Izrael nieoswojony. O różnorodności literackich reprezentacji. Paweł Smoleński: Izrael już nie frunie. Wołowiec, Wydawnictwo Czarne, 2006, ss. 320. Ela Sidi: Izrael oswojony. Warszawa, Muza, 2013, ss. 560

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/NoZ.2018.04.28

Słowa kluczowe:

Izrael, literackie reprezentacje Izraela

Abstrakt

Autorka przygląda się dwóm narracjom o Izraelu: reportażowi Pawła Smoleńskiego Izrael już nie frunie oraz opowieści Eli Sidi Izrael oswojony. Publikacje stanowią pretekst do analizy sposobu kreowania literackich reprezentacji kraju. Tym, co wydaje się szczególnie interesujące, są elementy wspólne obu książek oraz ich elementy odmienne. Czynniki wpływające na kształt narracji to rola, status i cel opowiadającego. Wnioski płynące z lektury obu tekstów są zbieżne – Izrael jest trudno uchwytnym, egzotycznym i pod wieloma względami niedostępnym miejscem.

Bibliografia

Sobelman M.: Śladami Amosa Oza [rec. Izrael już nie frunie P. Smoleńskiego, wyd. IV, Wołowiec 2015]. „Nowe Książki” 2006, nr 12.

B.I.: Paweł Smoleński, „Izrael już nie frunie” [rec. Izrael już nie frunie P. Smoleńskiego, wyd. IV, Wołowiec 2015]. „Studium” 2007, nr 2.

Keff B.: Antysemityzm. Niezamknięta historia. Warszawa 2013.

Tochman W.: Eli, Eli. Wołowiec 2013.

Kroh A.: Izraelska różnorodność [rec. Izrael Oswojony E. Sidi, Warszawa 2014]. „Nowe Książki” 2014, nr 2.

Pobrania

Opublikowane

2018-11-11

Jak cytować

Jasińska, A. (2018). Izrael nieoswojony. O różnorodności literackich reprezentacji. Paweł Smoleński: Izrael już nie frunie. Wołowiec, Wydawnictwo Czarne, 2006, ss. 320. Ela Sidi: Izrael oswojony. Warszawa, Muza, 2013, ss. 560. Narracje O Zagładzie, (4), 463–471. https://doi.org/10.31261/NoZ.2018.04.28