Współczujący świadek – ocalający Trzeci Przekaz traumy w polsko-żydowskiej rodzinie w trylogii postpamięciowej Ewy Kuryluk

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/NoZ.2021.07.07

Słowa kluczowe:

postpamięć, trauma, międzypokoleniowy przekaz traumy, Ewa Kuryluk

Abstrakt

Tekst stanowi analizę funkcji pełnionej przez etnicznych Polaków w międzypokoleniowym przekazie traumy Zagłady w polsko-żydowskich rodzinach. Przedmiotem badania jest literatura postpamięciowa Ewy Kuryluk, teksty-świadectwa drugiego pokolenia o mieszanej genealogii: to znaczy rodziców, z których jedno przeżyło Zagładę, drugie natomiast po wojnie stało się powiernikiem tajemnicy i pomagało opracowywać traumatyczne doświadczenia. W opisie złożonego opracowywania traumy Zagłady pomocne wydaje się psychoanalityczne rozumienie przekazu międzypokoleniowego, a także pojęcia „trzeciego”: współczującego świadka i medium doświadczenia, dzięki któremu możliwe jest ocalenie. Bliskie czytanie trylogii postpamięciowej Ewy Kuryluk pozwala na przybliżenie nieopisywanego dotąd aspektu międzypokoleniowego przekazu traumy.

Bibliografia

Abraham N.: The Notes on the Phantom. In: N. Abraham, M. Torok: The Shell and the Kernel. Transl., ed. N.T. Rand. Chicago–London 1994, s. 171–176.

Agamben G.: Co zostaje z Auschwitz. Przeł. S. Królak. Warszawa 2008.

Alphen E. van: Archiwa wizualne jako historia preposteryjna. Przeł. Ł. Zaremba. W: E. van Alphen: Krytyka jako interwencja. Red. K. Bojarska. Kraków 2019, s. 127–148.

Alphen E. van: Caught by History. Holocaust Effects in Contemporary Art, Literature, and Theory. Stanford 1997.

Amiel I.: Osmaleni. Izabelin 1999.

Auerhahn N.C.: Evolution of Traumatic Narratives. Impact of the Holocaust on Children of Survivors. “The Psychoanalytic Study of the Child” 2013, no 67, s. 215–246.

Auerhahn N.C., Laub D., Peskin H.: Psychotherapy with Holocaust Survivors. “Psychotherapy: Theory, Research, Practice, Training” 1993, no 30, s. 434–442.

Bazin A.: Film i rzeczywistość. Przeł. B. Michałek. Warszawa 1963.

Benjamin J.: Acknowledgment of Collective Trauma in Light of Dissociation and Dehumanization. “Psychoanalytic Perspectives” 2011, no 8, s. 207–214.

Benjamin J.: Beyond Doer and Done To. Recognition Theory, Intersubjectivity and the Third. London–New York 2018.

Britton R.: Brakujące połączenie: seksualność rodzicielska w kompleksie Edypa. W: Kompleks Edypa dzisiaj – implikacje kliniczne. Red. J. Steiner. Przeł. D. Golec. Warszawa 2010, s. 77–93.

Bruns G.L.: Foucault’s Modernism. In: The Cambridge Companion to Foucault. Ed. G. Gutting. New York 2005, s. 348–378.

Butler J.: Precarious Life: the Powers of Mourning and Violence. London–New York 2004.

Chasseguet-Smirgel J.: Trauma et croyance. « Revue française de psychanalyse » 2000, no 64, s. 39–46.

Cuber M.: Metonimie Zagłady. O polskiej prozie lat 1987–2012. Katowice 2013.

Derrida J.: Memoirs of the Blind: The Self-Portrait and Other Ruins. Transl. P.-A. Brault, M. Naas. Chicago 1993.

Ewa Kuryluk. Kangór z kamerą 1959–2009. Autofotografia / Ewa Kuryluk. Kangaroo with the Camera 1959–2009. Autophotography. Kraków 2009.

Faimberg H.: The Telescoping of Generations. Listening to the Narcissistic Links between Generations. London–New York 2005.

Felman Sh.: Nauczanie i kryzys albo meandry edukacji. Przeł. M. Lachman. W: Reprezentacje Holokaustu. Wybór i oprac. J. Jarniewicz, M. Szuster. Kraków–Warszawa 2014, s. 415–467.

Felman Sh.: Theaters of Justice: Arendt in Jerusalem, the Eichmann Trial, and the Redefinition of Legal Meaning in the Wake of the Holocaust. “Critical Inquiry” 2001, Vol. 27, no 2, s. 201–238.

Foucault M.: Powiedziane, napisane. Szaleństwo i literatura. Przeł. T. Komendant i in. Warszawa 1999.

Frosh S.: Those Who Come After. Postmemory, Acknowledgement and Forgiveness. Cham 2019.

