Duchowość sztuki po Kandinskim

Autor

  • Maria Popczyk Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Filologiczny

Słowa kluczowe:

duchowość, sztuka nowoczesna, sztuka epifaniczna, religia, Kandinsky, Rothko, Viola

Abstrakt

Wassily Kandinsky zdefiniował charakter duchowości sztuki nowoczesnej. Samo pojęcie duchowości sztuki, będąc znaczącą cechą dzieła sztuki staje się przedmiotem interpretacjia historyków sztuki, teologów i estetyków, koresponduje z ideą sztuki epifanicznej Charlesa Taylora. Pojęcie duchowości sztuki odsyła do dzieła sztuki jako takiego, do procesu twórczego lub jest pojmowane w perspektywie teologicznej. W artykule zestawiam ze sobą odmienne odczytania pojęcia duchowość sztuki w odniesieniu do realizacji artystycznych odwołujących się do dzieł i myśli Kandinskiego.

Bibliografia

Alexenberg M.L., The Future of Art. In a Postdigital Age: From Hellenistic to Hebraic Consciousness, Bristol, Chicago 2011.

Bernier R.R., The Unspeakable Art of Bill Viola. A Visual Theology, Pickwick! Publications, Eugene 2014, s. 5 (wywiad z 2013).

Bielik-Robson A., Inna nowoczesność. Pytania o współczesną formułę duchowości, Universitas, Kraków 2000.

Bill Viola, ed. John Walsh, The J. Paul Getty Museum, The National Gallery, Los Angeles–London 2003.

Drzewo poznania. Postsekularyzm w przekładach i komentarzach, red. P. Bogalecki, A. Mitek-Dziemba, FA -art, UŚ, Katowice 2012.

Golding J., Paths to the Absolute. Mondrian, Malevich, Kandinsky, Pollock, Newman, Rothko, and Still, Princeton University Princeton 2000.

Hendrix J.S., Aesthetics and the Philosophy of Spirit. From Plotinus to Schelling and Hegel, Peter Lang, New York 2005.

Idol Anxiety, red. J. Ellenbogen, A. Tugendhaft , Stanford University Press, Stanford 2011.

Illman R., Art and Belief: Artists engaged into interreligious Dialogue, Routledge, New York 2012.

J. Elkins, On the Strange Place of Religion in Contemporary Art, Routledge, New York 2004.

Kandinsky W., Marc F., The „Blaue Reiter” Almanac, ed. K. Lankheit, Viking, New York 1944.

Kandinsky W., O duchowości w sztuce, tłum. S. Fijałkowski, Państwowa Galeria Sztuki, Łódź 1996.

Kandinsky W., Punk i linia a płaszczyzna, tłum. S. Fijałkowski, PIW, Warszawa 1986.

Newman B., The sublime is Now, w: Art in Theory 1900–2000. An Anthology of Changing Ideas, red. C. Harrison, P. Wood, Blackwell, Oxford–Cambridge 1993.

Nowosielski J., Sztuka po końcu świata. Rozmowy, Znak, Kraków 2012.

Pattison G., Crucifixions and Resurrection of the Image. Christian Reflection on Art and Modernity, MCS Press, Norwich 2009.

Ringbom S., The Sounding Cosmos. A Study in the Spiritualism of Kandinsky and the Genesis of Abstrakt Painting, Åbo 1970.

Rosenberg H., The De-definition of Art, The University of Chicago Press, Chicago–London 1983.

Ross D.A., Sellars P., Bill Viola, Cantz, New York 1998.

Rzepińska M., Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 1983.

Siedell D. A., God in the Gallery (Cultural Exegesis): A Christian Embrace of Modern Art, Michigan 2008.

Taylor C., Oblicza religii dzisiaj, tłum. A. Lipszyc, Znak, Kraków 2002.

Taylor C., Źródła podmiotowości. Narodziny tożsamości nowoczesnej, przekł. wielu, PWN, Warszawa 2012.

Taylor M.C., Refiguring the Spiritual. Beuys, Barney, Turrell, Goldsworthy, Columbia University Press, 2012.

Pobrania

Opublikowane

2020-12-29

Jak cytować

Popczyk, M. (2020). Duchowość sztuki po Kandinskim. Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 51(2), 304–314. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/ssht/article/view/10920

Numer

Dział

Artykuły naukowe