Czternastowieczna nieznana pieczęć Wieruszowa. Przyczynek do badań nad najstarszą heraldyką miasta i jego właścicieli

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/SPiP.2020.16.04

Słowa kluczowe:

Wieruszów, rodzina Wieruszów, herb, pieczęć, kozioł, jeleń

Abstrakt

Artykuł dotyczy pieczęci herbowej miasta Wieruszowa wyciśniętej przy dokumencie z 28 stycznia 1426 roku. Jest ona punktem wyjścia do analizy heraldyki tego miasta oraz jego właścicieli, którymi od przełomu XIII i XIV wieku aż do 1467 roku byli przedstawiciele familii Wieruszów herbu Wieruszowa. W historiografii pieczęć ta nie była dotychczas znana, a za najstarszy herb miasta powszechnie uchodził kładziony w srebrnym polu wizerunek czarnego, kroczącego w prawą stronę kozła stojącego na zielonej murawie i dźwigającego na
grzbiecie czerwony kościół z dwiema wieżami, którego przedstawienia pochodzą dopiero z pieczęci z końca XVIII wieku. Odnaleziona pieczęć, datowana na lata 1368–1426, eksponuje dwudzielną w słup tarczę herbową z szachownicą sześciorzędową w trzy cegły na polu prawym i wspiętym połukozłem na polu lewym, w otoku zaś napis: + · S(igillum) · C(ivitatis) · WERVSC[HOW]IENSIS. Jej ikonografia nawiązuje ewidentnie do herbu właścicieli miasta, którzy pieczętowali się kozłem na poły czarnym, na poły szachowanym w czerwono-srebrne cegły. Na podstawie analizy artefaktu z 1426 roku oraz pieczęci herbowych panów Wieruszowa z lat 1395–1448 autor wykazuje, że brak uzasadnienia dla forsowanej ostatnio w literaturze opinii, jakoby rodzina kładła w herbie jelenia zamiast kozła. Nieznana dotąd pieczęć była używana przypuszczalnie do końca XV wieku. Po pożarze miasta, jaki wybuchł w 1497 lub 1498 roku, została wymieniona na nową, z uaktualnioną treścią ikonograficznego przekazu, który z jednej strony łączył symbolikę odwołującą się bezpośrednio do założycieli miasta i reprezentującą zwierzchność feudalną (kozioł), z drugiej zaś był formą manifestacji
miejskiej samodzielności (fasada kościoła z dwiema wieżami). W takim kształcie herb funkcjonuje do dziś.

Bibliografia

Źródła rękopiśmienne

Archiwum Archidiecezjalne w Gnieźnie: Dyplomy Gnieźnieńskie, nr 251, 349.

Archiwum Główne Akt Dawnych w Warszawie: Zbiór dokumentów pergaminowych, nr 3518.

Archiwum Jasnogórskie, sygn. D 26.

Archiwum Narodowe w Krakowie: Zbiór Rusieckich. Dokumenty pergaminowe, nr 89, 104.

Archiwum Państwowe we Wrocławiu: Dokumenty miasta Wrocławia, nr 3241, 3273; Rep. 66, nr 463; Rep. 66: Inhaltsverzeichniß der Urkunden des ehemaligen Mathias—Stifftes zu Breslau. 1. Theil: 1252—1500 (rps).

Źródła drukowane

Acta capitulorum nec non iudiciorum ecclesiasticorum selecta. Wyd. B. Ulanowski. T. 2: Acta iudiciorum ecclesiasticorum dioecesum Gneznensis et Poznaniensis (1403—1530). Kraków 1902.

Insignia seu clenodia Regni Poloniae. Ed. I. Polkowski, Ż. Pauli. In: Joannis Dlugossi senioris canonici cracoviensis Opera Omnia. Ed. A. Przeździecki. Vol. 1. Cracoviae 1887.

Klejnoty Długoszowe. Oprac. i wyd. M. Friedberg. „Rocznik Polskiego Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie” 1930, T. 10.

Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski. T. 2—3. Wyd. I. Zakrzewski. Poznań 1878—1879; T. 5. Wyd. F. Piekosiński. Poznań 1908.

Landbuch księstw świdnickiego i jaworskiego. Wyd. T. Jurek. T. 1: 1366—1376. Poznań 2004; T. 2: 1385—1395. Poznań 2000.

Liber fundationis episcopatus Vratislaviensis. Hrsg. H. Markgraf, J.W. Schulte. In: Codex diplomaticus Silesiae. Bd. 14. Breslau 1889.

Matricularum Regni Poloniae Summaria. Ed. T. Wierzbowski. Pars IV: Sigismundi I regis tempora complectens (1507—1548). Vol. 3: Acta vicecancellariorum, 1533—1548. Varsoviae 1905.

Niesiecki K.: Herbarz polski. Wyd. J.N. Bobrowicz. T. 9. Lipsk 1842.

Paprocki B.: Herby rycerstwa polskiego. Wyd. J.K. Turowski. Kraków 1858.

Patykiewicz W.: Materiały do dziejów terenów diecezji częstochowskiej. Archidiakonat wieluński. „Częstochowskie Wiadomości Diecezjalne” 1958, T. 32.

Polaczkówna H.: Stemmata Polonica, rękopis nr 1114 Klejnotów Długosza w Bibliotece Arsenału w Paryżu. „Prace sekcyi historyi sztuki i kultury Towarzystwa Naukowego we Lwowie” 1927, T. 1, z. 2.

Urkunden des Klosters Kamenz. Hrsg. P. Pfotenhauer. In: Codex diplomaticus Silesiae. Bd. 10. Breslau 1881.

Wywody szlachectwa w Polsce XIV—XVII w. Wyd. W. Semkowicz. „Rocznik Towarzystwa Heraldycznego we Lwowie” 1911—1912, T. 3.

Zarządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych z dnia 18 czerwca 1937 r. w sprawie zatwierdzenia herbu miasta Wieruszowa. „Monitor Polski”, R. 20, nr 164, poz. 274 z 21 lipca 1937 r.

Zbiór dokumentów Zakonu OO. Paulinów w Polsce. Oprac. J. Fijałek. Z. 1: (1328—1464). Kraków 1938.

Zbudniewek J.: Kopiarz dokumentów konwentu Paulinów w Wieruszowie. Cz. 2: Treść dokumentów kopiarza. „Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne” 1973, T. 27.

Opracowania

Adamczewski M.: Heraldyka miast wielkopolskich do końca XVIII w. Warszawa 2000.

Adamczewski M.: Herb i pieczęcie miasta. W: Nad górną Prosną. Monografia Praszki. Red. T. Krzemiński. Łódź 1999.

Adamczewski M.: Miejsce „Albumu Herbów Miast Królestwa Polskiego” z 1847 r. w polskiej heraldyce miejskiej. W: Herby miast polskich w okresie zaborów (1772—1918). Materiały z sesji naukowej, Włocławek 5—6 grudnia 1996 r. Red. S.K. Kuczyński. Włocławek 1999.

Adamczewski M.: Pieczęcie urzędowe władz lokalnych z obszaru Polski centralnej. Cz. 3: Pieczęcie władz miejskich do 1950 roku. Zgierz 2010.

Antoniewicz M.: Herby miast województwa częstochowskiego. Częstochowa 1984.

Antoniewicz M.: Podstawy i zakres władzy księcia Władysława II opolskiego w ziemi wieluńskiej oraz północno-zachodniej Małopolsce. W: Książę Władysław Opolczyk. Fundator klasztoru Paulinów na Jasnej Górze w Częstochowie. Red. M. Antoniewicz, J. Zbudniewek. Warszawa 2007.

Bogucka M., Samsonowicz H.: Dzieje miast i mieszczaństwa w Polsce przedrozbiorowej. Wrocław 1986.

Chomicki A.: Herby miast i ziem polskich. Warszawa 1939.

