Cognitive involution and adaptive processes in late adulthood

Authors

DOI:

https://doi.org/10.31261/LOGOPEDIASILESIANA.2021.10.01.01

Keywords:

late adulthood, geriatric speech-language pathology, physical ageing, geriatric neuropsychology

Abstract

Involution changes are normative consequences of ageing of the organism. They are observed through transformations in the structure of tissues and organs. As age increases, the systemic reorganisation affects the functions (changes in hormonal activity and the number of neurotransmitters) and the structure (gradual brain shrinking) of the central nervous system (CNS). Neurobiological changes are visible in one’s cognitive capabilities, which are nowadays seen as the index of a brain’s potential and plasticity. As a theoretical basis, the model of selective optimisation with compensation and the adaptive-regulatory theory are used. According to them, changes in the elderly age result from natural processes and can be considered as the measures of individual adaptive capability. Taking into consideration the resources possessed in the late adulthood, this article presents a particular point of view on such a topic. Practically speaking, it implies the need to conduct educational and rationalising actions that will improve the living standard of elderly people.

References

Baltes, P.B., & Baltes, M.M. (1993). Psychological perspectives on successful aging: The model of selective optimization with compensation. In: P.B. Baltes, & M.M. Baltes (Eds.), Successful aging: Perspectives from the behavioral sciences (pp. 1–34). Cambridge: Cambridge University Press.

Bidzan, L. (2005). Zaburzenia funkcji poznawczych – współczesne możliwości terapeutyczne. In: K. Jodzio (Ed.), Neuronalny świat umysłu (pp. 167–190). Kraków: Impuls.

Bolewska, A. (2008). Rola czynników psychospołecznych w rehabilitacji neuropsychologicznej. In: E. Łojek, & A. Bolewska (Eds.), Wybrane zagadnienia rehabilitacji neuropsychologicznej (pp. 26–55). Warszawa: Scholar.

Byczewska-Konieczny, K., Kielar-Turska, M., & Paleczna, M. (2013), Znaczenie zasobów poznawczych dla poziomu funkcji zarządzających w wieku senioralnym. Psychologia Rozwojowa, 18(4), s. 83–93.

Coni, N., Davison, W., & Webster, S. (1994). Starzenie się. Tłum. J. Lipka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Gałkowski, T. (2008). O potrzebie wspólnego języka w psychopatologii rozwojowej i rehabilitacji. In: E. Łojek, & A. Bolewska (Eds.), Wybrane zagadnienia rehabilitacji neuropsychologicznej (pp. 9–25). Warszawa: Scholar.

Herzyk, A. (2009). Wprowadzenie do neuropsychologii klinicznej. Warszawa: Scholar.

Jodzio, K. (2008). Neuropsychologia intencjonalnego działania. Warszawa: Scholar.

Jodzio, K. (2011). Dylematy diagnostyczne neuropsychologii starzenia się i starości. Diagnostyka neuropsychologiczna w praktyce klinicznej. Warszawa: Difin.

Jodzio, K. (2012). Neuropsychologia jesieni życia. Psychologia Rozwojowa, 17(1), 85–98.

Jodzio, K., & Treder, N. (2013). Heterogeniczność funkcjonowania poznawczego i jego zaburzeń u osób starszych. Psychiatria i Psychoterapia, 9(1), 3–13.

Kielar-Turska, M., & Byczewska-Konieczny, K. (2014). Specyficzne właściwości posługiwania się językiem przez osoby w wieku senioralnym. In: S. Milewski, J. Kuczkowski, & K. Kaczorowska-Bray (Eds.), Biomedyczne podstawy logopedii (pp. 429–433). Gdańsk: Harmonia Universalis.

Kołodziejczyk, I. (2007). Neuropsychologia starzenia się poznawczego. Kosmos, 56 (1–2), 49–62.

Łuczywek, E. (1996). Zaburzenia aktywności poznawczej osób w późnym wieku. Problemy demencji. In: A. Herzyk, & A. Borkowska (Eds.), Neuropsychologia emocji. Poglądy, badania, klinika (pp. 111–146). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Mossakowski, M.J., & Strosznajder, J.B. (2001). Dlaczego się starzejemy. In: M. Mossakowski, & J. Strosznajder (Eds.), Mózg a starzenie (pp. 15–34). Warszawa: Polska Akademia Nauk.

