Kierunki odkształceń grupy spółgłoskowej [st] w mowie dzieci ze specyficznym zaburzeniem językowym

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/LOGOPEDIASILESIANA.2022.11.01.02

Słowa kluczowe:

specyficzne zaburzenie językowe, procesy fonetyczno-fonologiczne, grupa spółgłoskowa, rozwój mowy, speech development

Abstrakt

 Celem przedstawionej analizy jest ukazanie tendencji artykulacyjnych odkształceń grupy spółgłoskowej [st] w mowie dzieci ze specyficznym zaburzeniem językowym (SLI). Materiał badawczy obejmował 30 wyrazów zawierających grupę [st] w trzech pozycjach wyrazowych. Grupę badawczą stanowiło 8 dzieci (2 dziewczynki i 6 chłopców) z diagnozą SLI w wieku od 4 do 5 lat. Wyrazy analizowano pod kątem obecności takich procesów fonetyczno-fonologicznych, jak: wzmocnienie artykulacyjne, osłabienie artykulacyjne, redukcja, metateza, epenteza, rozszczepienie artykulacji itp. W artykule w sposób syntetyczny przedstawiono proces rozwoju grup spółgłoskowych w ontogenezie mowy.

Bibliografia

Benni, T. (1964). Fonetyka opisowa języka polskiego. Wrocław: Ossolineum.

Binkuńska, E. (2019). Tendencje rozwojowe artykulacji głosek szczelinowych i zwarto-szczelinowych w grupach CCV-, -VCC oraz -VCC w wymowie dzieci trzy-, cztero- oraz pięcioletnich. Logopedia Silesiana, 8, 124–143.

Bryndal, M. (2015). Fonologiczna interpretacja procesów doskonalenia wymowy dziecięcej na tle współczesnych teorii fonologicznych. Gliwice: Komlogo.

Czaplewska, E. (2012). Rozumienie pragmatycznych aspektów wypowiedzi przez dzieci ze specyficznym zaburzeniem językowym SLI. Gdańsk: Harmonia.

Czaplewska, E. (2013). SLI czy dziecko później mówiące? – różne formy strategii terapeutycznych. In: J. Panasiuk, T. Woźniak (eds.), Język – człowiek – społeczeństwo (pp. 325–336). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Czaplewska, E. (2015). Specyficzne zaburzenie językowe (SLI) a dyslalia wieloraka i złożona – problem diagnozy różnicowej. In: D. Pluta-Wojciechowska, A. Płonka (eds.), Diagnoza i terapia zaburzeń realizacji fonemów (pp. 97–105). Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Czaplewska, E., Kochańska, M., Maryniak, A., Haman, E., & Smoczyńska, M. (2014). SLI – specyficzne zaburzenie językowe. Podstawowe informacje dla rodziców i nauczycieli. Warszawa: Instytut Badań Edukacyjnych.

Dukiewicz, L. (1995). Gramatyka współczesnego języka polskiego. Kraków: Wydawnictwo Instytutu Języka Polskiego PAN.

Essen, O. von (1967). Fonetyka ogólna i stosowana. Transl. A. Szulc. Warszawa: PWN.

Gałkowski, T., Szeląg, E., & Jastrzębowska, G. (eds.) (2005). Podstawy neurologopedii. Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.

Grabias, S. (2019). Język w zachowaniach społecznych. Podstawy socjolingwistyki i logopedii. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marie Curie-Skłodowskiej.

Kaczmarek, L. (1953). Kształtowanie się mowy dziecka. Poznań: Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk.

Kaczmarek, L. (1970). Nasze dziecko uczy się mowy. Lublin: Wydawnictwo Lubelskie.

Kamińska, S. (2020). Procesy fonetyczno-fonologiczne w mowie dzieci ze specyficznym zaburzeniem językowym. Analiza zaburzeń paradygmatycznych. Superv. I. Kamińska-Szmaj. Wrocław: Uniwersytet Wrocławski, Wydział Filologiczny. [Unpublished doctoral dissertation]. http://wfil.uni.wroc.pl/wp-content/uploads/2021/07/Rozprawa-Doktorska-Sofia-Kaminska.pdf.

Kania, J.T. (1976). Dezintegracja systemu fonologicznego w afazji. Wrocław: Ossolineum, Wydawnictwo PAN.

Kania, J.T. (1982a). Podstawy językoznawczej klasyfikacji zaburzeń mowy. In: Idem, Szkice logopedyczne (pp. 9–25). Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Kania, J.T. (1982b). Zastosowanie analizy lingwistycznej w przypadku skrajnego ograniczenia inwentarza fonemów u chłopca z wadami wymowy. In: Idem, Szkice logopedyczne (pp. 163–204). Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Klasyfikacja zaburzeń psychicznych i zaburzeń zachowania w ICD-10. Opisy kliniczne i wskazówki diagnostyczne (2000). [At the top of the title page: Międzynarodowa Statystyczna Klasyfikacja Chorób i Problemów Zdrowotnych. Rewizja dziesiąta ICD-10]. [Eds. of the translation S. Pużyński, J. Wciórka. Transl. C. Brykczyńska et al.]. Kraków–Warszawa, Vesalius, Instytut Psychiatrii i Neurologii.

Koneczna, H. (1959). O ogólnych przyczynach zmian spółgłoskowych w wyrazach. Poradnik Językowy, 1–2, 17–26.

Kordyl, Z. (1968). Psychologiczne problemy afazji dziecięcej. Warszawa: PWN.

