Konteksty przekładu specjalistycznego w translacji niespecjalistycznych tekstów publicystycznych

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/pr.13529

Słowa kluczowe:

przekład; teksty publicystyczne; terminologia; modyfikacje tekstowe; wybbory tłumacza

Abstrakt

Teksty publicystyczne w ogólnej typologii przekładu są wymieniane w grupie tekstów sytuujących się w opozycji do tekstów literackich, obok tekstów specjalistycznych, technicznych, użytkowych oraz innych, z których każdy wyróżnia się swoistymi cechami i swoistością ich przekładu. Zależnie od zróżnicowania gatunkowego oraz podejmowanej problematyki mogą w nich dominować walory estetyczne bądź słownictwo specjalistyczne (to najbardziej wyrazista opozycja), których odtworzenie potencjału semantycznego w przekładzie będzie wymagało od tłumacza różnego podejścia i odmiennych decyzji. W tekście publicystycznym skupiają się bowiem różne rodzaje informacji, wyznaczając strategie translatorskie i funkcje tekstu przełożonego. Podporządkowując im wybory translatorskie i decyzje co do tych informacji, które muszą się znaleźć w tekście przełożonym (przy rezygnacji z innych), jednostki terminologiczne, które nie stanowią problemu dla kompetentnego tłumacza, jednak komplikują relacje międzytekstowej ekwiwalencji, przy czym nie tylko w planie podwójnych relacji komunikacyjnych, ale przede wszystkim w planie funkcjonowania tekstu przełożonego w nowej dla niego przestrzeni i kontekście. Przy wielu modyfikacjach tekstowych, uwzględniających perspektywę odbiorcy, ale też skrócenie tekstu, co zawsze łączy się z pominięciem części informacji, pewne szczegóły i sformułowania terminologiczne mogą być ograniczane, eliminowane bądź zastępowane jednostkami o charakterze nieterminologicznym, a więc pojęciami uogólnionymi, przybliżającymi jedynie sens owych szczegółowych sensów zawartych w terminach specjalistycznych. Analiza dwutekstó potwierdza tę prawidłowość.

Biogram autora

Alicja Teresa Pstyga - Uniwersytet Gdański

Prof. dr hab. Alicja Pstyga, kierownik Zakładu Języka Rosyjskiego i Przekładoznawstwa Instytutu Rusycystyki i Studiów Wschodnich Uniwersytetu Gdańskiego; kierownik afiliowanej przy Wydziale Filologicznym  Pracowni Badań nad Komunikowaniem Medialnym.

Autorka monografii Nowe słownictwo rosyjskie (1994), Słowotwórcza kategoria negacji. Prefiksalne negatywa rzeczownikowe we współczesnym języku polskim i rosyjskim (2010), Przekład w komunikowaniu medialnym. Wybrane zagadnienia na podstawie polskich przekładów rosyjskich tekstów prasowych (2013), Przekład w komunikowaniu medialnym – perspektywa aksjologiczna (2021), ponad 150 artykułów z zakresu przekładoznawstwa i językoznawstwa słowiańskiego, a także współautorka (wspólnie z Tatianą Kananowicz i Andriejem Połonskim) monografii W kręgu zagadnień dyskursu medialnego (2021).

 

Bibliografia

Białek, Ewa. “Z problemów opisu słownictwa specjalistycznego: ‘Dyplomacja i polityka. Rosyjsko-polska sonda słownikowa’.” Przestrzenie przekładu. Lubocha-Kruglik, Jolanta. Małysa, Oksana (Eds.). Katowice: Wydawnictwo UŚ, 2016: 163–175.

Czachur, Waldemar. Lingwistyka dyskursu jako integrujący model badawczy. Wrocław: Oficyna Wydawnicza ATUT, 2020.

Dąmbska-Prokop, Urszula. “Tłumaczenie specjalistyczne.” Mała encyklopedia przekładoznawstwa. U. Dąmbska-Prokop (Ed.). Częstochowa: Educator, 2000: 255–256.