Niemczyński, A., & Olejnik, M. (1993). Związek mądrości z wiekiem – co i jak się w niej zmienia? Kwartalnik Polskiej Psychologii Rozwojowej, 1(3), 30–48.

Olszewski, H. (2003). Starość i witaukt psychologiczny: atrybucja rozwoju. Gdańsk: Wydawnictwo Uniwersytetu Gdańskiego.

Ożóg, T. (2006). O kilku rzeczach istotnych dla późnej starości. In: S. Steuden, & M. Marczuk (Eds.), Starzenie się a satysfakcja z życia (pp. 79–90Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Park, D.C., Gutchess, A.H., Meade, M.L., & Stine-Morrow, E.A.L. (2007). Improving cognitive function in older adults: Nontraditional approaches. Journals of Gerontology. Series B: Psychological Sciences and Social Sciences, 62B, 45–52.

Sitarczyk, M. (2006). Poczucie koherencji a zadowolenie z życia pensjonariuszy domów pomocy społecznej i słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku. In: S. Steuden, & M. Marczuk (Eds.), Starzenie się a satysfakcja z życia (pp. 289–300). Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Stemplewska-Żakowicz, K. (2004). O rzeczach widywanych na obrazkach i opowiadanych o nich historiach. TAT jako metoda badawcza i diagnostyczna. Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Psychologii Społecznej.

Stern, Y. (2009). Cognitive Reserve. Neuropsychologia, 47, 2015–2028.

Steuden, S. (2009). Szczęśliwi po pięćdziesiątce. Warszawa: Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne.

Steuden, S. (2011). Psychologia starzenia się i starości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Straś-Romanowska, M. (2002). Rozwój człowieka, a rozwój osobowy. Studia Psychologica, 3, 91–104.Straś-Romanowska, M. (2011). Późna dorosłość. Wiek starzenia się. In: B. Harwas-Napierała, & J. Trempała (Eds.), Psychologia rozwoju człowieka. Charakterystyka okresów życia człowieka (pp. 326–350). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Stuart-Hamilton, I. (2000). Psychologia starzenia się. Poznań: Zysk i S-ka.

Stuart-Hamilton, I. (2006). Psychologia starzenia się. Tłum. A. Błachino. Poznań: Zysk i S-ka.

Świątek, A. (2007). Specyficzne zjawiska komunikacyjne w wieku senioralnym. Sztuka Leczenia, 14(1–2), 69–78.

Szepietowska, E.M. (2009). Czy mniej znaczy gorzej? Starzenie się z perspektywy neurobiologicznej. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio J, 22, 9–22.

Tłokiński, W. (1986). Mowa. Przegląd problematyki dla psychologów i pedagogów. Warszawa: PWN.

Tłokiński, W. (1990). Mowa ludzi u schyłku wieku. Warszawa: PWN.

Tłokiński, W., & Olszewski, H. (2014). Zaburzenia mowy związane z wiekiem. In: S. Milewski, J. Kuczkowski, & K. Kaczorowska-Bray (Eds.), Biomedyczne podstawy logopedii (pp. 410–427). Gdańsk: Harmonia Universalis.

Wiśniewska-Roszkowska, K. (1971). Geriatria. Warszawa: PZWL.

Wnuk, W. (2006). Sytuacje trudne osób starszych w perspektywie geragogiki. In: S. Steuden, & M. Marczuk (Eds.), Starzenie się a satysfakcja z życia (pp. 105–111). Lublin: Wydawnictwo Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego.

Zając-Lamparska, L. (2011). Wspomaganie funkcjonowania ludzi starzejących się. In: J. Trempała (Ed.), Psychologia rozwoju człowieka. Podręcznik akademicki (pp. 419–431). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Zielińska-Więczkowska, H., Kędziora-Kornatowska, K., & Kornatowski, T. (2008). Starość jako wyzwanie. Gerontologia Polska, 16(3), 131–136.

Published

2021-06-30

How to Cite

Matyjasek, A. (2021). Cognitive involution and adaptive processes in late adulthood. Logopedia Silesiana, 10(1), 1–32. https://doi.org/10.31261/LOGOPEDIASILESIANA.2021.10.01.01