, targana przez różnego rodzaju sprzeczności („węzłowiska”) i nieustannie się podwajająca tożsamość pisarza, co znajdowało swój wyraz w jego obsesji sobowtóra. W artykule autor chce pokazać, jak dalece obsesja ta miała swoje źródło w instrumentalnym traktowaniu go przez ojca, który chciał w nim widzieć doskonalsze artystyczne wcielenie samego siebie. Rozpatrywana z tej perspektywy cała twórczość Witkacego jest buntem przeciwko ojcu, wyrażającym się w (nadaremnym) dążeniu do wyłamania się z bycia jego lepszą kopią, sobowtórem.

Bibliografia

Artaud A.: Teatr i jego sobowtór. Tłum. i wstęp J. Błoński. Warszawa 1992.

Barthes R.: Śmierć autora. Tłum. M.P. Markowski. „Teksty Drugie” 1999, nr 1/2, s. 247–251.

Błoński J.: Wstęp. W: S.I. Witkiewicz: 622 upadki Bunga czyli Demoniczna kobieta. Warszawa 1992.

Błoński J.: Witkacy na zawsze. Kraków 2003.

Degler J.: Witkacego teoria teatru. W: Stanisław Ignacy Witkiewicz. Czysta Forma w teatrze. Red. J. Degler. Warszawa 1986, s. 5–28.

Gerould D.: Witkacy i jego sobowtóry. Tłum. J. Kosicka. „Pamiętnik Teatralny” 1985, nr 1–4, s. 148–161.

Gondowicz J.: W kółko Macieju. Witkacy w teatrze własnej wyobraźni. „Teatr” 2010, nr 4, s. 11–15.

Łaszowski A.: Wspomnienie o St. I. Witkiewiczu. „Życie i Myśl” 1968, nr 3, s. 73–79.

Micińska A.: Istnienie poszczególne. Stanisław Ignacy Witkiewicz. Wrocław 2003.

Okołowicz S.: Wstęp. W: Przeciw Nicości. Fotografie Stanisława Ignacego Witkiewicza. Red. E. Franczak, S. Okołowicz. Kraków 1986, s. 11–37.

Płomieński J.E.: Polski pontifex maximus katastrofizmu. W: Stanisław Ignacy Witkiewicz. Człowiek i twórca. Red. T. Kotarbiński, J.E. Płomieński. arszawa 1957, s. 177–266.

Przeciw Nicości. Fotografie Stanisława Ignacego Witkiewicza. Red. E. Franczak, S. Okołowicz. Kraków 1986.

Rutkowski K., Dembińska E.: Karol de Beaurain – sylwetka psychiatry. „Psychiatria Polska” 2016, nr 50, s. 1–13.

Słodczyk R.: Poe a motyw sobowtóra w literaturze XIX wieku. „Tekstualia” 2009, nr 1, s. 35–52.

Tarnowski J.: Narodziny Witkacego z ducha Witkiewicza. „Idea” 2018, nr 1, s. 111–121.

Witkiewicz S.: Listy do syna. Oprac. B. Danek­‍‑Wojnarowska, A. Micińska. Warszawa 1969.

Witkiewicz S.I.: Dramaty. Oprac. K. Puzyna. T. 1–2. Warszawa 1972.

Witkiewicz S.I.: Listy. Oprac. i przypisami opatrzył T. Pawlak. T. 1–2. Warszawa 2016.

Witkiewicz S.I.: Niemyte dusze. Warszawa 1975.

Witkiewicz S.I.: 622 upadki Bunga czyli Demoniczna kobieta. Oprac. A. Micińska. Warszawa 1992.

Witkiewicz S.I.: 622 upadki Bunga czyli Demoniczna kobieta. Wstępem poprzedziła i oprac. A. Micińska. Warszawa 1972.

Žižek S.: Wzniosły obiekt ideologii. Tłum. J. Bator, P. Dybel. Wstęp P. Dybel. Wrocław 2001.

Pobrania

Opublikowane

2020-06-29

Jak cytować

Dybel, P. (2020) „Witkacy nie istnieje. Uwagi na temat motywu sobowtóra w pisarstwie Stanisława Ignacego Witkiewicza”, Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość, (1), s. 45–67. doi: 10.31261/Rana.2020.1.03.

Numer

Dział

Rozpoznania i autopsje