Eco, Umberto. Prawie to samo. O doświadczeniu przekładu. Trans. Miszalska, Jolanta, and Surma-Gawłowska, Monika. Kraków: Wydawnictwo UJ, 2021.

Grucza, Sambor. Od lingwistyki tekstu do lingwistyki tekstu specjalistycznego. Warszawa: UW KJS, 2004.

Grucza, Sambor. Lingwistyka języków specjalistycznych. Warszawa: IKL@ Wydawnictwo Naukowe Instytutu Kulturologii i Lingwistyki Antropocentrycznej, 2013 (http://portal.uw.edu.pl/documents/7732735/0/SN; 20.02.2022)

Kielar, Barbara Z. “O wzorcach kulturowych i tekstowych w tłumaczeniu i w dydaktyce translacyjnej.” Język, kultura — kompetencja kulturowa. Grucza, Franciszek (Ed.). Warszawa: Wydawnictwa UW, 1992: 229–242.

Kielar, Barbara Z. “Problemy tłumaczenia tekstów specjalistycznych.” Teoretyczne podstawy terminologii. Grucza, Franciszek (Ed.). Wrocław, Warszawa, Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1991: 133–140.

Kuratczyk, Magdalena. Słownik terminologii prawnej i prawniczej polsko-rosyjski, rosyjsko-polski. Warszawa: Wydawnictwo C.H. Beck, 2019.

Lewicki, Roman. Zagadnienia lingwistyki przekładu. Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2017.

Lukszyn, Jerzy. “Parametry analizy tekstów specjalistycznych.” Języki Specjalistyczne 3: Lingwistyczna identyfikacja tekstów specjalistycznych. Kielar, Barbara Z. Grucza Sambor (Eds.). Warszawa: UW KJS, 2003: 9–23.

Piekot, Tomasz. Dyskurs polskich wiadomości prasowych. Kraków: Universitas, 2006.

Pieńkos, Jerzy. Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki. Zakamycze: Kantor Wydawniczy ZAKAMYCZE, 2003.

Pstyga, Alicja. “Przekład w komunikowaniu medialnym: perspektywa aksjologiczna (na przykładzie rosyjsko-polskich konfrontacji przekładowych w dyskursie prasowym). [Słowo z Perspektywy Językoznawcy i Tłumacza t. VIII.] Gdańsk: Wydawnictwo UG, 2021.

Ślawska, Małgorzata. “Perspektywa genologiczna w badaniu tekstów prasowych/medialnych.” Współczesne Media. Problemy i metody badań nad mediami. Vol. 2. Hofman, Iwona. Kępa-Figura, Danuta (Eds.). Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2019: 221–234.

Wielki słownik rosyjsko-polski z kluczem polsko-rosyjskim. Wawrzyńczyk, Jan (Ed). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2004.

Wielki słownik techniczny rosyjsko-polski. Martin, Maria (Ed.). Warszawa: Wydawnictwa Naukowe i Techniczne, 1983.

Wojtak, Maria. “Genologia medialna czy po prostu genologia.” Współczesne Media. Problemy i metody badań nad mediami. Vol. 2. Hofman, Iwona. Kępa-Figura, Danuta (Eds.). Lublin: 2019: 189–204.

Zmarzer, Wanda. “Typologia tekstów specjalistycznych.” Języki Specjalistyczne 3: Lingwistyczna identyfikacja tekstów specjalistycznych. Kielar, Barbara Z., and Grucza Sambor (Eds.). Warszawa: UW KJS, 2003: 24–34.

Pobrania

Opublikowane

2022-09-03

Jak cytować

Pstyga, A. T. (2022). Konteksty przekładu specjalistycznego w translacji niespecjalistycznych tekstów publicystycznych. Przegląd Rusycystyczny, (3 (179), 9–26. https://doi.org/10.31261/pr.13529