Metafory w dyskursie krytycznym Krzysztofa Uniłowskiego

Autor

DOI:

https://doi.org/10.31261/SSP.2021.17.12

Słowa kluczowe:

metafora, krytyka literacka, Krzysztof Uniłowski, PRL, modernizm

Abstrakt

W artykule przedstawiono analizę wybranych metafor stosowanych przez Krzysztofa Uniłowskiego w jego dyskursie krytycznoliterackim. Punktem wyjścia badania jest założenie, że metafory używane są przez krytyków jako strategia komunikacyjna. Treści tekstów krytycznoliterackich Krzysztofa Uniłowskiego zostały poddane analizie opartej na przesłankach kognitywistycznych, uwzględniającej semiologię oraz performatywny wymiar metafor. Pierwszym przykładem metafory jest obraz „przepaści PRL-u” ujmowany w terminach geograficzno-topologicznych. Drugim przykładem jest „reguła przełamania”, ukazująca literaturę modernizmu w odniesieniu do prawa naturalnego. Następnie analizowany jest memetyczny aspekt metafor. Zabieg ten umożliwił Uniłowskiemu zapożyczenie instrukcji z innej dziedziny naukowej na potrzeby rozwiązania problemu reguły modernizmu – do literaturoznawstwa przeniesiona została terminologia matematyczna. Autorka artykułu zmierza do konkluzji o interdyscyplinarnym charakterze krytyki, umiejscowionej pomiędzy literaturą, nauką i publicystyką. Taka pozycja dyskursu krytycznego wymaga od niego przeprowadzania badań w formie publicznej prezentacji wywodu z pomocą odpowiednich zabiegów językowych. 

Bibliografia

Brodie Richard, 1997: Wirus umysłu. Przekł. Piotr Turski. Łódź: TeTa Publishing.

Brzozowski Stanisław, 2007: Głosy wśród nocy. Warszawa: Krytyka Polityczna.

Dawkins Richard, 1996: Samolubny gen. Przekł. Marek Skoneczny. Warszawa: Prószyński i S-ka.

Dawkins Richard, 1999: Foreword. In: Susan Blackmore: The Meme Machine. New York: Oxford University Press, s. VII–XVII.

Dobrzyńska Teresa, 2008: Dwudziestowieczne teorie języka wobec problemu metafory. „Studia Litteraria Polono-Slavica”, nr 8, s. 15–27.

Kijowski Andrzej, 1991: Granice literatury. Wybór szkiców krytycznych i historycznych. Zebrał, oprac. i wstępem poprzedził Tomasz Burek. T. 1. Warszawa: Biblioteka „Więzi”.

Kozicka Dorota, 2012: Krytyczne (nie)porządki. Studia o współczesnej krytyce literackiej w Polsce. Kraków: Universitas.

Lakoff George, Johnson Mark, 2010: Metafory w naszym życiu. Przekł. i wstępem opatrzył Tomasz Krzeszowski. Warszawa: Wydawnictwo Aletheia.

McLuhan Marshall, 2004: Miłośnik gadżetów. Narcyzm jak narkoza. W: Idem: Zrozumieć media. Przedłużenia człowieka. Wprowadzenie Lewisa H. Laphama. Przeł. Natalia Szczucka. Warszawa: Wydawnictwa Naukowo-Techniczne, s. 81–87.

Nycz Ryszard, 1997: Język modernizmu. Prelegomena historycznoliterackie. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Orska Joanna, 2004: Przełom awangardowy w dwudziestowiecznym modernizmie w Polsce. Kraków: Universitas.

Sławiński Janusz, 2001: Zanik centrali. W: Idem: Przypadki poezji. [Prace wybrane Janusza Sławińskiego. Red. Włodzimierz Bolecki. T. 5]. Kraków: Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych Universitas, s. 335–339.

Szkłowski Wiktor, 2006: Sztuka jako chwyt. W: Teorie literatury XX wieku. Antologia. Red. Anna Burzyńska, Michał Paweł Markowski. Kraków: Wydawnictwo Znak, s. 95–111.

Uniłowski Krzysztof, 2002: Koloniści i koczownicy. O najnowszej prozie i krytyce literackiej. Kraków: Universitas.

Uniłowski Krzysztof, 2006: Granice nowoczesności. Proza polska i wyczerpanie modernizmu. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Pobrania

Opublikowane

2021-04-12

Jak cytować

Jaśkowiec, M. (2021). Metafory w dyskursie krytycznym Krzysztofa Uniłowskiego. Śląskie Studia Polonistyczne, 17(1), 1–13. https://doi.org/10.31261/SSP.2021.17.12