Music of the Future: Musical Science Fiction Projects

Authors

DOI:

https://doi.org/10.31261/SSP.2023.21.12

Keywords:

science fiction, utopia, dystopia, popular music, future, electronic music

Abstract

In his article Andrzej Juszczyk focuses on science fiction projects carried out in popular music, including the work of Kraftwerk, Gary Numan and Nine Inch Nails. Juszczyk discusses both the aspects that constitute specific stories within the represented worlds as well as the sound layer responsible for the projects’ highly immersive character. The music and the sounds heard in these artists’ music can be regarded as experimental signs of the future not only because of the subject matter of the songs. An important element of the projects consists in their innovative and original creation process, which goes far beyond the expectations of average listeners.

References

Auslander Philip, 2006: Performing Glam Rock. Gender and Theatricality in Popular Music. The University of Michigan Press, Ann Arbor.

Beer Koos de, 2016: Analysing Alternate Reality Games Based on Game Design Theory to Propose a Conceptual Framework. University of Pretoria, Pretoria. https://www.academia.edu/74569838/Analysing_Alternate_Reality_Games_based_on_game_design_theory_to_propose_a_conceptual_framework [dostęp: 30.06.2022].

Binczycka-Gacek Elżbieta, Brzostek Dariusz, 2021: Powrót futuryzmów. Kultura przyszłości poza globalnym centrum. „Przegląd Kulturoznawczy”, nr 3 (49), s. VII–XI. https://doi.org/10.4467/20843860PK.21.032.14352.

Bruni John, 2021: „Erase Me”: Gary Numan’s 1978–80 Recordings. „Ought: The Journal of Autistic Culture”, vol. 2 (2) (Spring), s. 10–22.

Brzostek Dariusz, 2013: Afrofuturyzm – od analogowej wyobraźni do cyfrowego oporu. „Fragile”, nr 2 (20), s. 70–75.

Buckley David, 2013: Kraftwerk publikation. Współpr. Nigel Forrest. Przekł. Maciej Szymański. Dom Wydawniczy Rebis, Poznań.

Czernek Paweł, 2018: Nazewnictwo muzyczne jako dział onomastyki. Założenia wstępne. „Tarnowskie Dialogi Naukowe”, nr 1, s. 97–107.

Freud Sigmund, 1997: Niesamowite. W: Sigmund Freud: Dzieła. T. 3: Pisma psychologiczne. Przeł. [z niem.] Robert Reszke. KR, Warszawa, s. 235–262.

Huey Steve, 2021: Gary Numan Biography. AllMusic. https://www.allmusic.com/artist/gary-numan-mn0000183858/biography?1664874939193 [dostęp: 30.06.2022].

Jameson Fredric, 2011: Archeologie przyszłości. Pragnienie zwane utopią i inne fantazje naukowe. Tłum. Małgorzata Frankiewicz, Andrzej Miszk, Maciej Płaza. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Jurek Thom, 2007: „Year Zero” Review. AllMusic. https://www.allmusic.com/album/year-zero-mw0000746951 [dostęp: 30.06.2022].

Juszczyk Andrzej, 2019: Piękne maszyny nienawiści. W: Miejsca muzyki. Perspektywa interdyscyplinarna. Red. Magdalena Parus-Janowska, Szymon Nożyński. Wydawnictwo Naukowe Katedra, Gdańsk, s. 35–56.

Juszczyk Andrzej, 2014a: Stary wspaniały świat. O utopiach pozytywnych i negatywnych. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.

Juszczyk Andrzej, 2014b: Transhumanistyczna utopia w kulturze popularnej – przypadek Kraftwerk. „Wielogłos”, nr 3 (21), s. 61–71.

Kotoński Włodzimierz, 2019: Muzyka elektroniczna. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Kraftwerk, 1974: Autobahn. Philips / Vertigo.

Kraftwerk, 1975: Radio-Aktivität. Kling Klang / EMI.

Kraftwerk, 1977: Trans Europa Express. Kling Klang / EMI.

Kraftwerk, 1978: Die Mensch Maschine. Kling Klang / EMI.

Kraftwerk, 1981: Computerwelt. Kling Klang / EMI.

Kraftwerk, 1986: Electric Cafe. Kling Klang / EMI.

Kraftwerk, 2017: 3-D Der Katalog. Kling Klang / Parlophone.

Latour Bruno, 2011: Nigdy nie byliśmy nowocześni. Tłum. Maciej Gdula. Oficyna Naukowa, Warszawa.

Lott Tim, 1979: Confessions of an Honest Poseur. „Record Mirror”, 9th June, s. 26.

Maj Krzysztof K., 2019: Antyutopia – o gatunku, którego nie było. „Zagadnienia Rodzajów Literackich”, R. 62, z. 4, s. 10–29. http://dx.doi.org/10.26485/ZRL/2019/62.4/1.

Martin Dan, 2007: Nine Inch Nails: Year Zero. „New Musical Express”, 27th April, s. 27.

McCormick Neil, 2013: Kraftwerk: the Most Influential Group in Pop History? „The Telegraph”, 30th January. https://www.telegraph.co.uk/culture/music/rockandpopfeatures/9837423/Kraftwerk-the-most-influential-group-in-pop-history.html [dostęp: 30.06.2022].

Momro Jakub, 2015: Fenomenologia ucha. „Testy Drugie”, nr 5, s. 7–12.

Morton Timothy, 2018: Lepkość. Tłum. Anna Barcz. „Teksty Drugie”, nr 2, s. 284–295. https://journals.openedition.org/td/10375 [dostęp: 30.04.2023].

Ndalianis Angela, 2018: Bowie and Science Fiction / Bowie as Science Fiction. „Cinema Journal”, vol. 57, no. 3 (Spring), s. 139–149. http://dx.doi.org/10.1353/cj.2018.0036.

Nine Inch Nails, 2007: Year Zero. Leaving Hope Music.

Nożyński Szymon, 2020: Akuzmatyka, koncepcja nażywości i słuchanie ambientowe. Dźwięk we władaniu medium. W: Słuchanie medium. Red. Marcin Olejniczak, Tomasz Misiak. Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Koninie, Konin, s. 25–34.

Numan Gary, 1979: Pleasure Principle. Beggars Banquet.

Piotrowski Grzegorz, 2016: Muzyka popularna. Nasłuchy i namysły. Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.

Sutton Paul, 2018: Understanding Gary Numan: An Essay on The Machine Quartet (1978–1981). Buffalo Books, Cambridge.

Suvin Darko, 1979: Metamorphoses of Science Fiction. On the Poetics and History of a Literary Genre. Yale University Press, New Haven–London.

Suvin Darko, 2018: O poetyce gatunku science fiction. Tłum. Krzysztof K. Maj. „Creatio Fantastica”, vol. 59 (1), s. 9–24. http://dx.doi.org/10.5281/zenodo.3311557.

Tubeway Army, 1978: Tubeway Army. Beggars Banquet.

Tubeway Army, 1979: Replicas. Beggars Banquet.

Published

2023-06-29

How to Cite

Juszczyk, A. (2023). Music of the Future: Musical Science Fiction Projects. Śląskie Studia Polonistyczne [Silesian Journal of Polish Studies], 21(1), 1–20. https://doi.org/10.31261/SSP.2023.21.12