Czwojdrak B.: Rogowscy herbu Działosza podskarbiowie królewscy. Studium z dziejów możnowładztwa w drugiej połowie XIV i w XV wieku. Katowice 2002.

Drelicharz W., Piech Z.: Dawne i nowe herby Małopolski. Oprac. graficzne B. Widłak. Kraków 2004.

Gołdyn P.: Symbolika religijna i kościelna w herbach miast polskich do końca XX wieku. Warszawa 2008.

Górzyński S., Kochanowski J.: Herbarz szlachty polskiej. Warszawa 1990.

Grabarczyk T., Nowak T.: Dzieje Lututowa do połowy XVI wieku. W: Sześć wieków Lututowa. Studia i materiały. Red. T. Olejnik. Wieluń 2007.

Grabarczyk T., Nowak T.: Dzieje polityczne Wielunia (do 1580 roku). W: Wieluń. Monografia miasta. Red. A. Szymczak. T. 1: Wieluń. Dzieje miasta do 1792 roku. Łódź—Wieluń 2011.

Grabarczyk T., Nowak T.: Wieluń pod panowaniem pierwszych Jagiellonów (1391—1492). „Rocznik Wieluński” 2007, T. 7.

Gumowski M.: Herby miast polskich. Warszawa 1960.

Haisig M.: Osiągnięcia i postulaty w zakresie sfragistyki polskiej. „Studia Źródłoznawcze” 1959, T. 4.

Haisig M.: Sfragistyka i heraldyka miast polskich w świetle dotychczasowych badań. „Nauka i Sztuka” 1947, R. 6.

Haisig M.: Studia nad legendą pieczęci miejskiej. Wrocław 1953.

Jurek T.: Krąg rodzinny starosty wielkopolskiego Wierzbięty (1352—1369), czyli początki rodu Niesobiów. „Genealogia. Studia i Materiały Historyczne” 1991, T. 1.

Kaganiec M.: Herby miast województwa śląskiego. Katowice 2007.

Kobierzycki J.: Przyczynki do dziejów ziemi sieradzkiej. Warszawa 1915.

Koczy L.: Dzieje miasta Wieruszowa. Poznań 1930.

Kozierowski S.: Obce rycerstwo w Wielkopolsce w XIII—XVI wieku. Poznań 1929.

Kuczyński S.K.: Osiągnięcia i postulaty w zakresie heraldyki polskiej. W: Tradycje i perspektywy nauk pomocniczych historii w Polsce. Materiały z sympozjum w Uniwersytecie Jagiellońskim dnia 21—22 października 1993 roku profesorowi Zbigniewowi Perzanowskiemu przypisane. Red. M. Rokosz. Kraków 1995.

Kuczyński S.K.: Polonika heraldyczne i sfragistyczne w zbiorach leningradzkich. „Archeion” 1978, T. 66.

Kuczyński S.K., Pudłowski L.: Udział archiwów państwowych w tworzeniu herbów okresu międzywojennego. „Archeion” 1987, T. 82.

Kwiatek J., Lijewski T.: Leksykon miast polskich. Warszawa 1998.

Małecki A.: Studia heraldyczne. T. 2. Lwów 1890.

Miasta polskie w Tysiącleciu. T. 2. Wrocław—Warszawa—Kraków 1967.

Nowak T.: Własność szlachecka w ziemi wieluńskiej na początku 2. połowy XV wieku. „Rocznik Łódzki” 2014, R. 61.

Olejnik T.: Pieczęcie i herby miast ziemi wieluńskiej. Łódź 1971.

Olejnik T.: Wieluń pod władztwem Władysława Opolczyka. „Rocznik Wieluński” 2006, T. 6.

Piekosiński F.: Heraldyka polska wieków średnich. Kraków 1899.

Plewako A., Wanag J.: Herbarz miast polskich. Warszawa 1994.

Polskie herby miejskie. Red. T. Szczechura. Oprac. graficzne R. Sidorowski. Warszawa 1953.

