O potrzebie „Narracji o Zagładzie” we współczesnej humanistyce. Nowe otwarcie

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/NoZ.2020.06.01

Słowa kluczowe:

Zagłada w Polsce, literatura polska, polskie studia nad Zagładą

Abstrakt

Artykuł poświęcony jest prezentacji nowej formuły rocznika „Narracje o Zagładzie”. Zamysł periodyku wziął się z przekonania, że Holokaust jest punktem zero polskiej kultury i jej
konceptualizacji, a szeroko rozumiane narracje stanowią niezbędne medium dla rozpoznania i przedstawienia komplikacji, jakie stąd wynikają. Nasz rocznik będący swego rodzaju projektem w toku, zdaje się symptomatyczny dla stanu studiów nad Zagładą (i innymi ludobójstwami) w Polsce, zarazem sonduje i wytycza perspektywy ich rozwoju. Formuła pisma ukonstytuowana przez konsekwentnie konstruowane numery monograficzne odpowiada na wyzwania współczesnej humanistyki, wypełnia lukę w polskich badaniach nad Zagładą, ukierunkowanych dotąd przede wszystkim na studia historiograficzne. „Narracje o Zagładzie” stanowią swoiste laboratorium nowych metodologii, interdyscyplinarne forum nowatorskich koncepcji, a zarazem kontynuują najlepsze literaturoznawcze praktyki tradycyjnej filologii, w każdym numerze pisma publikowane są dokumenty archiwalne, redakcja dowartościowuje pogłębione interpretacje tekstów i zjawisk kultury. Anonsowane w tytule artykułu nowe otwarcie w czasopiśmie polegać będzie przede wszystkim na rozszerzeniu pola zainteresowań o takie zagadnienia jak narracje dotyczące ludobójstw innych niz Holokaust czy powiązania studiów nad Zagładą ze studiami ekokrytycznymi, zwłaszcza problematyką antropocenu.

Bibliografia

Artwińska A., Czapliński P., Molisak A., Tippner A.: “Po Zagładzie. Narracje postkatastroficzne w literaturze polskiej.” Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literaturoznawcza 2015, no. 25, pp. 9–18.

Barcz A.: Realizm ekologiczny. Od ekokrytyki do zookrytyki w literaturze polskiej. Katowice 2016.

Bińczyk E.: Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu. Warszawa 2018.

Brodzka-Wald A., Leociak J., Krawczyńska D. (eds.): Literatura polska wobec Zagłady. Warszawa 2000.

Buryła S., Krawczyńska D., Leociak J. (eds.): Literatura polska wobec Zagłady (1939–1968). Warszawa 2013.

Buryła S., Molisak A. (eds.): Ślady obecności. Kraków 2010.

Cała A.: Żyd – wróg odwieczny? Antysemityzm w Polsce i jego źródła. Warszawa 2012.

Cuber M.: Metonimie Zagłady. O polskiej prozie lat 1987–2012. Katowice 2013.

Czapliński P.: “Poszerzanie pola Zagłady.” Teksty Drugie 2017, no. 2, pp. 7–16.

Czapliński P., Domańska E. (eds.): Zagłada. Współczesne problemy rozumienia i przedstawiania. Poznań 2009.

Dauksza A., Koprowska K.: Świadek: jak się staje, czym jest? Warszawa 2019.

Domańska E.: “Historia ratownicza.” Teksty Drugie 2014, no. 5, pp. 12–26.

Engelking B., Grabowski J. (eds.): Dalej jest noc. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski. Vol. 1–2. Warszawa 2018.

Forecki P.: Od Shoah do Strachu. Spory o polsko-żydowską przeszłość i pamięć w debatach publicznych. Poznań 2010.

Forecki P.: Po Jedwabnem. Anatomia pamięci funkcjonalnej. Warszawa 2018.

Głowacka D.: Po tamtej stronie: świadectwo, afekt, wyobraźnia. Warszawa 2016.

Głowiński M., Chmielewska K., Makaruk K., Molisak A., Żukowski T. (eds.): Stosowność i forma. Jak opowiadać o Zagładzie? Kraków 2005.

Gross J.T.: Sąsiedzi. Historia zagłady żydowskiego miasteczka. Sejny 2000.

Hopfinger M., Żukowski T. (eds.): Opowieść o niewinności. Kategoria świadka Zagłady w kulturze polskiej (1942–2015). Warszawa 2018.

Janicka E., Żukowski T.: Przemoc filosemicka? Nowe polskie narracje o Żydach po roku 2000. Warszawa 2016.

Karolak S.: Doświadczenie Zagłady w literaturze polskiej 1947–1991. Kanon, który nie powstał. Poznań 2014.

Koprowska K.: Postronni? Zagłada w relacjach chłopskich świadków. Kraków 2018.

Krupa B.: Opowiedzieć Zagładę. Polska proza i historiografia wobec Holocaustu (1987–2003). Kraków 2013.

Krupa B.: “Relacja człowiek – pies w opowiadaniach Idy Fink.” Narracje o Zagładzie 2017, no. 3, pp. 139–160.

Krupiński P.: „Dlaczego gęsi krzyczały?”. Zwierzęta i Zagłada w literaturze polskiej XX i XXI wieku. Warszawa 2016.

