Zaburzenia odżywiania są problemem wieloaspektowym. Dotyczą zarówno sposobu przyjmowania pokarmu, jego ilości oraz jakości, jak i przeżyć, emocji oraz zachowań, związanych z jedzeniem. Mimo że o zaburzeniach odżywiania jako problemie zdrowotnym mówi się od wielu lat, do dziś zjawisko to rodzi wiele pytań, a trudności definicyjne i diagnostyczne zajmują wśród nich czołowe miejsce. Przyjęta w artykule perspektywa historyczna ma na celu przedstawienie nie tylko jak zmieniało się podejście do jadłowstrętu na przestrzeni wieków, lecz także jak w kolejnych latach następowała intensyfikacja w obszarze dysfunkcji odżywiania. Tekst ten konstruuje się również wokół rozważań, czy współczesny jadłowstręt psychiczny stanowi pewną historyczną kontynuację anorexii mirabilis, czy też jest jednostką odrębną.
