„…do parku… do parku” Przyczynek do interpretacji pewnej sceny parkowej

Autor

  • Grażyna Maroszczuk Uniwersytet Śląski w Katowicach
  • Magdalena Kokoszka Uniwersytet Śląski w Katowicach

Słowa kluczowe:

park, Witold Gombrowicz, Lawyer Kraykowski’s Dancer, conditio humana, manners

Abstrakt

A park is described in this article as a scene of public life where members of the modern society develop their shared forms of behaviour. This is also the perspective of interpretation for the final scene of Witold Gombrowicz’s short story Lawyer Kraykowski’s Dancer. A humorous portrait of manners drawn by the author could constitute a peculiar commentary to the nightlife of the Warsaw parks of the 1920s. A park seems to be a suitable metaphor chosen to tell the story of a lawyer and “a dancer”, as well as of the complex social relations determined by humanizing actions and the feeling of uncertainty about human nature which constantly evades them. The authors of the article are particularly interested in this “uncertain” aspect of nature inscribed in the figure of an urban garden, which reminds us that all our calls for regulation are just an appearance, a veil hiding an always distant phantasm.

Bibliografia

Böhme Gernot, 2002: Relacja człowiek–przyroda na przykładzie miasta. W: Idem: Filozofia i estetyka przyrody w dobie kryzysu środowiska naturalnego. Przeł. Jarosław Merecki. Warszawa: Oficyna Naukowa.

Bolecki Włodzimierz, 1996: Narracja jako gra konwencji i jej „głębsze znaczenie”: przedwojenna proza Witolda Gombrowicza. W: Idem: Poetycki model prozy w dwudziestoleciu międzywojennym. Kraków: Universitas.

Corbin Alain, 1998: We władzy wstrętu. Społeczna historia poznania przez węch. Od odrazy do snu ekologicznego. Przeł. Andrzej Siemek. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Volumen.

Doroszewski Witold, red., 1961: Słownik języka polskiego. T. 3. Warszawa: „Wiedza Powszechna”. https://sjp.pwn.pl/doroszewski/ksiuty;5444550.html [dostęp: 20.10.2017].

Doroszewski Witold, red., 1964: Słownik języka polskiego. T. 6. Warszawa: „Wiedza Powszechna”. http://sjp.pwn.pl/doroszewski/park-I;5469891.html [dostęp: 15.10.2017].

Gombrowicz Witold, 1987: Dzieła. T. 1: Bakakaj. Red. Jan Błoński. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Harbison Robert, 2000: Green Dreams: Gardens. In: Idem: Eccentric Space. Cambridge: MIT Press.

Hobhause Penelope, 2005: Historia ogrodów. Przeł. Bożena Mierzejewska, Ewa Romkowska. Warszawa: „Arkady”.

Janicki Kamil, 2015: Epoka hipokryzji. Seks i erotyka w przedwojennej Polsce. Kraków: Wydawnictwo Znak.

Janion Maria, 1982: Dramat egzystencji na morzu. W: Witold Gombrowicz: Zdarzenia na brygu Banbury. Gdańsk: Wydawnictwo Morskie.

Jarzębski Jerzy, 1982: Dojrzewanie „Pamiętnika”. W: Idem: Gra w Gombrowicza. Warszawa: PIW.

Jarzębski Jerzy, 2007: Gombrowicz i natura. W: Idem: Natura i teatr. 16 tekstów o Gombrowiczu. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Krajewski Marek, 2005: Kultury kultury popularnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Lis Aleksandra, 2004: Struktura relacji pomiędzy człowiekiem a parkiem i ogrodem miejskim w procesie rekreacji. Wrocław: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej.

Łapiński Zdzisław, 1997: Wstęp do metody: „Tancerz mecenasa Kraykowskiego”. W: Idem: Ja, Ferdydurke. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Margański Janusz, 2005: Geografia pragnień. Opowieść o Gombrowiczu. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Marzec Andrzej, 2012: Poza zasadą podręczności – niepodzielne rządy podmiotu i nieunikniona emancypacja rzeczy. „Lingua ac Communitas”, z. 22.

Paczoska Ewa, 1995: Ogrody Wokulskiego. W: Eadem: „Lalka”, czyli rozpad świata. Białystok: „Trans Humana”.

Piątkowska Monika, 2012: Życie przestępcze w przedwojennej Polsce. Grandesy, kasiarze, brylanty. Warszawa: PWN.

Pismo Święte, 1980: Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu w przekładzie z języków oryginalnych. [Biblia Tysiąclecia]. Wyd. 3. popr. Poznań–Warszawa: Wydawnictwo Pallottinum.

Prus Bolesław, 1956: Lalka. T. 1. Warszawa: PIW.

Przybylski Ryszard, 1978: Ogrody romantyków. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Rymkiewicz Jarosław Marek, 2010: Myśli różne o ogrodach. Wyd. 1. w tej ed. Warszawa: Wydawnictwo Sic!

Salwa Mateusz, 2016: Estetyka ogrodu. Między sztuką a ekologią. Łódź: Wydawnictwo Przypis.

Sennett Richard, 2009: Upadek człowieka publicznego. Przeł. Hanna Jankowska. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA S.A.

„Separator”..., 1924: „Separator”. Aparat do rozdzielania zbyt czułych parek.

„Amorek”, nr 5.

Tokarz Bożena, 2008: Ogrody transwersalne (przyczynek do tematu). W: Przestrzeń ogrodu, przestrzeń kultury. Red. Grzegorz Gazda, Mariusz Gołąb. Kraków: Universitas.

Wietecha Anna, 2014: Logika spojrzenia w „Ogrodzie Saskim” Bolesława Prusa. „Napis”, T. 20.

Zaleski Witold, 1927: Prostytucja powojenna w Warszawie. Warszawa: Stowarzyszenie Pracowników Księgarskich.

Zielke Tomasz, 2012: Powierzchnie Gombrowicza. „Tancerz mecenasa Kraykowskiego” i perwersja. „Twórczość”, nr 10.

Żmigrodzki Piotr, red., 2012–: Wielki słownik języka polskiego. http://wsjp.pl/index.php?id_hasla=6955 [dostęp: 20.10.2017].

Pobrania

Opublikowane

2018-06-29

Jak cytować

Maroszczuk, G., & Kokoszka, M. (2018). „…do parku… do parku” Przyczynek do interpretacji pewnej sceny parkowej. Śląskie Studia Polonistyczne, 11(1), 147–162. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/SSP/article/view/8672