Kuczyńska-Koschany K.: „Все поэты жиды“. Antytotalitarne gesty poetyckie i kreacyjne wobec Zagłady oraz innych doświadczeń granicznych. Poznań 2013.

Lang B.: “The Representation of Evil: Ethical Content as Literary Form.” In: Act and Idea in the Nazi Genocide. Chicago 1990, pp. 117–161.

Lanzmann C.: “Der Ort und das Wort. Über Shoah.” Trans. S. Buchenau. In: U. Baer (ed.): „Niemand zeugt für den Zeugn”. Erinnerungskultur nach dem Shoah. Frankfurt a. Main 2000, pp. 101–118.

Loba M.: “Zagłada, ofiara i zwierzęta w myśli Elisabeth de Fontenay.” Narracje o Zagładzie 2017, no. 3, pp. 42–50.

Lyotard J.-F.: Poróżnienie. Trans. B. Banasiak. Kraków 2010.

Mach A.: Świadkowie świadectw. Postpamięć zagłady w polskiej literaturze najnowszej. Toruń 2016.

Małczyński J.: Krajobrazy Zagłady. Perspektywa historii środowiskowej. Warszawa 2018.

Mąka-Malatyńska K.: Widok z tej strony. Przedstawienia Holocaustu w polskim kinie. Poznań 2012.

Morawiec A.: Literatura polska wobec ludobójstwa. Rekonesans. Łódź 2018.

Nader L.: Afekt Strzemińskiego. „Teoria widzenia”, rysunki wojenne, „Pamięci przyjaciół – Żydów”. Warszawa 2018.

Nijakowski L.M.: Rozkosz zemsty. Socjologia historyczna mobilizacji ludobójczej. Warszawa 2013.

Niziołek G.: Polski teatr Zagłady. Kraków 2013.

“‘Pisanie jest ze swej natury niemoralne’. O narracji i Zagładzie z Michałem Głowińskim rozmawiają Marta Tomczok i Paweł Wolski.” Narracje o Zagładzie 2015, no. 1, pp. 141–60.

“‘Powinności badaczek i badaczy poezji Holokaustu wiążą się z zadaniami poezji w ogóle’. Z Profesor Bożeną Shallcross o poezji i Zagładzie rozmawia Anita Jarzyna.” Narracje o Zagładzie 2019, no. 5, pp. 23–43.

Rosenfeld A.H.: The End of the Holocaust. Bloomington 2011.

Rothberg M.: Multidirectional Memory: Remembering the Holocaust in the Age of Decolonization. Stanford 2009.

Sendyka R.: “Nie-miejsca pamięci i ich nie-ludzkie pomniki.” Teksty Drugie 2017, no. 2, pp. 86–108.

Shallcross B.: Rzeczy i Zagłada. Kraków 2012.

Sienkiewicz B., Karolak S. (eds.): Ślady drugiej wojny światowej i Zagłady w najnowszej literaturze polskiej. Poznań 2016.

Słodkowski P.: Modernizm żydowsko-polski. Henryk Streng/Marek Włodarski a historia sztuki. Warszawa 2019.

Tokarska-Bakir J.: Legendy o krwi. Antropologia przesądu. Warszawa 2008.

Tokarska-Bakir J.: Okrzyki pogromowe. Szkice z antropologii historycznej Polski lat 1939–1946. Wołowiec 2012.

Tokarska-Bakir J.: Pod klątwą. Społeczny portret pogromu kieleckiego. Warszawa 2018.

Tomczok M.: Czy Polacy i Żydzi nienawidzą się nawzajem? Literatura jako mediacja. Łódź 2019.

Tomczok M.: Czyja dzisiaj jest Zagłada? Retoryka – ideologia – popkultura. Warszawa 2017.

Ubertowska A.: Holokaust. Auto(tanato)grafie. Warszawa 2014.

Ubertowska A.: “‘Kamienie niepokoją się i stają się agresywne’. Holokaust w świetle ekokrytyki.” Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka 2015, no. 25, pp. 93–111.

Ubertowska A.: “Krajobraz po Zagładzie. Pastoralne dystopie i wizje ‘terracydu’. ”Teksty Drugie 2017, no. 2, pp. 132–146.

Ubertowska A.: Świadectwo – trauma – głos. Literackie reprezentacje Holokaustu. Kraków 2007.

Weintraub J.K.: “Pamiętnik.” Ed. B. Stępniak. Narracje o Zagładzie 2019, no. 5, pp. 318–57.

Wolski P.: “Narracje o Zagładzie. Otwarcie.” Narracje o Zagładzie 2015, no. 1, pp. 7–12.

Zeidler-Janiszewska A., Majewski T., Wójcik M. (eds.): Pamięć Shoah. Kulturowe reprezentacje i praktyki pamięci. Łódź 2009.

Żółkoś M.: “Insektosemityzm.” Narracje o Zagładzie 2017, no. 3, pp. 51–65.

Żukowski T. (ed.): Zagłada w „Medalionach” Zofii Nałkowskiej. Tekst i konteksty. Warszawa 2016.

Opublikowane

2020-11-21

Jak cytować

Jarzyna, A. (2020). O potrzebie „Narracji o Zagładzie” we współczesnej humanistyce. Nowe otwarcie. Narracje O Zagładzie, (6), 7–23. https://doi.org/10.31261/NoZ.2020.06.01