Przesłanie pokutne "Pasterza" Hermasa

Autor

  • Michał Chłopowiec Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu

Słowa kluczowe:

patrologia, Pasterz Hermasa, Hermas, pokuta

Abstrakt

Pasterz Hermasa należy obok Didache do najstarszych dzieł literatury chrześcijańskiej, gdyż jego czas powstania datowany jest na połowę drugiego wieku. Zawarte w nim treści nie zawsze są łatwe do odczytania z tego właśnie względu, że tematyka teologii pokuty (łącznie z jej aspektem liturgicznym) legitymuje się w tamtym czasie wstępnymi dopiero zarysami, co utrudnia, a niejednokrotnie wręcz uniemożliwia weryfikację przyjętych założeń zarówno teoretycznych, jak i praktycznych, merytorycznych i pastoralnych. Nie byłoby z pewnością słuszne przypisywanie Hermasowi roli twórcy i pioniera teologii pokuty u początku chrześcijańskiej starożytności, bo w rzeczy samej wpisuje się on w wymogi biblijne formułowane już na kartach Starego Testamentu. Niemniej Pasterz jako pierwszy dokument w całości poświęcony tematowi pokuty wyznacza ważne ramy późniejszej teologicznej refleksji w przedmiocie prezentowanego zagadnienia (pokuta posiada wymiar psychologiczny i moralny, zbawczy, sakramentalny i zbawczy). Pokutę porównuje się do chrztu świętego, ponieważ gładząc skutki ciężkich przewinień otwiera ona drzwi do ponownego wejścia na drogę wierności powziętym tam zobowiązaniom.

Pobrania

Opublikowane

2012-12-31

Jak cytować

Chłopowiec, M. (2012). Przesłanie pokutne "Pasterza" Hermasa. Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne, 45(2), 215–230. Pobrano z https://trrest.vot.pl/ojsus/index.php/ssht/article/view/16116

Numer

Dział

Artykuły naukowe