Trauma czy raj utracony? Reminiscencje okresu PRL w powieści <i>Ono</i> Doroty Terakowskiej

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/Rana.2020.1.07

Słowa kluczowe:

Dorota Terakowska, Ono, Guma do żucia, trauma, Polska Rzeczpospolita Ludowa (PRL), gwałt

Abstrakt

Artykuł stanowi próbę opisania sposobów funkcjonowania przeszłości w pamięci bohaterów powieści Ono Doroty Terakowskiej, zwłaszcza postrzegania przez nich czasów Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej. Wydarzenia z tego okresu pozostały głęboko zakorzenione w ich świadomości, jednak Teresa, Jan oraz Irena diametralnie różnią się sposobem zarówno postrzegania ówczesnej rzeczywistości, jak i przekazywania swych wspomnień innym. Po scharakteryzowaniu właściwych tym postaciom typów pamięci PRL oraz omówieniu ich przy użyciu kategorii traumy uwaga zostaje przeniesiona na Ewę – główną bohaterkę książki, która musi mierzyć się ze swoją własną traumą, jaką stanowi gwałt. Interpretacja tego wątku pozwala m.in. pokazać, że fikcyjne wydarzenia pisarka wykorzystała, by wypowiedzieć ważne prawdy dotyczące przemocy o charakterze seksualnym, a szczególnie jej społecznego postrzegania. Rozważania dotyczące (traumatycznej) przeszłości zostają uzupełnione o wątek autobiograficzny, co umożliwia paralelna lektura Ono oraz quasi‑politycznego, autobiograficznego utworu Terakowskiej, zatytułowanego
Guma do żucia.

Bibliografia

Antologia studiów nad traumą. Red. T. Łysak. Przeł. T. Bilczewski, K. Bojarska, J. Burzyński, A. Kowalcze­‍‑Pawlik, A. Rejniak­‍‑Majewska. Kraków 2015.

Artwińska A.: Pamięć negatywna. Komunizm i/a sprawcy. „Teksty Drugie” 2013, nr 3, s. 135–149.

Baluch A.: Tajemniczy świat wyobraźni Doroty Terakowskiej. „Guliwer” 2005, nr 1, s. 6–10.

Batora K.: Dorota Terakowska. W: Polscy pisarze i badacze literatury przełomu XX i XXI wieku. http://nplp.pl/artykul/dorota­‍‑terakowska/ [dostęp: 31.01.2019].

Bojda W.: Kłopot z Terakowską. „Guliwer” 2004, nr 2, s. 15–19.

Bolińska M.: Zdarzenia niepunktualne. Biograficzny i antropologiczno­‍‑kulturowy kontekst opowieści o biegu ludzkiego życia w prozie Doroty Terakowskiej. Kielce 2013.

Cieślikowski J.: Literatura czwarta. O naturze i sposobach istnienia literatury dla dzieci. „Literatura Ludowa” 1976, nr 1, s. 3–16.

Cieślikowski J.: Literatura osobna. Wybór R. Waksmund. Warszawa 1985.

Czabanowska­‍‑Wróbel A.: [Ta dziwna] instytucja zwana literaturą dla dzieci. Historia literatury dla dzieci w perspektywie kulturowej. „Teksty Drugie” 2013, nr 5, s. 13–24.

Długosz P.: Trauma wielkiej zmiany na Podkarpaciu. Kraków 2008.

Heska­‍‑Kwaśniewicz K.: „Świat w gorzkiej pigułce” – o samotności dziecka w pisarstwie Doroty Terakowskiej. „Guliwer” 2004, nr 2, s. 6–11.

Hodalska M.: Trauma dziennikarzy. Dziennikarstwo traumy. Kraków 2017.

Klich­‍‑Kluczewska B.: Rodzina, tabu i komunizm w Polsce (1956–1989). Kraków 2015.

LaCapra D.: Historia w okresie przejściowym: doświadczenie, tożsamość, teoria krytyczna. Tłum. K. Bojarska. Kraków 2009.

Leszczyński G.: Ścieżkami myśli. „Gazeta Wyborcza”, 15.09.1998, s. 21.

Leszkowicz T.: Matki Niepodległości – 8 kobiet, o których warto pamiętać. histmag.org, 11.11.2017. https://histmag.org/Matki­‍‑Niepodleglosci­‍‑8­‍‑kobiet­‍‑o­‍‑ktorychwarto­‍‑pamietac­‍‑15969/2 [dostęp: 7.05.2019].

Ligęza W.: Pamięć PRL­‍‑u w prozie polskiej po 1989 roku. W: Literatura polska po przełomie 1989 roku. Red. S. Gawliński, D. Siwor. Kraków 2007, s. 29–46.

Łysak T.: Trauma – od genealogii pojęcia do studiów nad traumą. W: Antologia studiów nad traumą. Red. T. Łysak. Przeł. T. Bilczewski, K. Bojarska, J. Burzyński, A. Kowalcze­‍‑Pawlik, A. Rejniak­‍‑Majewska. Kraków 2015, s. 5–30.

Nowak K.T.: Moja mama czarownica. Opowieść o Dorocie Terakowskiej. Kraków 2005.

Radłowska R.: Matka, córka i ONO. Wywiad z Dorotą Terakowską i Małgorzatą Szumowską. „Wysokie Obcasy” [dodatek do:] „Gazeta Wyborcza”, 23.02.2004.

Słownik języka polskiego PWN. https://sjp.pwn.pl/szukaj/trauma.html [dostęp: 28.01.2019].

Sobolewski T.: Dziecko Peerelu. Esej – dziennik. Warszawa 2000.

Szybowicz E.: Trauma. „Czas Kultury”, 6.03.2015. http://czaskultury.pl/felietony/ trauma/ [dostęp: 25.01.2019].

Świda­‍‑Ziemba H.: Młodzi w nowym świecie. Kraków 2005.

Świda­‍‑Ziemba H.: Młodzież PRL. Kraków 2010.

Terakowska D.: Guma do żucia. Warszawa 1986.

Terakowska D.: Kto naprawdę mnie zna. Rozmawiała J. Papuzińska. „Guliwer” 1993, nr 3, s. 20–25.

Terakowska D.: Ono. Kraków 2003.

Tumas I.: Dlaczego Terakowska niezwykłą pisarką była. „Guliwer” 2005, nr 2, s. 11–14.

Tuszyńska K.: „Dojrzałam do niekomunistycznych butów”. Mityzacja dzieciństwa jako sposób radzenia sobie z traumą. „Napis” 2013, nr 19, s. 347–363.

Vigarello G.: Historia gwałtu od XVI do XX wieku. Tłum. A. Leyk. Warszawa 2010.

Walas T.: Historia literatury w perspektywie kulturowej – dawniej i dziś. W: Kulturowa teoria literatury. Główne pojęcia i problemy. Red. M.P. Markowski, R. Nycz. Kraków 2012, s. 93–135.

Pobrania

Opublikowane

2020-06-29

Jak cytować

Pielorz, D. (2020) „Trauma czy raj utracony? Reminiscencje okresu PRL w powieści <i>Ono</i> Doroty Terakowskiej”, Rana. Literatura - Doświadczenie - Tożsamość, (1), s. 125–148. doi: 10.31261/Rana.2020.1.07.

Numer

Dział

Rozpoznania i autopsje