Opublikowane: 2021-12-30

Autonaturografie. Biopoetyki immersyjnego piśmiennictwa przyrodniczego (Zajączkowska, Brach-Czaina, Tsing, Macdonald)

Izabella Adamczewska-Baranowska Logo ORCID
Dział: rozprawy - szkice - eseje
https://doi.org/10.31261/errgo.10277

(Artykuł w języku polskim/Article in Polish)

Abstrakt

Celem artykułu jest wyodrębnienie nowej, nieantropocentrycznej formy pisania o przyrodzie. Analizując teksty antropolożki Anny Lowenhaupt Tsing, biolożki Urszuli Zajączkowskiej, historyczki nauki Helen Macdoland i filozofki Jolanty Brach-Czainy – wskazuję na chwyty charakteryzujące ich biopoetykę: immersyjność, rizomatyczność, asamblażowość i tentakularność. Nawiązując do formuły gatunkowej “pasażu tekstowego” (rozumianego szeroko, niekoniecznie jako pisanie i czytanie miasta) i wspierając się rozważaniami Rebeki Solnit, pokazuję, jakim ponadgatunkowym doświadczeniem jest dla flanerek wędrówka i włóczęga, które mogą zarazem być ucieczką z laboratorium. Zastanawiam się też, jak bardzo nieantropocentryczny może być tekst literacki.

Zasady cytowania

Adamczewska-Baranowska, I. (2021). Autonaturografie. Biopoetyki immersyjnego piśmiennictwa przyrodniczego (Zajączkowska, Brach-Czaina, Tsing, Macdonald): (Artykuł w języku polskim/Article in Polish). Er(r)go. Teoria - Literatura - Kultura, (43), 229–249. https://doi.org/10.31261/errgo.10277

Cited by / Share

Er(r)go 43 (2/2021)

Nr 43 (2021)
Opublikowane: 2021-12-31


ISSN: 1508-6305
eISSN: 2544-3186
Ikona DOI 10.31261/errgo

Wydawca
University of Silesia Press | Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego i Wydawnictwo Naukowe "Śląsk"

Ta strona używa pliki cookie dla prawidłowego działania, aby korzystać w pełni z portalu należy zaakceptować pliki cookie.