Rosin R.: Dzieje Praszki do początku XIX wieku. W: Nad górną Prosną. Monografia Praszki. Red. T. Krzemiński. Łódź 1999.

Rosin R.: Ziemia wieluńska w XII—XVI w. Studia z dziejów osadnictwa. Łódź 1961.

Seroka H.: Herby miast małopolskich do końca XVIII wieku. Warszawa 2002.

Słownik historyczno-geograficzny ziemi wieluńskiej w średniowieczu. Oprac. R. Rosin. Warszawa 1963.

Sperka J.: Otoczenie Władysława Opolczyka w latach 1370—1401. Studium o elicie władzy w relacjach z monarchą. Katowice 2006.

Stelmach R.: Katalog średniowiecznych dokumentów przechowywanych w Archiwum Państwowym we Wrocławiu. Wrocław—Racibórz 2014.

Stolarczyk T.: Szlachta wieluńska od XIV do połowy XVI wieku. Wieluń 2005.

Strzyżewski W.: Herby rycerskie w godłach herbów miast śląskich, pomorskich i nowomarchijskich. W: Etos rycerski w Europie Środkowej i Wschodniej od X do XV wieku. Red. W. Peltz, J. Dudek. Zielona Góra 1997.

Strzyżewski W.: Treści symboliczne herbów miejskich na Śląsku, Ziemi Lubuskiej i Pomorzu Zachodnim do końca XVIII wieku. Zielona Góra 1999.

Szczerbik Z.: Herb miasta Praszki. W: Herby miast polskich w okresie zaborów (1772—1918). Materiały z sesji naukowej, Włocławek 5—6 grudnia 1996 r. Red. S.K. Kuczyński. Włocławek 1999.

Szczygielski W.: Dzieje ziemi wieluńskiej. Łódź 1969.

Szweda A.: Nieznana czternastowieczna pieczęć Łowicza. W: Heraldyka i okolice. Red. A. Rachuba, S. Górzyński, H. Manikowska. Warszawa 2002.

Szymański J.: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa 2001.

Szymański J.: Herbarz średniowiecznego rycerstwa polskiego. Warszawa 1993.

Szymański J.: Nieznane źródło heraldyki polskiej z XVI wieku. „Studia Źródłoznawcze” 1990, T. 32/33.

Szymański J.: W sprawie genezy polskich herbów miejskich. W: Społeczeństwo Polski średniowiecznej. Zbiór studiów. Red. S.K. Kuczyński. T. 6. Warszawa 1994.

Tomczyk D., Ziarko S.: Herby oraz inne symbole samorządowe miast i gmin województwa opolskiego. Opole 2000.

Trelińska B.: Gotyckie pismo epigraficzne w Polsce. Lublin 1991.

Wiesiołowski J.: Fundacje paulińskie XIV i XV wieku na tle ruchu fundacyjnego klasztorów w Polsce. „Studia Claromontana” 1985, T. 6.

Wojciechowski L.: Najstarsze klasztory paulinów w Polsce. Fundacja — uposażenie — rozwój do około 1430 roku. „Studia Claromontana” 1991, T. 11.

Wojciechowski L.: Ród Wieruszów do początku XV wieku. W: Ludzie i herby w dawnej Polsce. Red. P. Dymmel. Lublin 1995.

Wójcik M.L.: Pieczęcie rycerstwa śląskiego w dobie przedhusyckiej. T. 1—2. Kraków—Wrocław 2018.

Zbudniewek J.: Kopiarz dokumentów konwentu Paulinów w Wieruszowie. „Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne” 1973, T. 26.

Zbudniewek J.H.: Katalog domów i rezydencji polskiej prowincji paulinów. „Nasza Przeszłość” 1969, T. 31.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-15

Jak cytować

Wójcik, M. L. (2020). Czternastowieczna nieznana pieczęć Wieruszowa. Przyczynek do badań nad najstarszą heraldyką miasta i jego właścicieli. Średniowiecze Polskie I Powszechne, 12, 69–95. https://doi.org/10.31261/SPiP.2020.16.04

Numer

Dział

Artykuły