Krajna, E. (2008). 100-wyrazowy Test Artykulacyjny. Gliwice: Komlogo.

Krasowicz-Kupis, G. (2012). SLI i inne zaburzenia językowe. Sopot: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Laskowski, R. (1999). Sylaba (zgłoska). In: Polański, K. (ed.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego (p. 575). Wrocław: Ossolineum.

Leonard, L.B. (2006). SLI – Specyficzne zaburzenie rozwoju językowego. Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.

Łobacz, P. (1996). Polska fonologia dziecięca. Warszawa: Energeia.

Łobacz, P. (2005). Prawidłowy rozwój mowy dziecka. In: T. Gałkowski, E. Szeląg & G. Jastrzębowska (eds.), Podstawy neurologopedii (pp. 231–268). Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.

Łobacz, P., & Jassem, W. (1974). Fonotaktyczna analiza mówionego tekstu polskiego. Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, 32, 179–197.

Milewski, S. (1999). Lingwistyczne i dydaktyczne aspekty analizy fonemowej. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Mari Curie-Skłodowskiej.

Milewski, S. (2002). Śródgłosowe grupy spółgłoskowe w tekstach mówionych dzieci w wieku przedszkolnym. In: S. Grabias (ed.), Zaburzenia mowy (pp. 216–253). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.

Milewski, S. (2017). Grupy spółgłoskowe jako problem logopedyczny. In: S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray & B. Kamińska (eds.), Studia logopedyczno-lingwistyczne. Księga jubileuszowa z okazji 70-lecia urodzin Profesora Edwarda Łuczyńskiego (pp. 269–294). Gdańsk: Harmonia Universalis.

Ostaszewska, J., & Tambor, D. (2000). Fonetyka i fonologia współczesnego języka polskiego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Parol, U.Z. (1997). Dziecko z niedokształceniem mowy. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Przybyla, O. (2013). Analiza dźwiękowej realizacji mowy w antropomotorycznej perspektywie opisu. Forum Logopedyczne, 21, s. 63–79.

Przybyla, O. (2015). Motoryczne zdolności koordynacyjne w świetle badań nad mową. In: S. Milewski, K. Kaczorowska-Bray (eds.), Metodologia badań logopedycznych. Z perspektywy teorii i praktyki (pp. 322–363). Gdańsk: Harmonia Universalis.

Rocławski, B. (1986). Poradnik fonetyczny dla nauczycieli. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Skorupka, S. (1949). Obserwacje nad językiem dziecka. Sprawozdania z Posiedzeń Komisji Językowej Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, 3, 116–144.

Skoczek, A. (2012). Zaburzenia kompetencji komunikacyjnej u dzieci z SLI – specyficznymi zaburzeniami rozwoju językowego, na przykładzie procesu argumentowania. In: I. Nowakowska-Kempna (ed.), Studia z logopedii i neurologopedii (pp. 139–150). Kraków: WAM.

Smoczyński, P. (1955). Przyswajanie przez dziecko podstaw systemu językowego. Łódź: Ossolineum.

Smoczyńska, M. (2012). Opóźniony rozwój mowy a ryzyko SLI: wyniki badań podłużnych dzieci poLskich. In: J. Porayski-Pomsta, M. Przybysz-Piwko (eds.), Interwencja logopedyczna (pp. 13–35). Warszawa: Elipsa.

Sołtys-Chmielowicz, A. (2014). Zaburzenia artykulacji. Kraków: Impuls.

Stasiak, J. (2007). Realizacja fonetyczno-fonologicznej struktury wyrazu przez dzieci z alalią prolongatą. In: T. Woźniak, A. Domagała (eds.), Język – interakcja – zaburzenia mowy. Metodologia badań (pp. 301–323). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Mari Curie-Skłodowskiej.

Stasiak, J. (2013). Wymowa dzieci z opóźnionym rozwojem mowy. In: J. Panasiuk, T. Woźniak (ed.), Język – człowiek – społeczeństwo (pp. 827–839). Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Mari Curie-Skłodowskiej.

Strutyński, J. (1999). Gramatyka polska. Kraków: Tomasz Strutyński.

Szpyra-Kozłowska, J. (2002). Wprowadzenie do współczesnej fonologii. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Mari Curie-Skłodowskiej.

Śledziński, D. (2008). Fonetyczno-akustyczna analiza struktury sylaby w języku polskim na potrzeby technologii mowy. Investigationes Linguisticae, 16, 219–240.

Śledziński, D. (2010). Analiza struktury grup spółgłoskowych w nagłosie oraz w wygłosie wyrazów w języku polskim. Kwartalnik Językoznawczy, 3–4, 61–83.

Wierzchowska, B. (1971). Wymowa polska. Warszawa: Państwowe Zakłady Wydawnictw Szkolnych.

Wierzchowska, B. (1980). Fonetyka i fonologia języka polskiego. Wrocław: Ossolineum.

Wójtowiczowa, J. (1993). Logopedyczny zbiór wyrazów. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne.

Zarębina, M. (1965). Kształtowanie się systemu językowego dziecka. Wrocław: Ossolineum.

Pobrania

Opublikowane

2022-06-15

Jak cytować

Kamińska, S. (2022). Kierunki odkształceń grupy spółgłoskowej [st] w mowie dzieci ze specyficznym zaburzeniem językowym. Logopedia Silesiana, 11(1), 1–37. https://doi.org/10.31261/LOGOPEDIASILESIANA.2022.11.01.02