Gampel Y., Mazor A.: Intimacy and Family Links of Adults Who Were Children During the Shoah: Multi-Faceted Mutations of the Traumatic Encapsulations. “Free Associations” 2004, no 60, s. 546–568.

Gerson S.: When the Third is Dead: Memory, Mourning and Witnessing in the Aftermath of the Holocaust. “International Journal of Psychoanalysis” 2009, Vol. 90, no 6, s. 1341–1357.

Głowacka D.: Świadkowie wbrew sobie: strategie pamięci Holokaustu w twórczości plastycznej kobiet „drugiego pokolenia”. Dostępne w Internecie: http://www.obieg.pl/artmix/14392 [data dostępu: 2.01.2020].

Grynberg M.: Zupa z Auschwitz. Życie z cudzym smutkiem. Rozmawia M. Kicińska. „Gazeta Wyborcza” z 31 października 2014 r. [dodatek: „Magazyn Świąteczny”]. Dostępne w Internecie: http://wyborcza.pl/magazyn/1,141923,16888902,Zupa_z_Auschwitz__Zycie_z_cudzym_smutkiem.html [data dostępu: 27.01.2020].

Hannavy Cousen B.: Seep and Creep: The Concentrationary Imaginary in Martin Scorsese’s “Shutter Island” (2010). In: Concentrationary Imaginaries. Tracing Totalitarian Violence in Popular Culture. Eds. G. Pollock, M. Silverman. London–New York 2015, s. 163–185.

Koprowska K.: Kolaż jako akt profanacji? O twórczości Ewy Kuryluk. „Wielogłos” 2015, nr 1, s. 43–55.

Kuryluk E.: Feluni. Apoteoza enigmy. Kraków 2019.

Kuryluk E.: Frascati. Apoteoza topografii. Kraków 2009.

Kuryluk E.: Goldi. Apoteoza zwierzaczkowatości. Kraków 2011.

Kuryluk E.: Inna awangarda. Rozmawiają A. Nasiłowska i R. Nycz. „Teksty Drugie” 1994, nr 5/6, s. 239–248.

Kuryluk E.: Tryptyk na żółtym tle. Rozmawia A. Drotkiewicz. „Midrasz” 2011, nr 2, s. 5–6.

Laub D.: The Empty Circle: Children of Survivors and the Limits of Reconstruction. “Journal of the American Psychoanalytic Association” 1998, Vol. 46, Issue 2, s. 507–529.

Laub D.: Traumatic Shutdown of Narrative and Symbolization. A Death Instinct Derivative? “Contemporary Psychoanalysis” 2005, Vol. 41, no 2, s. 307–326.

Laub D.: Zdarzenie bez świadka: prawda, świadectwo oraz ocalenie. Przeł. T. Łysak. „Teksty Drugie” 2007, nr 5, s. 118–129.

Levi P.: Czy to jest człowiek. Przeł. H. Wiśniowska. Kraków 2008.

Mathews H.: „Ta rzecz efemeryczna”. Przeł. A. Sosnowski. „Literatura na Świecie” 1995, nr 11–12, s. 136–147.

Paziński P.: Pensjonat. Warszawa 2010.

Perec G.: W albo wspomnienie z dzieciństwa. Przeł. W. Brzozowski. Kraków 2014.

Psychoanalysis and Holocaust Testimony. Unwanted Memories of Social Trauma. Eds. D. Laub, A. Hamburger. London–New York 2017.

Rosenblum R.: Postponing Trauma: The Dangers of Telling. “The International Journal of Psychoanalysis” 2009, Vol. 90, no 6, s. 1319–1340.

Salberg J.: The Texture of Traumatic Attachment: Presence and Ghostly Absence in Transgenerational Transmission. “The Psychoanalytic Quarterly” 2015, Vol. 84, no 1, s. 21–46.

Schneider R.: Performans pozostaje. Przeł. D. Sosnowska. W: RE//MIX. Perfomans i dokumentacja. Red. D. Sajewska, T. Plata. Warszawa 2014, s. 20–35.

Ślady Holokaustu w imaginarium kultury polskiej. Red. P. Dobrosielski, J. Kowalska--Leder, I. Kurz, M. Szpakowska. Warszawa 2017.

Tokarska-Bakir J.: Nieprzepracowana Zagłada jest w każdym z nas. Rozmawia K. Czarnecka. „Polityka”, 4.07.2018. Dostępne w Internecie: https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/historia/1755152,1,nieprzepracowana-zaglada-jest-w-kazdym-z-nas.read [data dostępu: 24.01.2021].

Tulli M.: Włoskie szpilki. Warszawa 2012.

Pobrania

Opublikowane

2021-05-18

Jak cytować

Borowicz, J. (2021). Współczujący świadek – ocalający Trzeci Przekaz traumy w polsko-żydowskiej rodzinie w trylogii postpamięciowej Ewy Kuryluk. Narracje O Zagładzie, (1(7), 119–135. https://doi.org/10.31261/NoZ.2021.07.07